Mały Kajtuś bawi się z przyjaciółmi, których imiona brzmią: Leoś i Klementyna w przedszkolu na dywaniku. Wspaniale imitują dinozaury, do czasu aż nauczycielka zaprasza je na teatralną próbę. Dzieci wystawią miniaturę o słonku, kwiatku i chmurce.
Takie przedstawienie to duużo pracy: trzeba wybrać odpowiednie kostiumy, opanować tekst, ruch sceniczny, a także przezwyciężyć tremę, gdy na widowni zasiądą goście.
Dzieci bawią się świetnie w każdej z powyższych części.
Nie dość, że doskonale radzą sobie podczas prób, to ich występ okazuje się być sukcesem.
Historyjki o Kajtusiu przybliżają dzieciom sytuacje przedszkolne, rówieśnicze, tłumacząc i w prosty sposób pokazując, jak miło, łatwo i przyjemnie spędzać czas wśród rówieśników, czy poznając świat w przedszkolu.
Te kolorowe, bardzo przystępne książeczki doskonale sprawdzą się u mniejszych przedszkolaków, które zaaferowane przygodami Kajtusia, będą słuchać opowieści do ostatniej linijki.
Historie o Kajtusiu to czytelniczy pewnik.

Mały Kajtuś bawi się z przyjaciółmi, których imiona brzmią: Leoś i Klementyna w przedszkolu na dywaniku. Wspaniale imitują dinozaury, do czasu aż nauczycielka zaprasza je na teatralną próbę. Dzieci wystawią miniaturę o słonku, kwiatku i chmurce.
Takie przedstawienie to duużo pracy: trzeba wybrać odpowiednie kostiumy, opanować tekst, ruch sceniczny, a także przezwyciężyć...

Kajtusia znam z telewizji, gdy byłam mała leciał bardzo często, a ja z chęcią jego oglądałam. Nazywałam go łysym chłopcem, bo rzeczywiście taki jest.
Niedawno podczas wizyty w bibliotece mój brat wyciągnął z półki książeczki o nim. Bardzo się zdziwiłam. Nie sądziłam, że są o nim opowiadania, więc wypożyczyłam kilka, aby później przeczytać bratu.
Tata obiecał Kajtusiowi, że pójdą do cyrku. Chłopiec nie może się doczekać. Wstaje bardzo wcześnie rano i sam się ubiera oraz myje zęby. Wtedy wstaje jego tata i uświadamia mu, że do cyrku idzie dopiero jutro. Kajtek jest zawiedziony i zły. Jego tata próbuje go trochę udobruchać i organizuje paradę cyrkową w domu.
Kolejna książeczka ma tytuł Kajtuś w przedszkolu. Maluch zostaje przez rodziców do przedszkola. Początkowo jest trochę onieśmielony i boi się, że rodzice po niego nie wrócą. Jednak szybko zaprzyjaźnia się z innymi dziećmi i czas leci bardzo szybko.
Trzecia opowieść to Kajtuś. Moje przedstawienie. Każdy choć raz w życiu brał udział w jakimś szkolnym przedstawieniu, czy to w jasełkach, czy w występach z okazji np. dnia mamy. Naszego małego bohatera oraz jego przyjaciół taka rzecz czeka pierwszy raz w życiu. Wszyscy nawet pani przedszkolanka są bardzo podekscytowani i niecierpliwi. Ciekawe, czy spodoba się rodzicom?
Większość dzieci uczy jeździć na rowerze. Standardem są boczne kółka. Kajtuś wraz z tatą i swoją przyjaciółką Sarą wybierają się na przejażdżkę rowerową. Chłopiec nie chce już mieć dodatkowych kółek, więc prosi tatę o ich zdjęcie. Nauka idzie mu dobrze z pomocą taty. Jednak, gdy opiekun odchodzi Kajtuś się zaraz przewraca. W końcu wysuwa on wniosek, żę nie jest gotowy do jazdy na dwóch kółkach, a na wszystko przyjdzie czas i miejsce.

Książeczki polecam dla dzieci już od trzech lat. Papierowe wersje przygód Kajtusia są tak samo dobre, jak telewizyjna. :)

Kajtusia znam z telewizji, gdy byłam mała leciał bardzo często, a ja z chęcią jego oglądałam. Nazywałam go łysym chłopcem, bo rzeczywiście taki jest.
Niedawno podczas wizyty w bibliotece mój brat wyciągnął z półki książeczki o nim. Bardzo się zdziwiłam. Nie sądziłam, że są o nim opowiadania, więc wypożyczyłam kilka, aby później przeczytać bratu.
Tata obiecał Kajtusiowi, że...