Trudno tę pozycję krótko opisać, bowiem jej zawartość to prawdziwy - przepraszam, istny - groch z kapustą. Składa się na nią aż 259 najróżniejszych historyjek, których autorka wysłuchała pośród śląskiej społeczności. Są tam baśnie, anegdotki, bajki, wspomnienia, a łączy je w zasadzie tylko jedno - opowiedziane są po śląsku. Przy czym, w różnych utworach różny jest stopień nasycenia gwarą.
Jak wspomniałem, są tu baśnie, długie na kilka stron (np. "O dzielnym Frycku"), nieco krótsze (np. "O złej siostrze"), czy też zupełnie krótkie, jak te o Antku i Francku. Niektóre poważne, inne przezabawne.
Opowieści pogrupowane są tematycznie, aczkolwiek ścisłych podziałów nie ma. Po prostu, czytając je po kolei, najpierw znajdziemy bajki i opowiadania obyczajowe, potem nagle zaczną się bery o diabłach, potem temat przejdzie na utopce, by skończyć na Niemcach i powstaniu. Poza tym jednym, jakichkolwiek innych podziałów brak.
Książka ta znacznie przybliża kulturę Śląska, zwłaszcza czytelnikowi z innej części Polski. Wprawdzie baśnie o smokach i królewnach słyszał każdy, ale już o utopcach - niekoniecznie.
Na końcu znajduje się bardzo pomocny słowniczek wyrażeń gwarowych, niezrozumiałych zwykle dla czytelnika z innej części kraju.
Polecam i gwarantuję dobrą zabawę.

Trudno tę pozycję krótko opisać, bowiem jej zawartość to prawdziwy - przepraszam, istny - groch z kapustą. Składa się na nią aż 259 najróżniejszych historyjek, których autorka wysłuchała pośród śląskiej społeczności. Są tam baśnie, anegdotki, bajki, wspomnienia, a łączy je w zasadzie tylko jedno - opowiedziane są po śląsku. Przy czym, w różnych utworach różny jest stopień...