Pierwszy rozdział - literacki majstersztyk! Ale im dalej w las, tym gąszcze i chwasty coraz większe. Nuda i brak jakichkolwiek zwrotów akcji powoduje, że wprawdzie czytamy, ale bez żadnej refleksji i liczymy strony do końca. Wciąż te same monotonne sceny miłosnych wyznań i coraz bardziej mocnego seksu. Stary dwór pośród bagien, w którym toczy się akcja powieści, w dodatku pełen duchów, powinien jednak wywoływać więcej dreszczyku.
Reinkarnacja, którą autorka wprowadziła pod koniec fabuły totalnie mnie rozbroiła. Zabieg może miał podnieść ciśnienie czytelnikom, ale mnie wydał się infantylny i płytko poprowadzony. Główny bohater miał być wcieleniem zamordowanej sto lat wcześniej kobiety. "Wszystko sobie teraz przypomniał i widział tak jasno, że stanął jak wryty pośrodku parkietu. Przecież miał dziecko. Odbywał poród" - ten tekst zwala z nóg.
Może za dużo naczytałam się Nory i jestem znużona, a może to ona miała gorsze dni pisząc tę książkę i się pogubiła. W każdym razie to chyba najsłabsze wydanie Nory, jakie czytałam.
Tylko dla zdeklarowanych i wiernych fanek autorki!

Pierwszy rozdział - literacki majstersztyk! Ale im dalej w las, tym gąszcze i chwasty coraz większe. Nuda i brak jakichkolwiek zwrotów akcji powoduje, że wprawdzie czytamy, ale bez żadnej refleksji i liczymy strony do końca. Wciąż te same monotonne sceny miłosnych wyznań i coraz bardziej mocnego seksu. Stary dwór pośród bagien, w którym toczy się akcja powieści, w dodatku...