Kolejne miłe zaskoczenie! Biorąc tę książkę do ręki, myślałam sobie: "Cóż, w sumie lubię te paranormale, okładka ładna, mogę się rozerwać, pewnie znowu jakaś nastolatka spotka anioła i go pokocha". Tak myślałam. Potem przeczytałam z okładki: "Stephenie Meyer stworzyła na nowo wampira; Eoin Colfer stworzył na nowo wróżkę; L.A. Weatherly stworzyła na nowo anioła". Taaa - pomyślałam, i co jeszcze?
I tak oto z ogromnym sceptycyzmem zaczęłam czytać. Nim się obejrzałam, był wieczór, a ja machnęłam 3/4 książki i zdałam sobie sprawę, że czas spać, bo jutro trzeba iść do pracy. No coś podobnego!

Okazuje się zatem, że jeszcze można mnie czymś zaskoczyć.
A było to tak.

Willow (śliczne imię, swoją drogą, wciąż mam sentyment do Willowa - tego karła, który uratował księżniczkę przed królową Bavmordą w filmie o tym tytule) to główna bohaterka. Dziewczyna chodzi do szkoły średniej, nie bierze udziału w tzw. "wyścigu zbrojeń" czyli nie pragnie być modna i popularna. Zna się na mechanice samochodów, czym martwi swoją najlepszą przyjaciółkę, bo - co ludzie powiedzą, gdy zobaczą dziewczynę dłubiącą w silniku? Poza tym Willow potrafi przewidzieć przyszłość osoby, którą potrzyma za rękę. Nie afiszuje się z tą zdolnością, ale jakoś tak się rozeszło wśród ludzi, więc nie odmawia pomocy, jeśli ktoś ją o to poprosi.
Pewnego dnia przyszła z prośbą o przepowiednię jej daleka koleżanka, Beth. Wtedy Willow miała pierwszy kontakt z aniołami. Nie chcę zdradzać fabuły, ale autorka naprawdę opisała te stwory zupełnie inaczej, niż przywykliśmy. Nastąpiło tu swoiste przełamanie schematu - odtąd anioł będzie mi się kojarzył z siłą niekoniecznie dobrą i przychylną ludziom.
Równolegle z tymi wydarzeniami poznajemy Aleksa - łowcę, zabójcę. Dostaje zlecenie na zabicie Willow. Oczywiście zanim ją zastrzeli, chce się jej przyjrzeć, bo dziewczyna ma w sobie to coś, co go intryguje. Dalszego ciągu możemy się domyślić - akurat wątek miłosny jest dość schematyczny, ale za to napisany tak, że oderwać się nie można.
Całość jest bardzo dynamiczna, Aleks i Willow uciekają przez całe Stany, ukrywają się w kompletnej głuszy w górach Sierra Nevada, pokonują tysiące kilometrów w ikonie amerykańskiej motoryzacji - w mustangu. I to w sumie jest naprawdę dobre - taki motyw drogi, napięcie, strach, rozwijające się uczucie - to chyba najważniejsze elementy bardzo dobrej powieści. Nie chciałabym "Anioła" szufladkować jako powieści młodzieżowej czy dla dorosłych - to jest po prostu bardzo dobra książka.
Dostałam ją do recenzji od wydawnictwa, podchodziłam do niej z ogromnym dystansem, bo pierwotnie myślałam, że wezmę dla córki, ale teraz stwierdzam - nie dla córki, tylko dla siebie. Pofatygowałam się i znalazłam informację, że kolejne tomy będą. I to jest, proszę państwa, bardzo dobra wiadomość.
Książkę mogę śmiało polecić tym, którzy są otwarci na nowości, na nietypowe opisy znanych już elementów świata fantasy. Ja świetnie się przy niej bawiłam, a teraz będę czekać na kontynuację.

Kolejne miłe zaskoczenie! Biorąc tę książkę do ręki, myślałam sobie: "Cóż, w sumie lubię te paranormale, okładka ładna, mogę się rozerwać, pewnie znowu jakaś nastolatka spotka anioła i go pokocha". Tak myślałam. Potem przeczytałam z okładki: "Stephenie Meyer stworzyła na nowo wampira; Eoin Colfer stworzył na nowo wróżkę; L.A. Weatherly stworzyła na nowo anioła". Taaa -...