http://zadna-kolejna-milostka.pl/2014/06/zadza-zemsty-recenzja/

Odstręczające dla mnie było to, że główny bohater, Nazir, nie zadawał sobie pytania, czy jego „kłopotliwy spadek”, czyli jego bratowa – wdowa po jego zmarłym bracie – zechciałaby, według ostatniej woli zmarłego brata, wziąć szwagra za męża. Nie zastanawiał się, czy ona by jego zechciała w łóżku, jedynie mówił o swoich potrzebach, odpowiadając sam sobie, „chyba by się nie broniła”.

Ale ten fragment udowadnia nam jedynie, jak bardzo jesteśmy ograniczeni w swoim światopoglądzie, z którego sami nie chcemy wyjść.

http://zadna-kolejna-milostka.pl/2014/06/zadza-zemsty-recenzja/

Odstręczające dla mnie było to, że główny bohater, Nazir, nie zadawał sobie pytania, czy jego „kłopotliwy spadek”, czyli jego bratowa – wdowa po jego zmarłym bracie – zechciałaby, według ostatniej woli zmarłego brata, wziąć szwagra za męża. Nie zastanawiał się, czy ona by jego zechciała w łóżku, jedynie mówił...

Kiedy podczas szturmu na pałac prezydencki, ginie brat Nazira, ten wbrew swoim wcześniejszym poglądom, przysięga na mordercach bezlitosną zemstę. Chłopak w ekspresowym tempie kończy studia i przepełniony nienawiścią przyłącza się do dżihadu, świętej wojny muzułmanów z innowiercami.
Napędzany pragnieniem odwetu Nazir, spycha na drugi plan swoją miłość oraz obowiązki wobec najbliższej rodziny. Zapomina o marzeniach, o wolności, a także o chęci spokojnego życia, z dala od wojennego zgiełku.

Nie potrafię zrozumieć kultury muzułmańskiej, ani panującego w niej fundamentalizmu. Mam świadomość, że opisana w książce rzeczywistość jest w pewnym stopniu przerysowana, jednak w dalszym ciągu kraje Bliskiego Wschodu jawią mi się jako miejsca wrogie i niechętne każdej próbie przemiany.

Powieść Eugeniusza Wędzichy, to szokujący dowód ignorancji tamtejszej ludności wobec zmian i potrzeby rewolucji obyczajowej. Mimo nałożenia na dziewczęta obowiązku edukacji, rzadko który ojciec decyduje się posłać swoją córkę do szkoły, a postać kobiety zostaje sprowadzona do roli służki, podległej swoim „panom”. Zewsząd słychać wzniosłe słowa głoszące szacunek wobec kobiet, jako matek i opiekunek, a tak naprawdę ciągle spotykamy dowody pogardy dla ich płci i rzekomej słabości.

Napsuła mi ta książka krwi co nie miara. Żądza zemsty to bezlitosne świadectwo tego, jak potrzeba wendetty może odebrać młodemu chłopakowi rozum, a zabijanie kolejnych ludzi zostaje sprowadzone do powinności, odciętej od emocji i jakichkolwiek uczuć.

Powieść dała mi do myślenia i udowodniła, że na wojnie nikt nie wygrywa, za to wszyscy są jednakowo poszkodowani.


Eugeniusz Wędzicha „Żądza zemsty”
Ilość stron: 240
Wyd. Papierowy Motyl
Ocena: 4/6

http://od-deski-do-deski.blogspot.com/2013/06/zadza-zemsty-eugeniusz-wedzicha.html

Kiedy podczas szturmu na pałac prezydencki, ginie brat Nazira, ten wbrew swoim wcześniejszym poglądom, przysięga na mordercach bezlitosną zemstę. Chłopak w ekspresowym tempie kończy studia i przepełniony nienawiścią przyłącza się do dżihadu, świętej wojny muzułmanów z innowiercami.
Napędzany pragnieniem odwetu Nazir, spycha na drugi plan swoją miłość oraz obowiązki wobec...