Przede wszystkim po raz kolejny utwierdziłam się w przekonaniu, że nawet książki w których na pierwszy rzut oka wydaje się, że chodzi głównie o seks (oczywiście, że można doszukiwać się drugiego, a nawet trzeciego dna, ale ciężko czasami wybronić nawet to pierwsze) mogą się bez tego seksu (lub niemal bez niego) obronić. Ta się wybroniła. Jeśli ktoś czytał, to wie, że jest nie tak, że nic zupełnie i w sumie wcale, ale odpowiednio z sensem i bez przysłowiowego bezsensu. I pod tym względem to fajna książka.
Tematyka? W sumie nic odkrywczego. Odkrycie głównej intrygi nie stanowi najmniejszego problemu, choć pokazane jest to w całkiem zgrabny sposób.
Podobały mi się relacje między bohaterami, jak również relacje bohaterki i jej najlepszego przyjaciela pewnie niedoszłego męża. Choć przyznam, że nie do końca jestem w stanie je zrozumieć, przyjmuję, bo noszą znamiona prawdopodobieństwa.
Wszystko we mnie burzy się, a na pewno burzyło podczas lektury, na sposób rozwiązania konfliktu z ojcem. To nie moja bajka. Jestem bardziej chyba z tych, którzy pewnych rzeczy nie byliby w stanie przebaczyć, i choć wyjaśnienie i rozwinięcie problemu tutaj wydaje się całkiem wiarygodne, to nadal nie moja bajka. Tak, odrzucam pomysł rozwiązania autorki, brakuje mi tutaj beczki i gwoździ do turlania w nich skretyniałych ojców i egoistycznych suk.
Oszukałabym gdybym powiedziała, że ta książka zostanie ze mną na dłużej. Nie, nie zostanie. Ale też nie myślę, że takie było jej zadanie. Nie zgrzytałam zębami podczas czytania, nie miałam ochoty jej odrzucić (choć kiedy zapomniałam czytnika na wyjazd weekendowy, nie brakowało mi jej lektury, czytałam spokojnie coś innego). Czyta się ją bardzo szybko. Jakby ktoś się nawet niespecjalnie uparł, to można i za jednym powiędnięciem. I ponownie powiem, że tu akurat dobrze. Ta historia nie wymaga dodatkowych kilkudziesięciu stron. Nie jest przegadana i to też jest ważne.
I tak, w sumie gdybym miała pod ręką któreś z kolejnych części chętnie mogłabym zajrzeć. Nie od razu i nie do wszystkich, ale do czwartej to chętnie. Być może w poszukiwaniu informacji o bohaterach tej części, bo w sumie to ta sama rodzina.
Jak na książkę dla młodzieży i o młodzieży uważam, że jest ok. Jak dla starszej Pani, też może być.

Przede wszystkim po raz kolejny utwierdziłam się w przekonaniu, że nawet książki w których na pierwszy rzut oka wydaje się, że chodzi głównie o seks (oczywiście, że można doszukiwać się drugiego, a nawet trzeciego dna, ale ciężko czasami wybronić nawet to pierwsze) mogą się bez tego seksu (lub niemal bez niego) obronić. Ta się wybroniła. Jeśli ktoś czytał, to wie, że jest...