Jestem ogromną fanką twórczości Rumiko Takahashi. "Ranma 1/2" to jedno z jej komediowych dzieł. Z racji tego, że poczucie humoru autorki przemawia do mnie w 100%, nie mogłam przejść obojętnie obok tego tytułu.
Bohaterem mangi jest Ranma, który po zetknięciu z zimną wodą zmienia się w kobietę. Wystarczy jednak, że poleje się go gorącą wodą, a wraca do swojej formy. Gdyby to było niewystarczającym problemem, chłopak poznaje Akane, czyli dziewczynę, z którą ma wziąć ślub w ramach małżeństwa zaaranżowanego przez ich ojców. Akane jest dla niego dziewczyną zupełnie pozbawioną uroku, jednak już w 3 tomie widać, jak zmienia się jego sposób myślenia o niej. Dalej nie brakuje wspólnych sprzeczek, które często mają komediowy charakter.
"Ranma 1/2" ma w sobie chyba jakąś magię, bo czyta się to niesamowicie dobrze i nie ma mowy o nudzie. Polecam sprawdzić ten tytuł!

Jestem ogromną fanką twórczości Rumiko Takahashi. "Ranma 1/2" to jedno z jej komediowych dzieł. Z racji tego, że poczucie humoru autorki przemawia do mnie w 100%, nie mogłam przejść obojętnie obok tego tytułu.
Bohaterem mangi jest Ranma, który po zetknięciu z zimną wodą zmienia się w kobietę. Wystarczy jednak, że poleje się go gorącą wodą, a wraca do swojej formy. Gdyby to...

Stara dobra japońska klasyka reguł powrotów i kręcenia się w kółko. Nie da się zapomnieć bohaterów, którzy wydawać by się mogło - przeminęli wraz z porażką. I choć historia wydaje się kompletnie bez sensu i oderwana od rzeczywistości to na tym właśnie polega jej zabawny urok.

Stara dobra japońska klasyka reguł powrotów i kręcenia się w kółko. Nie da się zapomnieć bohaterów, którzy wydawać by się mogło - przeminęli wraz z porażką. I choć historia wydaje się kompletnie bez sensu i oderwana od rzeczywistości to na tym właśnie polega jej zabawny urok.

GDYBY SHOUJO BYŁO SHOUNENEM

Wraz z kolejnymi tomami „Ranma” rozkręca się coraz bardziej. Jednocześnie ani na moment nie traci tego, czym urzekała od pierwszych stron i zapewnia tak samo dobrą, dynamiczną i zabawną rozrywkę, jak poprzednie odsłony serii. I przy okazji nadaje się zarówno dla fanów shounenów, jak i shoujo.

A to się zadziało! Shampoo wyzwała do walki Akane i… Teraz dziewczyna nic nie pamięta. Nie tylko walki, ale nawet ludzi w jej otoczeniu! Ba, co tam ludzi, nie może skojarzyć nawet swojego narzeczonego! Co z tego wyniknie? I czy Shampoo wykorzystać okazję, jaka się teraz nadarzyła?

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2022/02/ranma-3-rumiko-takahashi.html

GDYBY SHOUJO BYŁO SHOUNENEM

Wraz z kolejnymi tomami „Ranma” rozkręca się coraz bardziej. Jednocześnie ani na moment nie traci tego, czym urzekała od pierwszych stron i zapewnia tak samo dobrą, dynamiczną i zabawną rozrywkę, jak poprzednie odsłony serii. I przy okazji nadaje się zarówno dla fanów shounenów, jak i shoujo.

A to się zadziało! Shampoo wyzwała do walki Akane i…...

Z dotychczasowych tomów, ten jest najsłabszy. Przynajmniej w moim, bardzo subiektywnym odczuciu. Powód jest prosty i jeden - Mousse. Dla mnie to jedna z najsłabszych postaci. Staram się, ale zupełnie go "nie czuje" i nie potrafię polubić. Jest irytujący, wredny, chamski i zupełnie nieśmieszny.

Może powodem jest fakt, że nie bawi mnie nabijanie się z niepełnosprawności. Bo o ile brak wyczucia kierunku u Ryougi (nomen omen jednej z moich ulubionych postaci),jest cechą wybitnie komediową, tak częściowa ślepota wywołuje u mnie raczej współczucie niż śmiech. Ale nawet to współczucie, nie kupiło dla mnie Moussea.

Na szczęście poza tym epizodem, mamy świetny "trening w górach" i, a raczej przede wszystkim, rozwinięcie wątków z Shampoo, a to ratuje ten tomik w moich oczach.

Mam również ambiwalentne uczucia wobec tłumaczenia. Niewątpliwie jest lepsze, niż w wydaniu EGMONTU, ale nadal nie idealne. Posiadam ten tomik w wersji anglojęzycznej i mam wrażenie, że w polskiej wersji część dowcipów słownych jest "spłaszczana" czy wręcz usuwana. Ale może to tylko moje wrażenie?

Mimo tego całego narzekania, to nadal świetna komedia dla dorosłych. Tak, dla dorosłych nie dla młodzieży. Bowiem w czasie jaki minął od jej narysowania wiele w stosunku do kobiet się zmieniło i naprawdę nie chciałabym, by znajome nastolatki uczyły się z tego tytułu. Choć może to tylko moje spaczone podejście?

Z dotychczasowych tomów, ten jest najsłabszy. Przynajmniej w moim, bardzo subiektywnym odczuciu. Powód jest prosty i jeden - Mousse. Dla mnie to jedna z najsłabszych postaci. Staram się, ale zupełnie go "nie czuje" i nie potrafię polubić. Jest irytujący, wredny, chamski i zupełnie nieśmieszny.

Może powodem jest fakt, że nie bawi mnie nabijanie się z niepełnosprawności. Bo...