Niestety jestem przerażona tą pozycją pani Małgorzaty Potockiej .
Mam wrażenie , że napisanie tej książki zalecił jej psycholog aby w końcu pogodziła się z odejściem od niej Grzegorza .
Główna treść tego ,,dzieła " to sama autorka . Jak sama siebie nazywa kobieta obcująca ze sztuką wyższą i związanymi z nią artystami , a obok niej taki muzyk-polonista , którego stworzyła i wypromowała w tzw świecie kultury .
Sama pokazała się jako kobieta modliszka . Nawet zamieszczone na końcu elementy dziennika pani Małgorzaty są jak notatki bez cienia emocji .
Pokazała rodzinę w rozjazdach , na bankietach , w klubach z ciągle podrzucanymi dziećmi do rodziny i fankami ,, republikankami " ,które zajmowały się ich domem .
Zawsze lubiłam słuchać Republiki (teksty Ciechowskiego są jak poezja ) i kilkakrotnie byłam na ich koncercie, dlatego zwyczajnie jest mi przykro ,że taka książka została wydana . Chyba wypadałoby zmienić tytuł na ,, Małgorzata Potocka - kobieta zagubiona "

Niestety jestem przerażona tą pozycją pani Małgorzaty Potockiej .
Mam wrażenie , że napisanie tej książki zalecił jej psycholog aby w końcu pogodziła się z odejściem od niej Grzegorza .
Główna treść tego ,,dzieła " to sama autorka . Jak sama siebie nazywa kobieta obcująca ze sztuką wyższą i związanymi z nią artystami , a obok niej taki muzyk-polonista , którego stworzyła...