Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam?

Niejednokrotnie pisałam, że horror to nie jest mój ulubiony dział literatury. Lubię się bać oglądając filmy, ale czytając książki już niekoniecznie (pewnie dlatego, że w tym wypadku za bardzo działa moja wyobraźnia i boję się bardziej). Ale od czasu do czasu trochę makabry nie powinno nikomu zaszkodzić. Dlatego też, gdy zobaczyłam, że w akcji Polacy nie gęsi i swoich autorów mają, będą promowane opowiadania Bóg, horror, Ojczyzna Łukasza Radeckiego, zgłosiłam się niemal bez zastanowienia.

Pod intrygującym tytułem kryją się aż dwa zbiory opowiadań. Ich akcja rozgrywa się w Polsce AD 2079. Cały kraj podporządkowany jest katolickiemu Kościołowi, który rządzi twardą ręką i inwigiluje każdą aktywność obywateli. Muzyka rockowa jest zakazana, alkohol limitowany, a porządku pilnują Katolickie Służby Specjalne, których agenci obowiązkowo muszą się spowiadać oraz Papieskie Oddziały Bojowe.

W tomie pierwszym zatytułowanym Złego początki, znajdują się dwa teksty. Jim Thorson, zwany popularnie Stonką, jest dość kłopotliwym agentem KSSu, a współpraca z nim charakteryzuje się dużą umieralnością. Do pomocy zostaje mu przydzielony Maksymilian Klimkiewicz, Maks, o którego przeszłości wiadomo niewiele. W tekście tytułowym obaj panowie muszą rozwikłać zagadkę rytualnego zabójstwa ucznia katolickiej szkoły. Drugi tekst, Piękno nie umiera nigdy, to makabryczna historia śledztwa prowadzonego w sprawie filmów typu snuff (filmów, w których ofiary są naprawdę okaleczane i torturowane, a następnie bestialsko mordowane). Tom drugi, Wszystko spłonie, rzuca obu agentów w wir wydarzeń bardzo niesamowitych. Na swojej drodze spotkają opancerzonego Diakona, japońskiego mecha i wirus zombie (tekst tytułowy), a także… wampiry (Dzieci mroku).

Ciąg dalszy znajdziecie tutaj: http://geek-woman.blogspot.com/2014/08/bog-horror-ojczyzna-ukasz-radecki.html

Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam?

Niejednokrotnie pisałam, że horror to nie jest mój ulubiony dział literatury. Lubię się bać oglądając filmy, ale czytając książki już niekoniecznie (pewnie dlatego, że w tym wypadku za bardzo działa moja wyobraźnia i boję się bardziej). Ale od czasu do czasu trochę makabry nie powinno nikomu zaszkodzić. Dlatego też, gdy zobaczyłam, że...