Książka wpisuje się w ramy poprzednich z tej serii. Sympatyczny, choć pozornie niemrawy policjant rozwiązuje zagadkę kryminalną dzięki umiejętności logicznego myślenia.
W tle beznadziejny, durnowaty przełożony, jak to w życiu bywa. Wątek osobisty pomału się rozwija dążąc, jak się wydaje, do pozytywnego finału, ale to chyba w następnym tomie.

Książka wpisuje się w ramy poprzednich z tej serii. Sympatyczny, choć pozornie niemrawy policjant rozwiązuje zagadkę kryminalną dzięki umiejętności logicznego myślenia.
W tle beznadziejny, durnowaty przełożony, jak to w życiu bywa. Wątek osobisty pomału się rozwija dążąc, jak się wydaje, do pozytywnego finału, ale to chyba w następnym tomie.

Chyba zarzucę tą serię, jako niezobowiązująca lektura jest ok, ale połączenie nieporadności, głupkowatości i humoru opartego na szyderstwach i drwinie, nie jest tym czego szukam dla relaksu. Seria z Agathą Raisin była milsza a sama bohaterka bardziej rezolutna, tu nie widzę potencjału na rozwój w lepszą stronę w kolejnych tomach.

Chyba zarzucę tą serię, jako niezobowiązująca lektura jest ok, ale połączenie nieporadności, głupkowatości i humoru opartego na szyderstwach i drwinie, nie jest tym czego szukam dla relaksu. Seria z Agathą Raisin była milsza a sama bohaterka bardziej rezolutna, tu nie widzę potencjału na rozwój w lepszą stronę w kolejnych tomach.

Nie miałam wielkich oczekiwań, co do klasy i stylu tego kryminału, ale i tak się trochę rozczarowałam, szczególnie klasowymi uprzedzeniami, które rażą na każdym kroku (też w rozwiązaniu zagadki, ale nie będę spoilować).

Książkę znalazłam porzuconą w schronisku młodzieżowym i w tym kontekście – czytana w cieple izby po wieczorze chodzenia po górach – sprawdziła się. W sam raz na wakacje, albo w oryginale dla poćwiczenia angielskiego (ze szkocką domieszką!)

Nie miałam wielkich oczekiwań, co do klasy i stylu tego kryminału, ale i tak się trochę rozczarowałam, szczególnie klasowymi uprzedzeniami, które rażą na każdym kroku (też w rozwiązaniu zagadki, ale nie będę spoilować).

Książkę znalazłam porzuconą w schronisku młodzieżowym i w tym kontekście – czytana w cieple izby po wieczorze chodzenia po górach – sprawdziła się. W sam...

Musze powiedzieć że bardzo lubię książki M.C. Beaton .Zwłaszcza Agathe Raisin , ale z dotychczasowych tomów z serii o Hamishu ta podobała mi się najmniej wątek z Hamishem i Priscilla zaczyna mnie już nudzić w każdej części jest podobnie, następnej części już chyba nie przeczytam.

Musze powiedzieć że bardzo lubię książki M.C. Beaton .Zwłaszcza Agathe Raisin , ale z dotychczasowych tomów z serii o Hamishu ta podobała mi się najmniej wątek z Hamishem i Priscilla zaczyna mnie już nudzić w każdej części jest podobnie, następnej części już chyba nie przeczytam.

Kolejne, dziewiate już spotkanie z Hamishem Macbethem i tym razem przyniesie czytelnikowi możliwość oderwania się od rzeczywistości i odpłyniecia do spokojnej wsi Lochdubh. Tym razem już nie posterunkowy, ale sierżant Macbeth musi pozbyc sie uciązliwefo beatnika, hippisa, "nowego wędrowca" a inaczej mówiąc trszke nieładnie, choć on sam tak siebie nazywa na łamach książki, cygana. Hamish swoim "szóstym zmysłem" policjanta wyczuwa zbliżające sie kłopoty wraz z przybyciem zielonookiego, przystojnego Seana. I tu sie jak zawsze nie myli...Po "smierci wedrowca" wiele osób odetchnie z ulga. Dlaczego czolowe postaci społecznosci Lochdubh tak sie ciesza ze smierci Seana (cygana) tego bedziecie sie musieli dowiedziec z lektury ksiazki, ktora serdecznie polecam.

Kolejne, dziewiate już spotkanie z Hamishem Macbethem i tym razem przyniesie czytelnikowi możliwość oderwania się od rzeczywistości i odpłyniecia do spokojnej wsi Lochdubh. Tym razem już nie posterunkowy, ale sierżant Macbeth musi pozbyc sie uciązliwefo beatnika, hippisa, "nowego wędrowca" a inaczej mówiąc trszke nieładnie, choć on sam tak siebie nazywa na łamach książki,...

"Dziewiątka" to kolejny udany kryminał M.C.Beaton będący kontynuacją serii o Hamishu Macbecie. Tym razem w Lochdubh pojawia się niejaki Sean Gourlay, włóczęga i migający się od pracy obibok który w swoje intrygi wciąga miejscowych mieszkańców. Towarzyszy mu opryskliwa dziewczyna Cheryl. Jego pewnośc siebie jak to zwykle bywa okazuje się zgubna i wkrótce zostaje zamordowany. Podejrzenia padają na mieszkańców Lochdubh. Jaka jest prawda? Dojdzie do niej oczywiście Hamish Macbeth po długim i wnikliwym śledztwie.
W "9" pojawiają się nowe osoby jak choćby posterunkowy Willie Lamont (po tym jak Hamisha w ostatnim tomie awansowano na sierżanta dostał on młodego policjanta do pomocy) czy właściciel restauracji pan Ferrari. Nareszcie pojawia się też przełom w stosunkach między Hamishem a Priscillą. Czyżby romans? Przeczytajcie sami.
Książka jest również inna niż dotychczasowe tomy w tym sensie że grono podejrzanych nie jest tutaj zamknięte i właściwie każdy może się okazać mordercą. To dobra zmiana moim zdaniem.
Podsumowując, kto zdążył polubić już Hamisha Macbetha dostaje nowy tom pełen intryg, kłamstw i całej masy zabawnych sytuacji (choćby obsesja Williego na punkcie sprzątania jest już bardzo komiczna). Może obyło się tym razem bez jakichś fajerwerków ale i tak warto to przeczytać.

"Dziewiątka" to kolejny udany kryminał M.C.Beaton będący kontynuacją serii o Hamishu Macbecie. Tym razem w Lochdubh pojawia się niejaki Sean Gourlay, włóczęga i migający się od pracy obibok który w swoje intrygi wciąga miejscowych mieszkańców. Towarzyszy mu opryskliwa dziewczyna Cheryl. Jego pewnośc siebie jak to zwykle bywa okazuje się zgubna i wkrótce zostaje zamordowany....

mmm, at last, at last!
Tymczasem - Hamish się rozkręca z tomu na tom. I zdobywa sympatię, zamiast ją tracić nierozważnymi zachowaniami.
Kolejna powieść dobra na długie, ciepłe dni - na wesoło, z tylko lekkim zgrzytnięciem zębami na stare przekupki.

mmm, at last, at last!
Tymczasem - Hamish się rozkręca z tomu na tom. I zdobywa sympatię, zamiast ją tracić nierozważnymi zachowaniami.
Kolejna powieść dobra na długie, ciepłe dni - na wesoło, z tylko lekkim zgrzytnięciem zębami na stare przekupki.

Stało się to, co się stać miało.

Stało się to, co się stać miało.

Dla mnie zbyt przewidywalna ta część.

Dla mnie zbyt przewidywalna ta część.