Poniższe recenzje są do siebie podobne, sprowadzają się do streszczenia książki i garści komplementów; żadnych konkretów. Książka trafiła do mnie przypadkiem - otworzyłam, przeczytałam stron kilka... chciałam dobrze, więc doczytałam do końca. Żart tej książki zaczyna się od skrzydełka, na którym widnieje biogram autorki i ostatnie zdanie brzmi: "Była żoną mulata". Tytuł nietrafiony, okładka tym bardziej. Niech będzie, skoro to literatura popularna, wybaczymy. Autorka zaczyna z dużego kalibru - właściwie to chce tak zacząć, a sugerując się swoim doświadczeniem (wszak jest doktorem, teologia jej nieobca, mnóstwo ambicji naukowych, et cetera) nastawiamy się na cudowny ładunek treści filozoficznych. I wiecie co? Te treści zapodziały się wraz z jej podkreślanym ogólnym uduchowieniem. Tak, czytelnicy wiedzą, że ta pani to nawet nie Kierkegaard w spódnicy czy nawet żeńska, zadziorna wersja Coelho. Ten ostatni przynajmniej mieląc przypowieści i znane treści filozoficzne układa z nich zgrabną historię. Da się czytać! Zaś autorka jest po prostu wersją plotkarską ciotki Klotki, której się wydaje, że można bezpiecznie powiedzieć na uszko czytelnikom: no wiesz, tak mnie czytaj, bom doświadczona i mądra; sprytnie ładuję w opowieść swoją skromność, hart i odwagę. W książce jest wszystko: mafia, intryga, perypetia, mąż rodem z piekła (a dokładniej po części z Ghany, wszak Polak-mulat). Ani to pamiętnik, ani dziennik, ani katechizm. Chyba to przez ten język, gdzie w partie pamiętniczka wkradają się pojedyncze impertynenckie zdania. Może inaczej, można napisać dobrą powieść silnie autobiograficzną. Niestety, autorce nie wyszła książka nawet przeciętna. Pomyślałby kto, że katecheci powinni pisać książki umoralniające! edukacyjne, albo chociaż lekkim piórem o jakiejś-tam-egzystencji, tak ważnej dla takiej tematyki. To jest tak rozczarowująca książka, nie życząc źle autorce; mam nadzieję, że skupi się zamiast na literaturze, na życiu naukowym, bo podobno jej to wychodzi.

Poniższe recenzje są do siebie podobne, sprowadzają się do streszczenia książki i garści komplementów; żadnych konkretów. Książka trafiła do mnie przypadkiem - otworzyłam, przeczytałam stron kilka... chciałam dobrze, więc doczytałam do końca. Żart tej książki zaczyna się od skrzydełka, na którym widnieje biogram autorki i ostatnie zdanie brzmi: "Była żoną mulata"....