Jak filmy Tarantino

Jedni komiksy Marka Millara kochają, inni nienawidzą – tak to już bywa z artystami, którzy idą pod prąd. Ja uwielbiam, bo autor ten tworzy historie nieoczywiste, pełne przemocy i dosadnej brutalności, ale skupione przede wszystkim na dekonstrukcji mitu superbohaterów i zadaniu pytania „co by było, gdyby herosi rzeczywiście istnieli?”. Pytali o to nieraz Frank Miller czy Alan Moore, Millar jednak wciąż potrafi wycisnąć z tematu coś jeszcze, tworząc dzieła dla czytelników, którzy w opowieściach obrazkowych nie szukają tylko i wyłącznie niezobowiązującej rozrywki, a chcą skrytych pod nią prawd, siły i przesłania. Chcą nuty ambicji i dobrego pastiszu na superhero, który wyzwoli w nich niejedną emocję. A wszystko to podlane konkretną akcją, szybkim tempem i ciekawymi bohaterami. I dokładnie to czeka na nich w Kick Assie, jednej z najlepszych współczesnych serii, która pokazuje, że komiks nie musi być obecnie skazany na powielanie w nieskończoność tych samych fabuł.

Dave Lizewski to nastolatek jakich wiele. Wychowany na filmach i komiksach marzy o tym, by zostać superbohaterem. Wpada więc na genialny w jego mniemaniu pomysł, by zrealizować ten cel. Robi sobie kostium, szykuje coś do obrony i postanawia skopać parę tyłków… Jego pierwsza akcja kończy się w szpitalu, w krytycznym stanie, bo nie dość, że bandyci wbili mu nóż w brzuch, to jeszcze ranny bohater wpadł pod samochód. Bywa. Dave jednak przekonuje się, że nie tak łatwo jest zabić w nim pragnienie bycia zamaskowanym obrońcą sprawiedliwości. Nie wie jednak jeszcze, do jakich tragedii i niebezpieczeństw może doprowadzić to w prawdziwym życiu…

Całość mojej recenzji na portalu Planeta Marvel: https://planetamarvel.net/kick-ass-1-recenzja/

Jak filmy Tarantino

Jedni komiksy Marka Millara kochają, inni nienawidzą – tak to już bywa z artystami, którzy idą pod prąd. Ja uwielbiam, bo autor ten tworzy historie nieoczywiste, pełne przemocy i dosadnej brutalności, ale skupione przede wszystkim na dekonstrukcji mitu superbohaterów i zadaniu pytania „co by było, gdyby herosi rzeczywiście istnieli?”. Pytali o to nieraz...