Bardzo wysoko cenie sobie zdolności aktorskie Danuty Stenki. Jest to niebywale zdolna kobieta, niezwykle plastyczna, odważna i otwarta na role. Odkąd kilkanaście lat temu zobaczyłem ją w „Bożej podszewce” z miejsca stała się jedną z moich ulubionych aktorek. Żałuję tylko, że współczesne kino tak rzadko sięga po jej talent oferując jej role, a jeśli już to są to epizody, nierzadko zmarginalizowane, będące ledwie tłem. Aczkolwiek czasem na drugim planie Stenka skutecznie potrafi przyćmić innych, jak było np. z rolą Generałowej w „Katyniu”.

Tym chętniej sięgnąłem po wywiad – rzekę, jaki przeprowadził z aktorką Łukasz Maciejewski, co też jest znamienne, bowiem Maciejewski to postać, która ma naprawdę olbrzymią wiedzę filmową a samo kino to jego największa i najprawdziwsza pasja. A to widać podczas czytania.

„Flirtując z życiem” spodobało mi się głównie dlatego, że nie jest to żadna laurka na cześć aktorki, nie ma tam gloryfikowania, padania na kolana, wychwalania, nie ma plotkarskich wynurzeń ani prania brudów. Jest za to subtelna, ciepła i szczera rozmowa dwóch znajomych osób, które wzajemnie się podziwiają, szanują, obserwują. Aktora przez kilka rozdziałów opowiada o swoim dzieciństwie, o rolach w teatrze, w telewizji, w kinie, o rodzinie, o depresji. Robi to w wyważony sposób, nie przekracza granic, nie chce być interesująca na siłę, celowo nie pcha się do pierwszego rzędu i nie zabiega o rozgłos, skupia się jedynie na tym co potrafi najlepiej robić czyli na grze aktorskiej. A kiedy już wchodzi na tematy prywatne to opowiada o tym naturalnie i szczerze, ale bez zbędnego zagłębiania się w ten temat, bo jak sama twierdzi, jest to tylko i wyłącznie jej sprawa, prywatności nie zamierza sprzedawać i za to należą się jej wielkie brawa.

Miałem okazję być na spotkaniu z Danutą Stenką i Łukaszem Maciejewskim i muszę przyznać, że oboje w bezpośrednim kontakcie są niesamowicie serdeczni i pełni profesjonalizmu. Postać Stenki jaka wyłania się z książki to wybitna aktorka ale bardzo skromna. Miło było kiedy w spotkaniu twarzą w twarz okazało się, że aktorka ta faktycznie jest skromna, nie jest to żadna kokieteria z jej strony, a poza tym jest po prostu uroczą, sympatyczną i zabawną babką z przeogromnym dystansem do siebie i o przepięknym uśmiechu.

Polecam serdecznie.

Bardzo wysoko cenie sobie zdolności aktorskie Danuty Stenki. Jest to niebywale zdolna kobieta, niezwykle plastyczna, odważna i otwarta na role. Odkąd kilkanaście lat temu zobaczyłem ją w „Bożej podszewce” z miejsca stała się jedną z moich ulubionych aktorek. Żałuję tylko, że współczesne kino tak rzadko sięga po jej talent oferując jej role, a jeśli już to są to epizody,...