Ciężko mi pisać o tej książce.
Zabierałam się do czytania trzy razy, wszystko wydało mi się chaosem. Życie Jurka, to dla mnie wciąż niezgłębiona tajemnica. Nadal mi mało i jednocześnie przesyt. Jego wyobcowanie wydaje mi się bliskim, podziwiam tego mężczyznę i nienawidzę. Takie sprzeczne emocje wywołuje mało która książka. Polecam.

Ciężko mi pisać o tej książce.
Zabierałam się do czytania trzy razy, wszystko wydało mi się chaosem. Życie Jurka, to dla mnie wciąż niezgłębiona tajemnica. Nadal mi mało i jednocześnie przesyt. Jego wyobcowanie wydaje mi się bliskim, podziwiam tego mężczyznę i nienawidzę. Takie sprzeczne emocje wywołuje mało która książka. Polecam.

Niezwykle zgrabna biografia Jerzego Kosińskiego - słynnego mistyfikatora, wykolejeńca i pisarza. Biografia to bardzo specyficzna, bowiem zbeletryzowana, gdzie prawda i domysły na temat głównego bohatera mieszają się w szalonym nowojorskim tyglu zdarzeń. Cały życiorys Kosińskiego naznaczony był legendą, zresztą sam autor te legendy na swój temat tworzył, podsycając atmosferę niedopowiedzeń. Jerome Charyn w swojej książce uzyskał efekt tajemniczości poprzez zastosowanie wielokrotnie polifonicznej narracji - na przestrzeni blisko 300 stron powieści, o Kosińskim opowiadają kolejno: Ian Diggers, fikcyjny szofer aktora Petera Sellersa, Swietłana Alliłujewa, córka Stalina i fikcyjna kochanka Kosińskiego, prostytutka Anya oraz wszechwiedzący narrator opowiadający wojenne koleje losu małego Jurka. Autor, pisząc o Kosińskim musiał zmierzyć się z tym samym problemem, co kilka lat wcześniej Janusz Głowacki, kiedy podczas pracy nad "Good night, Dżerzi" zapytał go jeden z agentów: "Ale właściwie co ty chcesz o nim nowego powiedzieć? Bo to, że kłamał, to wszyscy wiemy". Wydaje mi się, że Jerome Charyn wyszedł z tego wyzwania obronną ręką. Kosiński, wciąż po latach pozostaje zagadką i tematem tabu, nie licząc oczywiście tych wszystkich doniesień napisanych w klimacie tabloidów o tym, że w "Malowanym ptaku" oczernił swoich rodaków, którzy przecież podczas wojny byli tacy bohaterscy. Póki co, w sprawie Jerzego Kosińskiego, czytelnik musi zadowolić się domysłami, półprawdami - to właśnie na tej podstawie skonstruowana jest książka Jerome'a Charyna.

Niezwykle zgrabna biografia Jerzego Kosińskiego - słynnego mistyfikatora, wykolejeńca i pisarza. Biografia to bardzo specyficzna, bowiem zbeletryzowana, gdzie prawda i domysły na temat głównego bohatera mieszają się w szalonym nowojorskim tyglu zdarzeń. Cały życiorys Kosińskiego naznaczony był legendą, zresztą sam autor te legendy na swój temat tworzył, podsycając atmosferę...

Kosiński pisał dosadnie i wielotwarzowo. O Kosińskim pisano dosadnie, przesadnie i również wielotwarzowo. Autor nieprzeciętny, kolorowy kruk, niejednoznaczny. Wyjątkowy! Jerome Charyn to fabularna autobiografia nieprzeciętnego człowieka, łodziaka. Czytelnik nie wie, gdzie leży prawda.

Kosiński pisał dosadnie i wielotwarzowo. O Kosińskim pisano dosadnie, przesadnie i również wielotwarzowo. Autor nieprzeciętny, kolorowy kruk, niejednoznaczny. Wyjątkowy! Jerome Charyn to fabularna autobiografia nieprzeciętnego człowieka, łodziaka. Czytelnik nie wie, gdzie leży prawda.

uwielbiam ją prawie jak Jerzego

uwielbiam ją prawie jak Jerzego

Rzadko sięgam po biografie, lecz gdy to robię, mam w tym jasno określony cel. Gdy napotkałam na swojej drodze interesującą pozycję o Jerzym Kosińskim z wydawnictwa Czarna Owca, czułam, że muszę poznać w końcu tego autora. Wielokrotnie słyszałam o jego kontrowersyjnej postawie – chociażby na lekcjach języka polskiego – a jego „Malowany ptak” kusił mnie już od dawna. Nie mogłam również przejść obojętnie, gdy zauważyłam, iż książka Jerome Charyna jest reklamowana w istocie jako „powieść”. Byłam ciekawa, jak można połączyć te dwa gatunki – biografię w powieści.

Jerome Charyn jest znanym amerykańskim pisarzem. Napisał w swoim życiu ponad trzydzieści książek – między innymi tetralogię, której bohaterem jest Issac Seidel. Jest laureatem wielu prestiżowych nagród, chociażby Rosenthala Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury. Dzieli swój czas między Nowy Jork a Paryż.

Myślę, że ciężko jest znaleźć osobę, która nie kojarzy Jerzego Kosińskiego – postaci tak zaskakującej, jak jego powieść „Malowany ptak”. Jerome Charyn przedstawia zupełnie inną wizję autora. To historia żydowskiego chłopca, który musiał wyrzec się swojego dziedzictwa, by przeżyć. Chłopca, który był zagubiony nie tylko podczas wojny, ale przez całe życie – nigdy nie znalazł swojego miejsca na ziemi. Kosiński to osoba kontrowersyjna – ulubieniec amerykańskich salonów, intrygująca postać dla angielskiej królewskiej rodziny, a także uczestnik wyuzdanych spotkań w klubach SM. Jednak przede wszystkim Charyn kreśli obraz Kosińskiego zagubionego – na każdej przedstawionej płaszczyźnie.

Ciekawym zabiegiem autora było nie tylko stworzenie – w rzeczywistości – powieści o Kosińskim. Charyn przedstawia bowiem bohatera z różnych perspektyw, w różnych odstępach czasowych. Niekiedy ma się wrażenie, iż tytuł nie jest zatem zgodny z treścią książki. Kosiński ginie czasami wśród życia przeróżnych postaci, które dominują w powieści. Informacje są szczątkowe, jednak po lekturze układają się w całość – obraz niezwykle treściwy.

Trudno określić, czy jest to zabieg trafiony. Podczas lektury miałam wrażenie, iż autor zapomina o Kosińskim zbyt często. Byłam nastawiona na to, iż Charyn – mimo wszystko – przekaże mi o słynnym Jerrym znacznie więcej. Z drugiej strony ta technika bardzo urozmaiciła – kosztem informacji – powieść. Przedstawione zostaje otoczenie, w którym przebywał Kosiński, osoby, z którymi się stykał. Pod tym względem kreacja wiele zyskała.

Styl Charyna jest iście powieściowy – kreśli wydarzenia z rozmachem, nie bojąc się dynamizmu, czy też wulgarnego języka. Opisy są niezwykle obrazowe, dodatkowo autor w żaden sposób ich nie łagodzi – przekazuje rzeczywistość bardzo realistycznie. Poświęca czas zarówno na psychologiczny obraz wszystkich bohaterów, jak i tło samej akcji.

Jerzy Kosiński po lekturze powieści Charyna jest postacią jeszcze bardziej intrygującą. Autor nie tylko przedstawia niektóre fakty z jego życie, ale równocześnie podaje na tacy powojenną rzeczywistość. Kosiński zastanawia nas swoim specjalnym stosunkiem do Armii Czerwonej, czy też mentalnością Amerykanów. Wątki polityczno-historyczne w pewien istotny sposób wpływają na wydarzenia w całej powieści.

Lektura „Jerzego Kosińskiego” – mimo trudów w zrozumieniu skomplikowanego głównego bohatera – była niezwykle pasjonująca. Przede wszystkim zmieniła całkowicie moje poglądy na temat biografii, zachęcając tym samym do dalszego zgłębiania tego gatunku. Dodatkowo z pewnością sprawiła, iż chcę sięgnąć po słynnego „Malowanego ptaka”.

„Wszyscy jesteśmy malowanymi ptakami, potworami o ekscentrycznych kolorach, i gdziekolwiek polecimy, bezbarwne ptaki kłują nas swoimi dziobami i ściągają nas na ziemię”

Pozdrawiam

Rzadko sięgam po biografie, lecz gdy to robię, mam w tym jasno określony cel. Gdy napotkałam na swojej drodze interesującą pozycję o Jerzym Kosińskim z wydawnictwa Czarna Owca, czułam, że muszę poznać w końcu tego autora. Wielokrotnie słyszałam o jego kontrowersyjnej postawie – chociażby na lekcjach języka polskiego – a jego „Malowany ptak” kusił mnie już od dawna. Nie...

Powieść oparta na biografii Kosińskiego, choć sami nie wiemy, które fakty należą do wyobraźni samego autora, a które zdarzyły się naprawdę. Nudzić się nie można, co kilka stron nowa maska wymyślana przez bohatera, a do tego kilku narratorów. Polecam nie tylko fanom Kosińskiego.

Powieść oparta na biografii Kosińskiego, choć sami nie wiemy, które fakty należą do wyobraźni samego autora, a które zdarzyły się naprawdę. Nudzić się nie można, co kilka stron nowa maska wymyślana przez bohatera, a do tego kilku narratorów. Polecam nie tylko fanom Kosińskiego.

Misternie skonstruowana opowieść o Kosińskim. Kilka linii melodycznych w postaci narratorów (z córką Stalina, Anna Kareniną i wnukiem zabójcy z angielskich doków) snuje wspomnienia wokół Jerzego z jego fantasmagoriami, które wplatał w prawdziwe życie. A w ostatniej fazie czas wojny, mały Jurek - korzenie i inspiracje "Malowanego Ptaka".

Misternie skonstruowana opowieść o Kosińskim. Kilka linii melodycznych w postaci narratorów (z córką Stalina, Anna Kareniną i wnukiem zabójcy z angielskich doków) snuje wspomnienia wokół Jerzego z jego fantasmagoriami, które wplatał w prawdziwe życie. A w ostatniej fazie czas wojny, mały Jurek - korzenie i inspiracje "Malowanego Ptaka".

"Nie potrafię funkcjonować bez przebrania albo maski (…) Czasami zatrzymuję maskę trochę za długo. Ale te maski trudno porzucić".

W świecie literackim istnieją takie postacie, których życie i osobowość pozostaną niezgłębioną tajemnicą na zawsze. Z pewnością do grona takich osób zalicza się Jerzy Kosiński - autor kontrowersyjnej do dziś książki "Malowany ptak". Polsko-amerykański pisarz, który pożegnał się ze światem w 1991 r. połykając śmiertelną dawkę barbituranów i zakładając na głowę plastikowy worek. To postać, która do dzisiaj wzbudza wiele niegasnących emocji.

Niewdzięcznego poniekąd tematu przedstawienia osoby Jerzego Kosińskiego postanowił podjąć się inny amerykański pisarz - Jerome Charyn. Twórca mający na koncie ponad trzydzieści książek, uznawany w Stanach Zjednoczonych za jednego z najważniejszych pisarzy amerykańskiej literatury. Charyn mieszka obecnie w Paryżu i Nowym Jorku.

"Jerzy Kosiński" to po części zbeletryzowana biografia Kosińskiego wydana w formie powieści. Powieści podzielonej na widoczne części, ale części nie posiadające widocznej chronologii, bez dookreślonego miejsca i czasu. Co więcej, obraz Jerzego Kosińskiego ukazany jest z kilku perspektyw, bowiem w książce występuję kilku narratorów. To dość swobodna forma biograficzna jakiej podjął się Jerome Charyn.

Czytając początkowe strony książki, miałam nieodparte wrażenie, że Charyn przedstawia zupełnie kogoś innego, mianowicie Petera Sellersa czyli hollywoodzkiego aktora, znanego szerszej publiczności jako inspektora Clouseau w filmie "Różowa Pantera". Był to jednak tylko początek, zainicjowany przez autora, ukazujący stosunek Clouseau do Kosińskiego i jego pragnienie zagrania w filmie na podstawie powieści pisarza. Jednak im dalej, tym jest jeszcze mniej przejrzyście, bowiem obraz Kosińskiego przedstawiają różne osoby, począwszy od Swietłany Alliłujeway, czyli córki Stalina, kończąc na starszej o dwadzieścia lat żonie pisarza Mary Weir. I tak naprawdę nie wiadomo, co jest fikcją, a co rzeczywistością opartą na faktach. Trudno rozeznać się w tym wymieszaniu słów i niedopowiedzeń. Identyczny wniosek można wysnuć czytając ostatnią część książki przedstawiającą losy rodziny Lewinkopfów, czyli rodziny Kosińskiego, gdyż tak brzmiało jego prawdziwe nazwisko. Nie wiadomo co jest fikcją literacką, a co faktem. Zabieg taki nie wpływa na wyłonienie się w podświadomości czytelnika spójnego obrazu pisarza i jego wielkiego fenomenu. Trudno bowiem w oparciu o tak zróżnicowane i nieskonkretyzowane ujęcia wypracować sobie jakikolwiek obraz Kosińskiego.

Z pewnością Jerome Charyn celowo w swojej książce mija się z elementami gatunkowymi typowej literatury biograficznej. Jego powieść jest bowiem swoistym kolażem faktów, fantazji i plotek, zresztą nigdy nie potwierdzonych na temat autora "Malowanego ptaka". Nie poleciłabym tej publikacji czytelnikom, którzy dotąd nie zapoznali się ani z twórczością Jerzego Kosińskiego, ani z samą biografią pisarza. Zapytacie dlaczego? Otóż świadczy o tym wielość odniesień do jego życia i napisanych książek, których brak znajomości z pewnością utrudni odbiór powieści. Stwierdzić można, że lektura "Jerzego Kosińskiego" to swoista wisienka na torcie, w którym tortem są wcześniej wydane biografie autora i jedynie z tą podstawą można ten utwór przeczytać z pełną świadomością.

Jerzy Kosiński to pisarz – zagadka. Autor, którego barwne życie nie zostało dotąd jednoznacznie zinterpretowane. To bowiem postać nie dająca się zaszufladkować, nie dająca wtłoczyć się w żadne znane nam ramy i schematy. I taka jest również książka Charyna, która nie każdemu naświetli sylwetkę pisarza. Nie każdego również oswoi z jego ekscentryczną postawą życiową. Powieść polecam wyłącznie sympatykom Kosińskiego i jego twórczości, którzy czytali już co nieco na jego temat. Myślę też, że doskonałą puentą podsumowującą tę publikację może być pożegnalna notka Kosińskiego:
"Kładę się teraz do snu, na trochę dłużej niż zwykle. Nazwijmy to wiecznością".


"Wszyscy jesteśmy malowanymi ptakami, potworami o ekscentrycznych kolorach, i gdziekolwiek polecimy, bezbarwne ptaki kłują nas swoimi dziobami i ściągają na ziemię".

http://subiektywnie-o-ksiazkach.blogspot.com/

"Nie potrafię funkcjonować bez przebrania albo maski (…) Czasami zatrzymuję maskę trochę za długo. Ale te maski trudno porzucić".

W świecie literackim istnieją takie postacie, których życie i osobowość pozostaną niezgłębioną tajemnicą na zawsze. Z pewnością do grona takich osób zalicza się Jerzy Kosiński - autor kontrowersyjnej do dziś książki "Malowany ptak"....

Nie powiem, że książka wciąga od pierwszych stron, bo tak nie jest. Początek mnie nużył, kartki przewracałam leniwie. Dopiero około 80 strony tak naprawdę mnie ona zaciekawiła. Dlatego też osobom szykującym się do lektury "Jerzego Kosińskiego" autorstwa Jerome Charyna zalecam przede wszystkim cierpliwość. Dzięki niej będą mogli poznać historię barwną, bezpruderyjną, momentami zaś obsceniczną i gorszącą. Ale taki właśnie był Jerzy Kosiński w micie, którego sam był autorem.

Całość na: http://wiedzma-czyta.blogspot.com/2013/10/jerome-charyn-jerzy-kosinski.html

Nie powiem, że książka wciąga od pierwszych stron, bo tak nie jest. Początek mnie nużył, kartki przewracałam leniwie. Dopiero około 80 strony tak naprawdę mnie ona zaciekawiła. Dlatego też osobom szykującym się do lektury "Jerzego Kosińskiego" autorstwa Jerome Charyna zalecam przede wszystkim cierpliwość. Dzięki niej będą mogli poznać historię barwną, bezpruderyjną,...

http://kasandra-85.blogspot.com/2013/10/gdy-za-oknem-szaro-zimno-i-ponuro.html

http://kasandra-85.blogspot.com/2013/10/gdy-za-oknem-szaro-zimno-i-ponuro.html