Ciekawe, szybko się czyta, opowiada historie znajomosci Magrusa i Raphaela chc bardziej tego drugiego

Ciekawe, szybko się czyta, opowiada historie znajomosci Magrusa i Raphaela chc bardziej tego drugiego

Wiedziałam po tytule, że historia odniesie się do wampira Raphaela jednak początek mnie zaskoczył - tak Bane detektyw, modnie ubrany Sherlok który przy pomocy swoich magicznych zdolności rozwiąże nie jedną sprawę. A tu się okazuje, że rozwiąże ale tylko JEDNĄ SPRAWĘ.
I tak i nie. Początek zapowiadający się fajnie, zdruzgotana matka, wampiry ale sprawa nie wymagała detektywa ale po prostu czarownika - tak więc z Sherloka nici.
Ta uporczywość Raphaela niezbyt mi pasowała. Nie zachowywał się tak jak go znamy z Darów Anioła, był ... mdły. O ile początek był fajny, tak koniec zleciał mi szybko, tylko właściwie nie wiem na czym (na wampirze który chce udowodnić, że jest ludzki? A może na użalaniu się? Albo na przemyśleniach Bena względem nieśmiertelności i miłości?)
Tak czy inaczej oceniam to na 7 i idę czytać kolejne opowiadania :)

Wiedziałam po tytule, że historia odniesie się do wampira Raphaela jednak początek mnie zaskoczył - tak Bane detektyw, modnie ubrany Sherlok który przy pomocy swoich magicznych zdolności rozwiąże nie jedną sprawę. A tu się okazuje, że rozwiąże ale tylko JEDNĄ SPRAWĘ.
I tak i nie. Początek zapowiadający się fajnie, zdruzgotana matka, wampiry ale sprawa nie wymagała...

Pełna uczuć, wampirów, magii i Magnusa książka. Polecam...

Pełna uczuć, wampirów, magii i Magnusa książka. Polecam...

Bardzo dobrze mi się czytało. :D Uwielbiam Raphaela. :3

Bardzo dobrze mi się czytało. :D Uwielbiam Raphaela. :3

Zdecydowanie najlepsza część cyklu, lecz możliwe iż nie jestem do końca obiektywna. Raphaela uwielbiam od kiedy tylko pojawił się w "Darach Anioła", może to ta wieczna magia "złych, nieszczęśliwych chłopców". Według mnie jedna z lepszych postaci serii o Nephilim (wraz z Will'em, Jace'm, Jem'em i Magnusem).

A sama książka przedstawia nam "dobrą" stronę kochanego Magnusa, który pomaga załamanemu młodemu wampirowi znanego wszystkim jako bezduszny krwiopijca. Oczywiście tam gdzie spotyka się dynamiczny charakter obydwu są i żarty na temat choćby fryzury czarownika (dowiadujemy się też dlaczego Magnus wyprawia urodziny kotu! Nawiązania do Darów zawsze poprawiają mi humor). Ale nie oszukujmy się kto się czubi ten się lubi. ;p

UWAGA SPOILER:
~
~
~
~
~
~
~
Czy tylko mnie się łza w oku zakręciła kiedy Magnus przykazał Alecowi nazwać serafickie ostrze Raphael? (Wcześniej jakoś do mnie nie doszło że naprawdę nie żyje)

Zdecydowanie najlepsza część cyklu, lecz możliwe iż nie jestem do końca obiektywna. Raphaela uwielbiam od kiedy tylko pojawił się w "Darach Anioła", może to ta wieczna magia "złych, nieszczęśliwych chłopców". Według mnie jedna z lepszych postaci serii o Nephilim (wraz z Will'em, Jace'm, Jem'em i Magnusem).

A sama książka przedstawia nam "dobrą" stronę kochanego Magnusa,...

Nie podchodza mi zbytnio te opowiadania. Ogólnie ciekawie się zaczynało i wgl to jak Raphael się zamieniał w 'potulnego' wampira. Ale ta mowa do wampirów.. nuda ! niee.. coś mi nie odpowiadają te opowiadania. Nie moge jakoś odnaleźć w nich sensu.

Nie podchodza mi zbytnio te opowiadania. Ogólnie ciekawie się zaczynało i wgl to jak Raphael się zamieniał w 'potulnego' wampira. Ale ta mowa do wampirów.. nuda ! niee.. coś mi nie odpowiadają te opowiadania. Nie moge jakoś odnaleźć w nich sensu.

Świetna, świetna, świetna! Najlepsza część Kronik Bane'a. Przeczytałam w godzinkę i ani na moment nie oderwałam się od lektury. Mistrzowsko przedstawione postaci Magnusa i Raphaela, szybko rozwijająca się akcja, kilka wzruszających momentów i te boskie teksty młodego wampira - wszystko to sprawia, że od tej części Kronik można się uzależnić. Jestem pod ogromnym wrażeniem, oby tak dalej!

Świetna, świetna, świetna! Najlepsza część Kronik Bane'a. Przeczytałam w godzinkę i ani na moment nie oderwałam się od lektury. Mistrzowsko przedstawione postaci Magnusa i Raphaela, szybko rozwijająca się akcja, kilka wzruszających momentów i te boskie teksty młodego wampira - wszystko to sprawia, że od tej części Kronik można się uzależnić. Jestem pod ogromnym wrażeniem,...

Już po przeczytaniu pierwszej strony tego opowiadania, wiedziałam, że to będzie coś dobrego. Magnus jako detektyw? Tak, to jest to.
Co prawda historia nie do końca potoczyła się w tym kierunku jakim się spodziewałam (czyli Sherlocka-czarodzieja w szmaragdowych rękawiczkach, marynarce z zielonymi aksamitnymi mankietami, brokatowym krawacie i meloniku),ale mimo to nie zawiodłam się ani trochę. Świetnie napisana (!) historia o Raphaelu Santiago, wampirze, który nie chciał być wampirem. Najwięcej wartości temu tomowi nadaje nie tyle sama akcja, ile genialnie wykreowana postać Raphaela - na przekór zapałałam wielką sympatią do tego bohatera, naprawdę czapki z głów dla Cassandry Clare. Smaczku całości dodają kapitalne utarczki słowne Magnusa i Raphaela, chociażby dla nich warto przeczytać to opowiadanie. Jak dotąd jedna z najlepszych i najciekawszych części Bane Chronicles.

Już po przeczytaniu pierwszej strony tego opowiadania, wiedziałam, że to będzie coś dobrego. Magnus jako detektyw? Tak, to jest to.
Co prawda historia nie do końca potoczyła się w tym kierunku jakim się spodziewałam (czyli Sherlocka-czarodzieja w szmaragdowych rękawiczkach, marynarce z zielonymi aksamitnymi mankietami, brokatowym krawacie i meloniku),ale mimo to nie...

Jak dotąd najlepsza część całego cyklu.

Jak dotąd najlepsza część całego cyklu.

Te kroniki wyjaśniają wiele rzeczy które nie były dopowiedziane przez Magnusa w książce. Świetne dla osób które skończyły wszystkie części Diabelskich Maszyn i Darów Anioła.

Te kroniki wyjaśniają wiele rzeczy które nie były dopowiedziane przez Magnusa w książce. Świetne dla osób które skończyły wszystkie części Diabelskich Maszyn i Darów Anioła.