Głęboko wciągając powietrze wyodrębniłem w nim tlen.
To dobry znak.
To znak, że czytanie sprawia przyjemność.
Wystarczyło kilka rzuconych wątków. Intrygujących wątków. Na pozór chaotycznie ukazanych. I zagadka zwiastowała swoje nadejście. A potem ? Potem moje czułe radary zlokalizowały sprzeczność. Pomiędzy gatunkowym ciężarem obrazowanej materii a swobodnym do niej podejściem zainteresowanych postaci. Zbyt swobodnym.
No i standard u Link. Co kilka stron wymiotujące kobiety. Notoryczna deprecha. I galaktyczne migreny. Pani Autorka umysłem otwartym włada. Koncepcje na książki posiada. Cóż z tego, gdy jej twórczość ,cechuje całkowity brak empatii. Ma kobieta zaburzony system wartości. Głęboko analizuje i roztrząsa miłostki pospolite, stwarzając wrażenie, że to życiowe clou, a zło piekielne które tematem wiodącym, na margines odsuwa. Bagatelizuje. Niekończące się zdrady w małżeństwach, parach, rodzinnych stadłach, są na porządku dziennym. Pożycie kuzynostwa również. Rodzina ? Dzieci ? Egoizm jest Bogiem. Poza tym słowo ,,kochać,, sprowadza do wyświechtanego sloganu, gdy dwudziestokilkuletnia kobieta zdążyła ,,kochać,, kilkunastu mężczyzn.
Bezładne grafomaństwo. Zaburzony środek ciężkości. Odpowiedzialność za swe uczynki zerowa i posunięta poza granice absurdu.
Jeżeli kiedyś przyjdzie mi jeszcze do głowy zamiar kliknięcia na ,,Link,,, niechżeż error wyskoczy.

Głęboko wciągając powietrze wyodrębniłem w nim tlen.
To dobry znak.
To znak, że czytanie sprawia przyjemność.
Wystarczyło kilka rzuconych wątków. Intrygujących wątków. Na pozór chaotycznie ukazanych. I zagadka zwiastowała swoje nadejście. A potem ? Potem moje czułe radary zlokalizowały sprzeczność. Pomiędzy gatunkowym ciężarem obrazowanej materii a swobodnym do niej...