Kolejna część, mocna, mroczna i trzymająca w napięciu.

Kolejna część, mocna, mroczna i trzymająca w napięciu.

"Kisscut", drugi tom serii "Hrabstwo Grant" autorstwa Karin Slaughter, to wciągający thriller, który bezbłędnie łączy zawiłą fabułę, złożone postacie i mroczną atmosferę, która charakteryzuje twórczość tej autorki.

Główna bohaterka, dr Sara Linton, koronerka z małego miasteczka w Georgii, powraca w tej powieści, dając czytelnikom większy wgląd w jej skomplikowane życie zawodowe i osobiste. Slaughter niezwykle precyzyjnie przedstawia postać Sary, tworząc bohaterkę, która jest zarówno inteligentna, jak i wrażliwa, skomplikowana, ale i relatabilna.

Fabuła "Kisscut" jest pełna zaskakujących zwrotów akcji i porusza tematy, które są zarówno mroczne, jak i emocjonalne. Slaughter zręcznie manipuluje napięciem, prowadząc czytelnika przez serię zdarzeń, które zmuszają do refleksji nad trudnymi kwestiami społecznymi i moralnymi.

To, co szczególnie wyróżnia "Kisscut", to odwaga, z jaką Slaughter podchodzi do trudnych tematów. Autorka nie unika trudnych pytań i skomplikowanych problemów, co może niektórym czytelnikom przeszkadzać. Brutalność niektórych scen i ciemny ton książki mogą być zbyt intensywne dla niektórych, ale dla tych, którzy cenią twórczość Slaughter, jest to tylko dowód na jej umiejętność tworzenia wiarygodnych, realistycznych opowieści.

Podsumowując, "Kisscut" to solidny, dobrze skonstruowany thriller, który powinien przypaść do gustu fanom tego gatunku. Porusza trudne tematy i nie stroni od brutalności, ale w zamian oferuje złożone postacie, zawiłą fabułę i emocje, które utrzymują czytelnika w napięciu od pierwszej do ostatniej strony.

"Kisscut", drugi tom serii "Hrabstwo Grant" autorstwa Karin Slaughter, to wciągający thriller, który bezbłędnie łączy zawiłą fabułę, złożone postacie i mroczną atmosferę, która charakteryzuje twórczość tej autorki.

Główna bohaterka, dr Sara Linton, koronerka z małego miasteczka w Georgii, powraca w tej powieści, dając czytelnikom większy wgląd w jej skomplikowane życie...

Pierwsza część kryminalnego cyklu powieściowego „Grant County” pióra amerykańskiej pisarki Karin Slaughter („Zaślepienie”) nie do końca mnie zachwyciła. Druga („Płytkie nacięcie”) wypadła jeszcze słabiej. Początkowo wszystko zapowiada się świetnie. Początek genialny, jak to się mówi z grubej rury. Potem charakterystyczny dla tej pisarki mroczny klimat, w którym zbrodnia wisi w powietrzu. Trudny temat ofiar zgwałceń i pedofilii. Sprawnie poprowadzona narracja.

Niestety, nie wszystko jest do końca przekonujące. Wątpię na przykład, czy jakakolwiek masowa zorganizowana przestępczość tego typu, jak opisana w książce, umiejscowiłaby się w jakiejś dziurze, gdzie o anonimowości można pomarzyć; ludzie się znają i nawzajem zaglądają sobie do garnków. Naturalnym środowiskiem takich biznesów najczęściej są jednak miasta, i to duże.

Polski wydawca też się nie przyłożył, poczynając od tytułu, a na interpunkcji kończąc. Najbardziej rozwaliła mnie jednak wtopa, która trafiła się połowie i której wspomnienie wpłynęło na całą dalszą lekturę. Okazało się, że autorka nie odróżnia pistoletu od rewolweru. Dla autora kryminałów to coś takiego, jakby Okrasa nie odróżniał widelca od łyżki. Tłumacz (hańba dla faceta) również tego nie naprawił. Stylem też zresztą nie błyszczy.

Gdyby nie to, że pierwsza książka Karin Slaughter, którą przeczytałem, czyli „Miasto glin”, naprawdę mnie zachwyciła, pewnie już bym sobie dał z jej twórczością spokój, a tak - może jeszcze kiedyś podejmę kolejną próbę. Nie polecam, jest w końcu tyle podobnych lektur, którym niczego zarzucić nie można, ale i nie odradzam tak do końca - gdyby nie ta wpadka ze znajomością broni palnej, byłoby dużo lepiej.

Pierwsza część kryminalnego cyklu powieściowego „Grant County” pióra amerykańskiej pisarki Karin Slaughter („Zaślepienie”) nie do końca mnie zachwyciła. Druga („Płytkie nacięcie”) wypadła jeszcze słabiej. Początkowo wszystko zapowiada się świetnie. Początek genialny, jak to się mówi z grubej rury. Potem charakterystyczny dla tej pisarki mroczny klimat, w którym zbrodnia...

Coś strasznego zaczyna się dziać w tym bezpiecznym dotąd miasteczku, a ofiarami potwornego zła, stają się najbardziej bezbronni. Poćwiartowane zwłoki niemowlęcia w toalecie, trzynastolatka próbująca zabić rówieśnika, zdumiewające wyniki sekcji zwłok. Wkrótce niezwykle trudne dochodzenie komplikuje się jeszcze bardziej.  

Muszę przyznać,  że ta książka  wstrząsnęła  mną porządnie. Po jej przeczytaniu czułam się  zbrukana. Chyba to dobre słowo. Czułam się, jakby przyczepiło się  do mnie coś lepkiego. Wzbudziła  we mnie niesmak a nawet obrzydzenie. A dlaczego?  Bo to mogło wydarzyć się  naprawdę. 

Powieść  czyta się  bardzo dobrze a  świetnie wykreowane postacie  przykuwają uwagę. Jednak to o czym jest ta powieść..... To nie jest kolejny lukrowany kryminał z wątkiem miłosnym i cukierkowym happy endem. Znaczy się, wątek miłosny jakby  jest. Ale sam temat to jeden z tematów tabu. W obrzydliwej odsłonie. Zdecydowanie  nie jest to książka  dla kogoś  o słabych nerwach. Ja się  za taką nie uważam ale i tak ciężko mi się  momentami czytało. Ale warto ponią sięgnąć. Cieszę się,  że jest taki kryminał. Polecam.

Coś strasznego zaczyna się dziać w tym bezpiecznym dotąd miasteczku, a ofiarami potwornego zła, stają się najbardziej bezbronni. Poćwiartowane zwłoki niemowlęcia w toalecie, trzynastolatka próbująca zabić rówieśnika, zdumiewające wyniki sekcji zwłok. Wkrótce niezwykle trudne dochodzenie komplikuje się jeszcze bardziej.  

Muszę przyznać,  że ta książka  wstrząsnęła  mną...

Karin Slaughter trzyma poziom, kolejna część serii nie rozczarowuje.

Karin Slaughter trzyma poziom, kolejna część serii nie rozczarowuje.

Drugi tom, wcale nie gorszy od pierwszego - jednak jest zmiana klimatu, akcja nie pędzi tak szybko i wbrew zapowiedziom, że Slaughter znaczy rzeź wcale rzezi nie było.
Historia podana w wolnym tempie wcale nie nudzi, a gdy zaskoczy to już czyta się z "górki". Dla mnie było na tyle ciekawie, że chcę więcej.

Drugi tom, wcale nie gorszy od pierwszego - jednak jest zmiana klimatu, akcja nie pędzi tak szybko i wbrew zapowiedziom, że Slaughter znaczy rzeź wcale rzezi nie było.
Historia podana w wolnym tempie wcale nie nudzi, a gdy zaskoczy to już czyta się z "górki". Dla mnie było na tyle ciekawie, że chcę więcej.

Pierwsza cześć odłożyłam po 80 stronach. Nie dało się czytać. Ta książka całkiem inna. Jakby napisana przez kogoś innego 😊😊Polecam.

Pierwsza cześć odłożyłam po 80 stronach. Nie dało się czytać. Ta książka całkiem inna. Jakby napisana przez kogoś innego 😊😊Polecam.

Karin Slaughter w swojej książce nawiązuje do tematu molestowania, pedofili. To trudny temat, ale autorka sobie z nim dobrze poradziła, opisała ten cały proces emocjonalny ofiary i jak przebiega molestowanie i pedofilia.
Na duży minus są bohaterowie książki, zwłaszcza Sara i Jeffrey. On zachowuje się wobec Sary jak gbur, ciągle obrażone dziecko, wiecznie mający pretensje o wszystko. Ona niczym ofiara nie potrafi przeciwstawić się zachowaniu Jeffrey'a, rozmawiając z nim, jest ciągle przestraszona.
Nie da się polubić tych bohaterów.

Karin Slaughter w swojej książce nawiązuje do tematu molestowania, pedofili. To trudny temat, ale autorka sobie z nim dobrze poradziła, opisała ten cały proces emocjonalny ofiary i jak przebiega molestowanie i pedofilia.
Na duży minus są bohaterowie książki, zwłaszcza Sara i Jeffrey. On zachowuje się wobec Sary jak gbur, ciągle obrażone dziecko, wiecznie mający pretensje o...

Mocny kryminał, a z racji drastyczności opisów raczej thriller. Trzymający w napięciu. Ciekawie zarysowane postacie Sary i komendanta Tollivera, zachęcające do sięgnięcia po kolejne tomy.

Mocny kryminał, a z racji drastyczności opisów raczej thriller. Trzymający w napięciu. Ciekawie zarysowane postacie Sary i komendanta Tollivera, zachęcające do sięgnięcia po kolejne tomy.

Ciekawa historia. Szybko się czyta. Polecam.

Ciekawa historia. Szybko się czyta. Polecam.