Nie takiego pożegnania z Kurtem Wallanderem oczekiwałam. Czy jestem zawiedziona ta książka? Sama nie wiem, może troszeczkę.
Początek zdecydowanie mnie nie zachwycił, brakowało mi wszystkiego co było charakterystyczne dla wcześniejszych powieści z Wallanderem w roli głównej. Ale im dalej tym lepiej (pomijam oczywiście wątek szpiegowski, bo jest on niestety słabiutki), Wallander jest na tyle charyzmatyczny, ze wszystko co dzieje sie wokół niego musi przykuwać uwagę. Tyle ze nie spodziewałam sie, ze Mankell w taki sposób zakończy nasza przygodę z komisarzem Wallanderem.
Przyznam sie szczerze, ze pierwszy raz czytając książkę z tego gatunku miałam łzy w oczach. Momentami wzruszenie do tego stopnia ściskało mnie za gardło, ze nie mogłam skupić sie na treści (tyle myśli na temat przemijania mnie ogarniało, ze nie potrafiłam zgłębiać sie w powieść).
Ostatnie zdania tej książki są na tyle dołujące, ze przeczytałam je chyba z piec razy, żeby do mnie dotarło, ze to już koniec, ze to właśnie TAKI koniec.
Mam świadomość, ze moja opinia jest bardzo mętna, ale Ci co przeczytali wiedza jakie emocje mną targają w tej chwili.

Nie takiego pożegnania z Kurtem Wallanderem oczekiwałam. Czy jestem zawiedziona ta książka? Sama nie wiem, może troszeczkę.
Początek zdecydowanie mnie nie zachwycił, brakowało mi wszystkiego co było charakterystyczne dla wcześniejszych powieści z Wallanderem w roli głównej. Ale im dalej tym lepiej (pomijam oczywiście wątek szpiegowski, bo jest on niestety słabiutki),...