Uwielbiam książki Wilbura Smitha, przeczytałam ich już bardzo dużo i zawsze traktuję jako lekturę ineteresującą, lekką i przyjemną, typowy odstresowacz. Oto sięgam po kolejny tom (3) sagi rodu Ballantyne'ów i jestem naprawdę zaskoczona. Czyta się szybko, jednym tchem, jest pasjonująca ale bynajmniej nie lekka. Smith sam pochodzący z Rodezji, przedstawia nam swoich fikcyjnych bohaterów na tle prawdziwej i bardzo krwawej historii Rodezji. Książka składa się z dwóch części. W pierwszej pod koniec XIX wieku Cecil Rhodes charyzmatyczny milioner, kierujący Brytyjską Kompanią Południowoafrykańską, rzecznik brytyjskiego imperializmu zmusił lud Matabele do oddania wilekich obszarów ziemi, nazwanych póżniej na jego cześć Rodezją. W 1896 wybuchło powstanie plemienia Matabele, które zostało krwawo stłumione.
Rodezja z czasem stała się kolonią brytyjską, a następnie część północna zyskała niepodległość jako Zambia, a częśc południowa była od 1965r kierowana była przez biały rasistowski rząd . Krajem targała wewnętrzna wojna, organizacje partyzanckie walczyły o wyzwolenie czarnej ludności. Druga część książki na miejsce właśnie w tym czasie ( 1977r). Tu nie ma dobrych ani złych, wszyscy walczą mając tylko jedną zasadę: cel uświęca środki, giną niewinne dzieci, kobiety, okrucieństwo panoszy się i to po obu stronach konfliktu, ludzie stają się potworami.
W 1980r demokratyczne wybory wygrał czarnoskóry polityk, a kraj zmienił naswę na Zimbabwe.( Można tylko dodać, że ten polityk do dnia dzisiejszego jest despotycznym prezydentem w Zimbabwe).

Uwielbiam książki Wilbura Smitha, przeczytałam ich już bardzo dużo i zawsze traktuję jako lekturę ineteresującą, lekką i przyjemną, typowy odstresowacz. Oto sięgam po kolejny tom (3) sagi rodu Ballantyne'ów i jestem naprawdę zaskoczona. Czyta się szybko, jednym tchem, jest pasjonująca ale bynajmniej nie lekka. Smith sam pochodzący z Rodezji, przedstawia nam swoich...