Cieszę się, że sięgnęłam po tę książkę.
Chętnie poczytam inne książki tego wydawnictwa.
Jednak mam dwa małe ale... po pierwsze, czytałam książkę spragniona tytułowych tajemnic. Książka niezwykle ciekawa, jednak tajemnic się nie doczekałam. Po drugie chyba liczyłam na bogatszy zaraz czasowy.

Cieszę się, że sięgnęłam po tę książkę.
Chętnie poczytam inne książki tego wydawnictwa.
Jednak mam dwa małe ale... po pierwsze, czytałam książkę spragniona tytułowych tajemnic. Książka niezwykle ciekawa, jednak tajemnic się nie doczekałam. Po drugie chyba liczyłam na bogatszy zaraz czasowy.

Kupiłem w czasie wędrówki po Górach Izerskich i chociaż wolałbym nieco mniej sensacyjnego tonu, bo tak naprawdę żadnych sensacji w tych "tajemnicach" nie ma, raczej zwykłe zapoznanie faktów i ludzi, to jednak warto było poczytać i dowiedzieć się co nieco na temat okolicy.

Kupiłem w czasie wędrówki po Górach Izerskich i chociaż wolałbym nieco mniej sensacyjnego tonu, bo tak naprawdę żadnych sensacji w tych "tajemnicach" nie ma, raczej zwykłe zapoznanie faktów i ludzi, to jednak warto było poczytać i dowiedzieć się co nieco na temat okolicy.

Bardzo interesująca i ciekawa. Zwłaszcza historie o wytyczaniu granic przez Stalina.

Bardzo interesująca i ciekawa. Zwłaszcza historie o wytyczaniu granic przez Stalina.

Rzadko mi się to zdarza, ale tym razem nie mogę usiedzieć w miejscu. Dosłownie przed chwilą zamknęłam książkę i od razu chwyciłam za komputer. Muszę się bowiem z kimś tym podzielić a do tego służy ten blog. Co czytałam? Książkę zakupioną w Szklarskiej Porębie (skąd wczoraj wróciłam). Zakupioną tylko dlatego, że mam nową tradycję, mianowicie z każdego miejsca, do którego wyruszam będę wracać z książką. Już nie kubki, pierdołki, pocztówki, breloczki i takie tam straganowe gadżety. Książka. Porządna, dobra inwestycja. Nie ma określonego konkretnego gatunku. Albo powieść, albo biografia, albo - tak, jak w tym przypadku - książka o historii miejsca, które zwiedzam. Potrzebowałam czegoś więcej niż w przewodniku, ludzkich historii, prawdziwych odkryć, prawdziwych zmagań się z trudami życia. No i Pani w jednej z dwóch księgarni w Szklarskiej Porębie mi poleciła "Tajemnice Gór Izerskich" Janusza Skowrońskiego. I choć książka ta nie opowiada stricte o miejscu, które zwiedzałyśmy, stała się natchnieniem do kolejnej wyprawy, kolejnych wędrówek na tereny kompletnie nieznane i tak ciekawe i poruszające, że trzeba zobaczyć je n własne oczy.
Tajemnice to książka odkrywająca i skupiająca się na historii Świeradowa Zdrój i Gór Izerskich otaczających miasto. Autor zagłębił się w fakty historyczne i odkrył przeszłość spalonej niemieckiej osady Gross Iser, po której została jedynie Chatka Górzystów (nie dotarłyśmy, ale po fakcie bardzo się z tego cieszę, bo przynajmniej zwiedzać to miejsce będę bardziej świadomie). Prezentuje zawirowania związane z terenami górskimi, które miały miejsce podczas II wojny światowej i jeszcze większe podczas ustalania nowych granic po wojnie. Ciągłe przepychanki z ówczesną Czechosłowacją i trzy drzewka, konkretne miejscowości, utrata przez Polskę Zieleńca na rzecz dosłownie trzech drzew. Ponadto, co mnie najbardziej poruszyło, pokazuje dramat Niemców, którzy z dziada pradziada zamieszkiwali tereny Gór Izerskich i okolic Świeradowa Zdrój a po wojnie zostali wysiedleni tylko dlatego, że byli Niemcami. I choć nic nikomu nie zrobili a wręcz pomagali czasem Polakom, tylko za narodowość musieli opuścić swoje domy, rodziny (często mieszane narodowościowo) cały dobytek. No, ale jak historia pokazuje ludzie ludziom zgotowali ten los, nie mnie oceniać i rozliczać przeszłość.
Autor zadaje momentami pytania, które stają się szpilą dla ciekawskich Mam ochotę się spakować i sprawdzić, czy pewien rozwaliny most rzeczywiście ma ślady wybuchy, czy mógł zostać powalony siłami natury. A czy historia o trzech dziwnych skrzyniach, które Niemcy ukrywali w okolicach Niedźwiedziej Góry, jest prawdą? Czy one tam są? A jeśli tak, to co w sobie zawierają? Dlaczego nagle nikt niczego nie pamięta?
Książka nie jest ciężka. Pomimo liczby faktów historycznych, napisana jest przystępnym językiem, zawiera dużo cytatów, co urozmaica bardzo tekst. Wzbogacona jest też o szereg ilustracji (przebieg map, rozmiecenie osad) i fotografii (zwykłe ludzkie życie). Polecam z czystym sumieniem każdemu, kto chce wyjść poza standardowy przewodnik turystyczny a od swoich wycieczek oczekuje już czegoś więcej niż tylko podziwiania widoków. Warto bowiem wiedzieć, czy nie mijasz przypadkiem miejsca spoczynku ostatniego poległego w wojnie cywila, który nagrobku doczekał się dopiero po 60 latach, albo czy nie stoisz przypadkiem w miejscu, gdzie kilkadziesiąt lat tamu tętniło zwyczajne piękne spokojne życie, o którym tylu z nas marzy

Rzadko mi się to zdarza, ale tym razem nie mogę usiedzieć w miejscu. Dosłownie przed chwilą zamknęłam książkę i od razu chwyciłam za komputer. Muszę się bowiem z kimś tym podzielić a do tego służy ten blog. Co czytałam? Książkę zakupioną w Szklarskiej Porębie (skąd wczoraj wróciłam). Zakupioną tylko dlatego, że mam nową tradycję, mianowicie z każdego miejsca, do którego...