Wartościowa książka. Przypomina podręcznik akademicki psychologii. Dla mnie zbyt szczegółowo opisany eksperyment więzienny. Autor praktycznie w całości skupił się na nim. Zbyt mało było owego lucyfera, czyli innych przykładów zła. Książka jednak opisuje fakt, że zło może tkwić w każdym z nas.

Wartościowa książka. Przypomina podręcznik akademicki psychologii. Dla mnie zbyt szczegółowo opisany eksperyment więzienny. Autor praktycznie w całości skupił się na nim. Zbyt mało było owego lucyfera, czyli innych przykładów zła. Książka jednak opisuje fakt, że zło może tkwić w każdym z nas.

Lubię Zimbardo. Zwłaszcza za Psychologię i życie z 1994roku, naisaną z Flydem Ruchem. To super książka, trochę stara, fakt, ale świetnie zrobiona.
Następne wydania tego podręcznika są coraz słabsze.

No i Efekt Lucyfera mnie rozczarował mocno. Ta książka wynika z jakiejś traumy związanej z obroną oskarżonego sierżanta.

Eksperyment Standfordzki, tak zwany eksperyment standfordzki jest jednak też w ogóle czymś słabo naukowym. Nie lubię go. To takie badanie na sterydach. Sławne, rozsławione, moim zdaniem bezzasadnie, przede wszystkim słaby naukowo.

Otoczka i rózne dywagacje na temat ludzkiego zła - tu nic odkrywczego niestety. Powtarzanie dobrze znanych zjawisk. Epatujące przykłady, szokujące, ale też powszechnie znane.

Tak więc jako leczenie traumy i sprzeciwu wobec świata, w którym przyszło nam żyć - rozumiem tę książkę. Ale jako kompendium wiedzy - nie.

Myśl, którą uważam za wartą zapamiętania, choć oczywistą, ale nie powtarzaną wystarczająco często - nie pozostawaj biernym, gdy rozum ci mówi, że coś złego się dzieje. Ludzie zbyt często rezygnują ze słuchania swojego dobrego rozumu.

Generalnie nie polecam.

Lubię Zimbardo. Zwłaszcza za Psychologię i życie z 1994roku, naisaną z Flydem Ruchem. To super książka, trochę stara, fakt, ale świetnie zrobiona.
Następne wydania tego podręcznika są coraz słabsze.

No i Efekt Lucyfera mnie rozczarował mocno. Ta książka wynika z jakiejś traumy związanej z obroną oskarżonego sierżanta.

Eksperyment Standfordzki, tak zwany eksperyment...

zaskakujące wyniki eksperymentu, daje do zastanowienia o własnej moralności w niecodziennych sytuacjach

zaskakujące wyniki eksperymentu, daje do zastanowienia o własnej moralności w niecodziennych sytuacjach

Świetnie napisana książka, co ważniejsze - nie tylko dla osób zawodowo, czy nawet semi-zawodowo, łamiących sobie głowy nad zagadnieniami ujawnionymi przy okazji tzw. "eksperymentu Stanfordzkiego". Intrygujące studium ludzkich motywacji, reakcji i będących ich rezultatem działań oraz wzajemnego oddziaływania na linii człowiek-inni ludzie-świat. Nieco krzykliwy tytuł bez wątpienia przykuł uwagę, ale też zasiał ziarnko niepewności odnośnie wartości naukowej, nawet pomimo nazwiska widniejącego na okładce; na szczęście zupełnie bezpodstawnie. Już teraz wiem, że do niektórych fragmentów wrócę za jakiś czas, być może w celu skonfrontowania myśli autora z nowymi doświadczeniami.

Świetnie napisana książka, co ważniejsze - nie tylko dla osób zawodowo, czy nawet semi-zawodowo, łamiących sobie głowy nad zagadnieniami ujawnionymi przy okazji tzw. "eksperymentu Stanfordzkiego". Intrygujące studium ludzkich motywacji, reakcji i będących ich rezultatem działań oraz wzajemnego oddziaływania na linii człowiek-inni ludzie-świat. Nieco krzykliwy tytuł bez...

Pozycja niemalże wybitna jak dla mnie. I choć nie ma tu odkrywania czegoś istotnie nowego (przynajmniej z dzisiejszej perspektywy),to mamy tu jednoznaczną i wszechstronną egzemplifikację tego, jak system wpływa na postawy ludzi.

Sam autor odrobinę za bardzo zafiksował się na swoim dawnym eksperymencie i pisze o nim wciąż i wciąż... stąd jedna gwiazdka niżej.

Powracając do sedna... To tak się niefortunnie składa, że określone ramy i zespół narzuconych procedur oraz nastrój konkretnej organizacji zawsze wpływa na jednostkę czyniąc z niej w znacznym zakresie marionetkę. Taka hierarchiczna grupa nadzorowana przez autorytet, z którym nie można prowadzić dialogu, tworzy niebezpieczny i instytucjonalny aparat do formowania ludzi, aparat do przeobrażania ich poczucia wartości, etyki, oceny moralnej czynów własnych i działań organizacji, co często prowadzi do metamorfozy normalnych i dobrych ludzi w istnych oprawców i zbrodniarzy.

Psychologia społeczna zgromadziła wiele dowodów na poparcie koncepcji, że w pewnych okolicznościach wpływy sytuacyjne tryumfują nad dyspozycjami osobowymi. Organizacje tworzą określony mechanizm przymusu lub nastroju do wyrządzania zła – tak zwany kontekst sytuacyjny pchający ludzi do nadużyć, reakcji nieadekwatnych i dalekich od etyki oraz przekraczających normy prawne i wszelkie inne.


Warte lektury :)

Pozycja niemalże wybitna jak dla mnie. I choć nie ma tu odkrywania czegoś istotnie nowego (przynajmniej z dzisiejszej perspektywy),to mamy tu jednoznaczną i wszechstronną egzemplifikację tego, jak system wpływa na postawy ludzi.

Sam autor odrobinę za bardzo zafiksował się na swoim dawnym eksperymencie i pisze o nim wciąż i wciąż... stąd jedna gwiazdka niżej.

Powracając...

Jako psycholog - zdecydowanie za dużo informacji o eksperymencie (który po studiach znamy na pamięć). Pozostałe treści ciekawe, warto.

Jako psycholog - zdecydowanie za dużo informacji o eksperymencie (który po studiach znamy na pamięć). Pozostałe treści ciekawe, warto.

Książka, która bez wątpienia jest pozycją obowiązkową dla każdego, kogo ciekawią aspekty ludzkiej natury.
Poza opisem sławnego stanfordzkiego eskperymentu więziennego w formie dziennika wydarzeń, który momentami wprawia w niedowierzanie, jakie pokłady okrucieństwa i podłości drzemią w jednostce ludzkiej, a tak naprawdę są hamowane tylko normami społecznymi i przyjętymi wartościami, profesor Zimbardo pokazuje aspekt na podstawie wielu innych przykładów, które są nie mniej szokujące.
Mając okazję spotkać profesora i porozmawiać z nim na ten temat, mogę powiedzieć, że on sam był mocno dotknięty wynikami swych badań i do dnia dzisiejszego (a przynajmniej dnia naszego spotkania),myśli o tym z wielkimi emocjami.

Książka, która bez wątpienia jest pozycją obowiązkową dla każdego, kogo ciekawią aspekty ludzkiej natury.
Poza opisem sławnego stanfordzkiego eskperymentu więziennego w formie dziennika wydarzeń, który momentami wprawia w niedowierzanie, jakie pokłady okrucieństwa i podłości drzemią w jednostce ludzkiej, a tak naprawdę są hamowane tylko normami społecznymi i przyjętymi...

Bardzo wnikliwa analiza ludzkich zachować, kondensująca te wszystkie historie które każdy choć trochę interesujący się psychologią kojarzył. Dla mnie najważniejszą rzeczą jaką człowiek powinien wynieść z tej książki jest to jak nic co nas otacza nie jest czarno-białe. To z jednej strony interesujące a z drugiej przerażające myślenie o tym jak mało o sobie wiemy i jak mało wiemy o tym jak zachowalibyśmy się w sytuacji przez nas niekontrolowanej.

Bardzo wnikliwa analiza ludzkich zachować, kondensująca te wszystkie historie które każdy choć trochę interesujący się psychologią kojarzył. Dla mnie najważniejszą rzeczą jaką człowiek powinien wynieść z tej książki jest to jak nic co nas otacza nie jest czarno-białe. To z jednej strony interesujące a z drugiej przerażające myślenie o tym jak mało o sobie wiemy i jak mało...

Uważam, że kazdy powinien przeczytać tą książkę. Świat byłby lepszy.

Uważam, że kazdy powinien przeczytać tą książkę. Świat byłby lepszy.

Poznałam ją przez zajęcia z filozofii i psychologii na studiach. Książka warta przeczytania. Eksperyment zimbardo nie był zorganizowany w dobrych warunkach, ale tej ksiązce nie mogę odjąć pomysłu. Jest to dobra książka. Uważam że wątki polityczne można było skrócić, a skupić się na psychologii człowieka.

Poznałam ją przez zajęcia z filozofii i psychologii na studiach. Książka warta przeczytania. Eksperyment zimbardo nie był zorganizowany w dobrych warunkach, ale tej ksiązce nie mogę odjąć pomysłu. Jest to dobra książka. Uważam że wątki polityczne można było skrócić, a skupić się na psychologii człowieka.