„Dekameron” to wiele dłuższych i krótszych opowiadań o relacjach pomiędzy kobietą a mężczyzną, w których jest miłość, zdrada, zazdrość, zbrodnie, poniżenia, pojednanie i seks. W tle XIV wieczne Włochy, wydarzenia polityczne i ciekawa relacja pomiędzy społeczeństwem a kościołem - duchowieństwem. Mimo, że dzieli nas kilka wieków od tamtych lat okazuje się, że te problemy są takie same jak dzisiaj, temat seksu w literaturze to nie wynalazek XX i XXI wieku, chociaż nie opisuje się go z takimi detalami jak obecnie. „Dekameron” napisany dzisiaj na pewno nie znalazłby wydawcy, za mało w nim mimo wszystko dramatyzmu i na ogół akcje opowiadań są przydługie, nużące, a wizerunek kościoła w obecnej dobie szczególnie u nas w Polsce na pewno wywołałby wiele szumu i zbędnych dyskusji. Boccaccio i jego „Dekamerona” należy podziwiać za bogactwo przeróżnych historii, należy to traktować jako skarbnicę przeróżnych niemniej jednak możliwych relacji pomiędzy mężczyzną a kobietą. Wielu pisarzy po śmierci Boccaccio z tej skarbnicy korzystało. Warto jest przeczytać te opowiadania zapoznając się z tymi nieraz wesołymi historyjkami, w których oprócz miłości leje się krew. Fakt że nie czyta się łatwo to „arcydzieło literatury światowej” razi trochę język, niektóre opowiadania są nużące ale warto sięgnąć po tę książkę chociażby dlatego, że przetrwała ponad 650 lat i nadal znajduje uznanie wśród wydawców i czytelników.

„Dekameron” to wiele dłuższych i krótszych opowiadań o relacjach pomiędzy kobietą a mężczyzną, w których jest miłość, zdrada, zazdrość, zbrodnie, poniżenia, pojednanie i seks. W tle XIV wieczne Włochy, wydarzenia polityczne i ciekawa relacja pomiędzy społeczeństwem a kościołem - duchowieństwem. Mimo, że dzieli nas kilka wieków od tamtych lat okazuje się, że te problemy są...