To kolejny tom poświęcony Ameryce Południowej, w szczególności Amazonii, i chyba jak do tej pory najlepiej oddający prawdziwe "uroki" podróży przez ten kontynent. Jadowite pająki wielkości kapelusza, równie jadowite węże, mrówki i skorpiony to już starzy znajomi, o których pani Beata często snuje anegdoty, tym razem poznaliśmy jeszcze gwałtowne tropikalne ulewy i konsekwencje spotkań z nimi (szczególnie kiedy ma to miejsce nad rzeką), a przede wszystkim w końcu pojawiło się trochę informacji o różnych zagrożeniach wynikających ze spotykaniem się z nieodpowiednimi ludźmi. Np żołnierze na drodze mogą oznaczać więzienie (bez możliwości odwoływania się od zaocznego wyroku), Indianie bezpośrednią styczność ze strzałą nasączoną kurarą, a biały człowiek... cały wachlarz możliwości.
I tutaj przy okazji pojawia się minus ode mnie. Opis wydarzeń w "El Dorado" stanowi dla mnie co najmniej dziwną zagadkę. Ponieważ autorka w swoich dziennikach nieraz przytaczała różne sny, będące nawiązaniem do przygód podczas podróży, nie potrafię odszyfrować, czy spotkanie z właścicielem kopalni złota zdarzyło się naprawdę, czy to tylko przydługi opis snu podczas nużącej podróży autobusem. Jeśli te wszystkie zdarzenia faktycznie miały miejsce, w takim razie totalnie nie rozumiem skąd nagle w jej posiadaniu wziął się rewolwer, skoro wielokrotnie (również w tej książce) podkreślała,że wozi ze sobą jedynie scyzoryk, mogący ewentualnie służyć do obrony.
Ogólnie po tej lekturze wyprawa do Ameryki Południowej pokazuje się w nowym świetle i każe zastanowić, ile bylibyśmy w stanie znieść i wytrzymać fizycznie. Można stąd wyciągnąć kilka nauk (szczególnie jeśli się nie jest typem aroganckiego studenta, jakich pani Beata spotkała podczas wyprawy), ale na pewno nie jest to poradnik, jak się do takiej podróży przygotować. Więc jeśli ktoś szuka typowego podręcznika, to nie tu.
Dodatkowym atutem książki [choć dla niektórych może to być równie dobrze zwykły zapychacz] jest czterdzieści przeróżnych przepisów na potrawy z bananów.

To kolejny tom poświęcony Ameryce Południowej, w szczególności Amazonii, i chyba jak do tej pory najlepiej oddający prawdziwe "uroki" podróży przez ten kontynent. Jadowite pająki wielkości kapelusza, równie jadowite węże, mrówki i skorpiony to już starzy znajomi, o których pani Beata często snuje anegdoty, tym razem poznaliśmy jeszcze gwałtowne tropikalne ulewy i...