Hakan Nesser- Kobieta ze znamieniem.

Trzecie i jakże udane spotkanie z tym autorem. Mocny, zimny, perfekcyjny kryminał. No może prawie perfekcyjny było jedno dość poważne potknięcie, ale o tym potem.

Zimna, styczniowa pogoda świetnie odzwierciedla charakter zabójcy. Zabójcy ofiary. Zemsta po latach taki jest motyw zbrodni, motyw jakże stary, stary jak świat, ale Hakan Nesser pokazał to w inny sposób. Pokazał tą zbrodnię z całkiem innej perspektywy. Trzydzieści lat temu została popełniona zbrodnia na kobiecie. Oni tych czterech jeźdźców apokalipsy nic sobie z tego czynu nie robiło, mało tego ! Ułożyli sobie życie w sposób idealny można powiedzieć. Mieli rodziny, zarabiali dobre pieniądze, żyli luksusowo . Życie jak w bajce. Żadnych wyrzutów sumienia nie było z ich strony. Potem nastąpiła złość, a nawet nienawiść w stosunku do mściciela , co za tupet prawda ! Żadnej skruchy. Żadnego nawet głupiego,, przepraszam ‘’, żadnego zadośćuczynienia, a gdzie tam, przecież oni nic takiego nie zrobili. Ofiara ? Jaka ofiara zwykła dziwka. Dziwka !
Oprawcy żyli jak pączki w maśle. Ofiara jak to bywa w życiu bardzo często, a nawet prawie zawsze ma zrujnowane życie. Depresja. Alkoholizm. Narkotyki. Myśli samobójcze. Brak chęci do życia, brak perspektyw i dziecko…..które przychodzi nie z miłości, ale z gwałtu. Zbiorowego gwałtu.
Pokonana przez świat, pokonana przez reguły, które rządzą tym światem, wyznaje córce prawdę.
Jaką była matką ? Myślę, że na początku tego dziecka nie chciała mieć, próba aborcji, próba poronienia, ale koniec końców pokochała swoją córeczkę. Życie samo życie, pisze najlepsze scenariusze.

Dylemat. Zemsta czy powinna się dokonać ? Czytelnik zostaje postawiony pod ścianą . Jest na bezdrożu. Pan Bóg nie śpieszył się z karą, więc córka musiała wyręczyć Pana Boga w tym momencie. Czy słusznie ? Czy tak to powinno się odbywać ? Czy …czy miała prawo i czy miała nawet obowiązek dokonać aktu zemsty ?

Zemsta słodka zemsta. Powoduje euforię. Orgazm przelewający się przez całe ciało. Zaczyna się w mózgu , a potem przelewa się przez całe ciało. Zemsta również tak jak powoduje euforię, spala, zemsta niszczy. Zemsta rzuca na kolana.


Perfekcja prawie idealna. Jednym z najpoważniejszych błędów jakie zauważyłem w książce jest moment kiedy zabójca zostaje przyłapany z magnetofonem przy słuchawce telefonicznej. Przecież wiadoma sprawa, jeżeli telefon był ,,publiczny ‘’ umieszczony w budynku mieszkalnym, to prędzej czy później ktoś może zauważyć i zapamiętać nasze dość dziwne, osobliwe zachowanie. I tak błąd popełniła nasza mścicielka. Trochę to dziecinne. Autor niepotrzebnie zastosował w swojej książce ten wariant . Zepsuł cały idealny obraz. Idealna zimna jak stal perfekcja.

Zakończenie. Innego nie mogło być. Zakończenie jest swoistym ukoronowaniem całej książki. Jak dla mnie idealne.
Nie jest to typowy kryminał. Tutaj kryje się coś więcej. Odwieczne pytania. Czy i jak mamy postąpić, czy mamy prawo, czy możemy czy ……no właśnie.


Reasumując. Mimo wszystko, pomijając większe i mniejsze potknięcia pisarza uważam książkę ,, Kobieta ze znamieniem ‘’ za naprawdę bardzo dobrą lekturę.
Wisienką na torcie było brak jakichkolwiek danych o zabójcy. NN. No Name. Tajemnica do końca. To mi się podoba !

Hakan Nesser- Kobieta ze znamieniem.

Trzecie i jakże udane spotkanie z tym autorem. Mocny, zimny, perfekcyjny kryminał. No może prawie perfekcyjny było jedno dość poważne potknięcie, ale o tym potem.

Zimna, styczniowa pogoda świetnie odzwierciedla charakter zabójcy. Zabójcy ofiary. Zemsta po latach taki jest motyw zbrodni, motyw jakże stary, stary jak świat, ale Hakan...