Jest kłopot.
Zupełnie inaczej oceniłabym tę książkę będąc jakiejkolwiek innej narodowości niż moja własna. Ale nie jestem innej narodowości, więc oceniam ją z mojego bardzo osobistego punktu widzenia.

Przekaz płynący z ksiązki jest taki - biedny niemiecki żołnierz, zmuszony do walki, zmuszony do zabijamia, brzydzący sie metodami SS i gestapo, bardzo nieszczęśliwy nie umie sobie poradzić z konfliktem moralnym. Należy mu współczuć, bo on przecież wcale nie chce tej wojny.

Nie podoba mi się ten przekaz.

Wojna trwała 6 lat i nie ma chyba w Polsce rodziny, która w tej wojnie nie poniosłaby osobistej straty. Gdyby było tak, jak próbuje to opisać Remarque, to wojna skończyłaby sie w 2 tygodnie.

Niemiecki żołnierz dla mnie zawsze będzie hitlerowskim najeźdźcą.
Współczuć mu nie zamierzam i litować się nad nim nie będę. Człowiek ma wolną wolę, do zabijania niewinnych ludzi nikt go zmusić nie może.

A kwintesencją ksiązki jest dla mnie cytat "Człowiek zaczyna rozumieć innych dopiero, kiedy sam ma tyłek w ogniu"

Próbie wybielenia hitlerowców, ukazania ich ludzkiego oblicza mówię nie. Hitlerowcy wymordowali miliony ludzi. Co kogo obchodzi JAK się z tym czuli??

Jest kłopot.
Zupełnie inaczej oceniłabym tę książkę będąc jakiejkolwiek innej narodowości niż moja własna. Ale nie jestem innej narodowości, więc oceniam ją z mojego bardzo osobistego punktu widzenia.

Przekaz płynący z ksiązki jest taki - biedny niemiecki żołnierz, zmuszony do walki, zmuszony do zabijamia, brzydzący sie metodami SS i gestapo, bardzo nieszczęśliwy nie umie...