Nic specjalnego.

Nic specjalnego.

Recenzja w całości na: https://czytadlapegrota.blogspot.com

Znacie ten moment, kiedy sięgacie po książkę bez oczekiwań i bierzecie nawet pod uwagę, że możecie jej nie dokończyć? Tak właśnie było u mnie z książką Mohsina Hamida. Spotkało mnie miłe rozczarowanie o którym z przyjemnością Wam opowiem :)

Książka opisuje losy Changeza, który urodził się w Pakistanie i jest muzułmaninem. Narratorem jest sam Changez. Ta książka to w zasadzie monolog, z którego dowiadujemy się, że nasz bohater jest absolwentem Princeton, który rozpoczyna błyskotliwą karierę w Nowym Jorku. Na wszystko bardzo ciężko pracuje. Jego plany, marzenia, a nawet miłość zostają jednak przekreślone przez zamach na WTC. Bohater prowadząc swój monolog pokazuje nam, jak bardzo zmieniło się postrzeganie jego osoby przez pryzmat religii i pochodzenia po zamachu na WTC.

Autor pokazuje nam również wewnętrzną przemianę głównego bohatera, który początkowo jest zachłyśnięty swoim amerykańskim snem (życiem, pracą, zarobkami). Po 11 września 2001 roku wszystko się zmienia również dla Changeza. Przewartościowuje on swoje życie i zmienia plany…

Recenzja w całości na: https://czytadlapegrota.blogspot.com

Znacie ten moment, kiedy sięgacie po książkę bez oczekiwań i bierzecie nawet pod uwagę, że możecie jej nie dokończyć? Tak właśnie było u mnie z książką Mohsina Hamida. Spotkało mnie miłe rozczarowanie o którym z przyjemnością Wam opowiem :)

Książka opisuje losy Changeza, który urodził się w Pakistanie i jest...

[edit 8.8.19] Najwidoczniej Hamid bardzo inspirował się "Upadkiem" Camusa. Niemalże taki sam wstęp, identyczna konwencja, treści korespondujące ze sobą (rozliczenie z przeszłością, szczegółowy portret psychologiczny, zatarcie granic między prawdą a fałszem); nawet imię bohaterów się zgadza. Co do jakości obu dzieł nie ma co porównywać.

Książka jest zapisem monologu Pakistańczyka Changeza (który notabene ma bardzo wiele cech wspólnych z Hamidem). Ogólnie dobrze i ciekawie napisana, chociaż drugoosobowa narracja była bardzo irytująca. O wiele lepsze są fragmenty z przeszłości Changeza niż aktualne wydarzenia mające miejsce podczas monologu. By je przybliżyć narrator musiał nieustannie opisywać i natarczywie komentować zachowanie swojego słuchacza (o, widzę, że wyciągasz komórkę. wygląda na drogą. spokojnie, możesz odebrać; zrobię wszystko, żeby nie podsłuchiwać, o ile to możliwe. o, widzę, że skończyłeś rozmować. zamówię nam teraz jedną miskę budyniu na spółę.) Dość częste podobne wtrącenia wykreowały obraz stereotypowego Pakistańczyka na targu, który biega za turystą, żeby wcisnąć mu swój towar. Jeśli taki był zamysł, to wyszło dość dziwnie (i drażniąco dla czytelnika),szczególnie wziąwszy pod uwagę bardzo dobre wykształcenie Changeza.
Co więcej, Changez z przeszłości i teraźniejszy Changez wydają się być dwoma różnymi Changezami. Łatwo zapomnieć, że narrator zaczepiąjący nieznajomego na ulicy i mówiący do niego godzinami to ten sam bohater, na temat którego prowadzony jest monolog. Te dwie wersje Changeza oczywiście dzielą lata, ale w historii nie ma żadnego mostu, który by je połączył. Ale znów, być może to był zamysł autora, by tak bardzo poróżnić Amerykańskiego i Pakistańskiego Changeza. Wyszło nieźle, o ile nie odrobinę niezręcznie.
Wreszcie symbolika, jaką można dopasować do tej historii (znaczenie imion, podróż, wieloznaczne zakończenie). Bardzo prosto napisana książka dużo zyskuje poprzez podobne zabiegi (chociaż Erika jako America... ZŁY POMYSŁ!) Szczególnie zakończenie świetne.
Ogólnie polecam dla poszerzenia horyzontów (problem Pakistanu, problem imigranta w Ameryce, niezwykła narracja, inne spojrzenie na 9/11) Jednak jako książka na zabicie nudy raczej się nie sprawdzi - jest nie tyle nudna, co po prostu niewiele się w niej dzieje.

[edit 8.8.19] Najwidoczniej Hamid bardzo inspirował się "Upadkiem" Camusa. Niemalże taki sam wstęp, identyczna konwencja, treści korespondujące ze sobą (rozliczenie z przeszłością, szczegółowy portret psychologiczny, zatarcie granic między prawdą a fałszem); nawet imię bohaterów się zgadza. Co do jakości obu dzieł nie ma co porównywać.

Książka jest zapisem monologu...

Mohsin Hamid w swojej książce „Uznany za fundamentalistę” przedstawia losy Pakistańczyka imieniem Changez. Młody mężczyzna pochodzi z małego miasteczka Lahore, które jest stolicą prowincji Pendżab.

Changez przyjeżdża do Ameryki i rozpoczyna studia w Princeton, a ponieważ kończy je z wyróżnieniem z miejsca otrzymuje dobrze płatną pracę, a oprócz tego zakochuje się w pięknej oraz melancholijnej Erice. Powoli zachłystuje się więc amerykańskim snem, jaki stał się jego udziałem.

Swoją opowieść w formie monologu rozsnuwa on przed czytelnikami przysiadając się w kawiarni do przypadkowo napotkanego Amerykanina. Staje się on odbiorcą oracji Pakistańczyka początkowo wypełnionej wspomnieniami, a następnie skierowanej na temat zmian zachodzących w jego dotychczasowym życiu po ataku na WTC z 11 września 2001 roku.

Dla mnie styl tej książki był mocno nużący, zaś sam bohater według mnie jest postacią nieco schizofreniczną – przynajmniej w świetle polskiego tłumaczenia tytułu tej książki, gdyż z informacji, jakich doszukałam się w Internecie jego poprawna wersja powinna brzmieć: „Niezdecydowany fundamentalista”, co zdecydowanie bardziej oddawałoby ideę tej pozycji.

W obecnym bowiem brzmieniu wygląda to tak, jak gdyby Changez za fundamentalistę uznał się właściwie sam, na skutek własnych zagmatwanych przemyśleń oraz podjętych w ich wyniku decyzji.

Przyznam szczerze, iż bardzo trudno jest mi jednoznacznie ustosunkować się do tej pozycji, gdyż z całą pewnością ukazuje ona zderzenie kultur, preferowanych przez nie wartości i wyznaczany nimi sposób życia, lecz sam główny bohater jawi się w moich oczach jako osoba żyjąca we własnym, nieco paranoicznym świecie.

Jeśli zechcecie mimo wszystko zmierzyć się z tą lekturą to nie powinna zająć Wam ona zbyt dużo czasu, bo liczy niespełna 200 stron.

* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *
https://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2019/01/monolog-changeza.html

Mohsin Hamid w swojej książce „Uznany za fundamentalistę” przedstawia losy Pakistańczyka imieniem Changez. Młody mężczyzna pochodzi z małego miasteczka Lahore, które jest stolicą prowincji Pendżab.

Changez przyjeżdża do Ameryki i rozpoczyna studia w Princeton, a ponieważ kończy je z wyróżnieniem z miejsca otrzymuje dobrze płatną pracę, a oprócz tego zakochuje się w pięknej...

W pakistańskim mieście Lahore, stolicy prowincji Pendżab, dzieje się akcja książki autorstwa Moshina Hamida. "Uznany za fundamentalistę" znalazła się w finale nagrody Brookera za rok 2007.

W owym mieście, w kawiarni, spotykamy głównego bohatera Changeza, który opowiada przypadkowo spotkanemu Amerykaninowi swoją historię: o ukończeniu Princeton z wyróżnieniem, o znalezieniu świetnie płatnej pracy, o tym jak zakochał się w Erice oraz o zmianach w jego życiu po 11 września 2001 roku.

Jak te zmiany wyglądały dowiecie się z lektury "Uznanego za fundamentalistę".

Mnie książka niestety nie przypadła do gustu. Spodziewałem się po niej czegoś zupełnie innego, czyli wyrzucenia z amerykańskiej społeczności, czy jeszcze coś o wiele gorszego.

Zaletą tej książki jest jej długość. Tę zaledwie 190-stronną książkę przeczytałem w ciągu 4 dni oraz 4 posiedzeń, co dało średnio po 48 stron. Liczby te dają drugą najszybciej przeczytaną książkę w 2018 w ramach projektu Czytam na tronie. 48 stron na posiedzenie oraz dzień daje odpowiednie 6-ty i 3-ci wynik wśród przeczytanych książek ostatnich tygodni.

"Uznany za fundamentalistę" nie należy do moich ulubionych książek. Jeśli chcecie ją przeczytać to zapraszam do wymiany, bo właśnie tam ta książka trafia na moich półkach.

Ocena: 7/10

https://www.facebook.com/czytamnatronie

W pakistańskim mieście Lahore, stolicy prowincji Pendżab, dzieje się akcja książki autorstwa Moshina Hamida. "Uznany za fundamentalistę" znalazła się w finale nagrody Brookera za rok 2007.

W owym mieście, w kawiarni, spotykamy głównego bohatera Changeza, który opowiada przypadkowo spotkanemu Amerykaninowi swoją historię: o ukończeniu Princeton z wyróżnieniem, o znalezieniu...

Bardzo miło zaskoczyła mnie ta książka. Nie jest zbyt obszerna. Przesłuchałem ją w formie audibooka zaledwie w dwa wieczory.
Zastanawia mnie dlaczego tytuł nie został dokładnie przetłumaczony na język polski. W dosłownym tłumaczeniu powinien brzmieć „Niezdecydowany fundamentalista”. ”Uznany za fundamentalistę” brzmi bardziej dosadnie i mniej pasuje nawet do treści. Moim zdaniem.
Osobiście mocno identyfikuję się z głównym bohaterem książki, Pakistańczykiem Changesem, młodym chłopakiem mającym dwadzieścia kilka lat. Identyfikuję się z jego postacią dlatego, iż spory kawałek mojego życia spędziłem za granicą. Książka właśnie opisuje to, jak może czuć się ktoś, kto nie żyje w ojczystym kraju.
Ta książka jest właśnie o tym, co to znaczy być obcokrajowcem, co to znaczy próbować znaleźć swoje miejsce w obcym kraju. Ale nie tylko jest o tym.
Narracja książki ma format monologu. Główny bohater w kawiarence w Pakistanie, w swoim ojczystym kraju opowiada obcemu człowiekowi historie swojego życia.
Changez miał sporo szczęścia w swoim życiu. Udało mi się wyjechać na studia do Stanów Zjednoczonych ma prestiżową uczelnie Princeton University, uzyskać stypendium, a następnie po ukończeniu studiów uzyskać bardzo dobrą prace. Wszystko się dobrze układa do póki nie dochodzi do ataku terrorystycznego 11 września 2001. Nagle Changez zaczyna odczuwać wielka presję otoczenia i coraz bardziej odczuwa to, iż jest obcym w Stanach Zjednoczonych.
Jak zakończy się ta opowieść nie będę zdradzał. Changez ma też dziewczynę Erike. Jak rozwinie się ich związek? Jaka będzie relacja z jego szefem po ataku 11 września? Do jakich wniosków dojdzie Changez?
Bardzo ciekawa książka. Nie każdego zainteresuje, ale ponieważ nie jest aż tak długa warto przeczytać.

Bardzo miło zaskoczyła mnie ta książka. Nie jest zbyt obszerna. Przesłuchałem ją w formie audibooka zaledwie w dwa wieczory.
Zastanawia mnie dlaczego tytuł nie został dokładnie przetłumaczony na język polski. W dosłownym tłumaczeniu powinien brzmieć „Niezdecydowany fundamentalista”. ”Uznany za fundamentalistę” brzmi bardziej dosadnie i mniej pasuje nawet do treści. Moim...

Napisać dobrą książkę w formie monologu wcale nie jest tak łatwo, jakby się mogło wydawać. Mnie przynajmniej taka forma zawsze trochę odstrasza. "Uznany za fundamentalistę" jest jednak książką stosunkowo krótką, a do tego ma niezłe oceny, uznałam więc, że może warto zaryzykować. I zaskoczyła mnie ona, pozytywnie. Pomimo że już sam opis zdradza w większości fabułę, a opowieść snuta przez naszego bohatera-narratora jest w sumie bardzo spokojna, bez nagłych zwrotów akcji; wciągnęłam się właściwie od pierwszych stron. Ma w sobie coś takiego ta książka, ten sposób opowiadania, że aż chce się czytać. A czyta się ją błyskawicznie. Wiele pytań jeszcze zostaje w głowie po zakończeniu lektury, ale nie takich, by odczuwać z ich powodu niedosyt. Książka ma swój klimat i nie niszczy go niepotrzebnymi wyjaśnieniami. Jak dla mnie, pozycja zdecydowanie warta polecenia.

Napisać dobrą książkę w formie monologu wcale nie jest tak łatwo, jakby się mogło wydawać. Mnie przynajmniej taka forma zawsze trochę odstrasza. "Uznany za fundamentalistę" jest jednak książką stosunkowo krótką, a do tego ma niezłe oceny, uznałam więc, że może warto zaryzykować. I zaskoczyła mnie ona, pozytywnie. Pomimo że już sam opis zdradza w większości fabułę, a...

pozycja zdecydowanie godna polecenia i pozostawia po sobie bardzo dużo emocji. Historia Changeza młodego absolwenta Princeton jest usłana różami. Mężczyzna ciężko pracuje na swoją pozycję i sukces. Kiedy osiąga już szczyty jego życie obraca się o 180 stopni tracąc wszystko. Książka wywarła na mnie ogromne wrażenie, przeżywamy z bohaterem wszystkie emocje. Gorąco polecam bo na prawdę warto.

pozycja zdecydowanie godna polecenia i pozostawia po sobie bardzo dużo emocji. Historia Changeza młodego absolwenta Princeton jest usłana różami. Mężczyzna ciężko pracuje na swoją pozycję i sukces. Kiedy osiąga już szczyty jego życie obraca się o 180 stopni tracąc wszystko. Książka wywarła na mnie ogromne wrażenie, przeżywamy z bohaterem wszystkie emocje. Gorąco polecam bo...

Książka OK, Nowy York oczami młodego Pakistańczyka po ukończeniu dobrych studiów i znalezieniu wymarzonej pracy, wspaniałej kobiety. Potem kłopoty związane z atakiem 11 września i podejrzewaniem każdego ciapatego o terroryzm.
Szczerze nie rozumiem skąd tyle nagród bo książka napisana jest mega prostym do granic możliwości językiem.Mniej więcej: Przyjechałem tu, zobaczyłem to, potem poszliśmy tam, na koniec taksówka odwiozła nas do domu. Taki prosty język niczym opowiadanie napisane w podstawówce. I za to te liczne nagrody? Dziwna sprawa. Chyba za problem który porusza tak mi się wydaje niż za magię słowa pisanego której tu nie ma nawet w 1 %.
Aha no i jeszcze jedna sprawa, nie rozumiem po co jest wstawiony ten 'Amerykanin' do dyskusji skoro autor/bohater rozmawia cała książkę sam ze sobą. Nie lepiej napisać było po prostu normalną powieść zamiast 'niby' rozmawiać z 'duchem'? Ten 'niby' rozmówca przez całą książkę nie wypowiada ani jednego słowa! I czemu to niby ma służyć bo jakoś nie widzę niczego, co taki zabieg wnosi do opowiadanej historii.

Książka OK, Nowy York oczami młodego Pakistańczyka po ukończeniu dobrych studiów i znalezieniu wymarzonej pracy, wspaniałej kobiety. Potem kłopoty związane z atakiem 11 września i podejrzewaniem każdego ciapatego o terroryzm.
Szczerze nie rozumiem skąd tyle nagród bo książka napisana jest mega prostym do granic możliwości językiem.Mniej więcej: Przyjechałem tu, zobaczyłem...

Książka pokazuje ciekawy punkt widzenia na rolę USA we współczesnym świecie. Zmusza do zastanowienia się, czy wybawianie świata poprzez konflikty zbrojne, to rzeczywista pomoc uciemiężonym, czy też może współczesny rodzaj kolonializmu. Ciekawie prowadzony monolog głównego bohatera, młodego Pakistańczyka, wykształconego w USA, mieszkającego w Nowym Jorku zarówno przed jak i po zamachu na WTC, pokazuje, jak bardzo zmieniło się postrzeganie jego osoby, przez pryzmat religii i pochodzenia. Ukazano także wewnętrzną przemianę bohatera, początkowo zachłyśniętego swym amerykańskim snem, z czasem jednak człowieka pełnego gniewu, poczucia klęski, załamanego zgnilizną świata. Zdecydowanie jest to pozycja zmuszająca do refleksji

Książka pokazuje ciekawy punkt widzenia na rolę USA we współczesnym świecie. Zmusza do zastanowienia się, czy wybawianie świata poprzez konflikty zbrojne, to rzeczywista pomoc uciemiężonym, czy też może współczesny rodzaj kolonializmu. Ciekawie prowadzony monolog głównego bohatera, młodego Pakistańczyka, wykształconego w USA, mieszkającego w Nowym Jorku zarówno przed jak i...