Kilka lat temu, jeszcze w szkole podstawowej, w czwartej lub piątej klasie przeczytałam tę książkę po raz pierwszy. Była moją lekturą. Bardzo mi się spodobała, w zasadzie mogę śmiało powiedzieć, że byłam nią wprost oczarowana. I przez te kilka lat nic, a nic się nie zmieniło.

Ta wspaniała powieść ma jakiś taki swój wyjątkowy i niepowtarzalny klimat, dzięki któremu czytelnik ciągle ma ochotę do niej powracać. W ogóle nie ma chyba na świecie drugiej takiej lub bardzo podobnej książki. Autorka pisze bardzo interesującym, ciekawym, a co najważniejsze, wciągająym stylem. Nigdy z taką łatwością oraz przyjemnością nie wyobrażałam sobie świata przedstawionego. Na przykład krajobrazy, dzięki tym wyjątkowym opisom byłam w stanie tak dokładnie odtworzyć w swej wyobraźni, jakbym wcześniej widziała je na fotografiach. Książkę czyta się też niewątpliwie bardzo szybko. Nawet nie zauważyłam kiedy znalazłam się na ostatniej stronie. To także uważam za zasługę tego pięknego, niepowtarzalnego stylu pisania Montgomery.

Myślę, że większość zgodzi się ze mną, iż jest to wyjątkowa i niepowtarzalna powieść. I cieszę się, że ponownie sięgnęłam po nią właśnie teraz, gdyż uważam to za bardzo miłe zakończenie wakacji. Mam nadzieję, że kolejne części spodobają mi się równie bardzo jak ta pierwsza. Oczywiście gorąco polecam, jeśli ktoś się z nią jeszcze nie zapoznał.

Kilka lat temu, jeszcze w szkole podstawowej, w czwartej lub piątej klasie przeczytałam tę książkę po raz pierwszy. Była moją lekturą. Bardzo mi się spodobała, w zasadzie mogę śmiało powiedzieć, że byłam nią wprost oczarowana. I przez te kilka lat nic, a nic się nie zmieniło.

Ta wspaniała powieść ma jakiś taki swój wyjątkowy i niepowtarzalny klimat, dzięki któremu...