Pawlikowska nie poucza, nie nakazuje, nie rządzi. Raczej pochyla się z troską nad każdym swoim czytelnikiem. I to faktycznie działa, bo ma się wrażenie intymnej rozmowy z kimś bliskim. Chce się ją kontynuować, słuchać, wykonywać proponowane ćwiczenia. Autorka jest autentyczna, bo wykazuje się empatią i zrozumieniem wszystkich ludzkich słabości. Poza tym o wielu kwestiach uznanych powszechnie za wstydliwe, mówi wprost. Nie owija w bawełnę. Ale podkreśla też, że zmiany wymagają decyzji, konsekwencji i wewnętrznej siły. Nie obiecuje, że będzie łatwo.

Książkę wypełniają ćwiczenia, jest sporo miejsca na własne notatki. Znajdziecie w niej również mnóstwo popularnych, żółtych karteczek, które stały się znakiem rozpoznawczym Pawlikowskiej.

Czy "Kurs szczęścia" działa w praktyce? Nie mam pojęcia. Ale wiele z tej książki wyniosłam. I powinien ją przeczytać każdy, kto boryka się z codziennością. Pawlikowska koi, pociesza i daje nadzieję, a także konkretne wskazówki. I wie, o czym mówi, bo sama w życiu wiele przeszła.

Pawlikowska nie poucza, nie nakazuje, nie rządzi. Raczej pochyla się z troską nad każdym swoim czytelnikiem. I to faktycznie działa, bo ma się wrażenie intymnej rozmowy z kimś bliskim. Chce się ją kontynuować, słuchać, wykonywać proponowane ćwiczenia. Autorka jest autentyczna, bo wykazuje się empatią i zrozumieniem wszystkich ludzkich słabości. Poza tym o wielu kwestiach...