Przyjaciółka z młodości
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- Friend of My Youth
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2013-09-26
- Data 1. wyd. pol.:
- 2013-09-26
- Liczba stron:
- 436
- Czas czytania
- 7 godz. 16 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308052167
- Tłumacz:
- Agnieszka Kuc
- Tagi:
- literatura kanadyjska opowiadania nobel kandydat Munro
Alice Munro w doskonałej formie!
Kolejna na polskim rynku książka mistrzyni krótkiej formy literackiej, laureatki Bookera. Przyjaciółka z młodości to dziesięć niezwykłych, hipnotyzujących czytelnika opowiadań o tym, co dla każdego z nas najważniejsze, ale i najbardziej tajemnicze: o miłości, tęsknocie, umieraniu, przypadkach rządzących naszym życiem... Prawdziwa literacka uczta dla wielbicieli magii słowa i niezapomnianych wrażeń.
Satysfakcja gwarantowana, bo nazwisko Alice Munro od lat wymieniane jest na liście pretendentów do literackiego Nobla. Za swoją ostatnią – jak sama twierdzi – i najbardziej osobistą książkę Drogie życie kanadyjska autorka otrzymała niedawno prestiżową nagrodę Trillium Book Award, którą niemal ćwierć wieku temu (w 1990 roku) wyróżniono właśnie tom Przyjaciółka z młodości.
"Fantastyczny zbiór opowiadań, pięknie napisany, grający na najgłębszych uczuciach". Michiko Kakutani, „New York Times”
"Czytelnikom, dla których będzie to pierwszy kontakt z Kanadyjką, zazdroszczę rozkoszy odkrywania jednej z najświetniejszych Ameryk współczesnej prozy". Ignacy Karpowicz, „Gazeta Wyborcza”
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Samotność dawnych przyjaciół
Nie tak dawno świat obiegła informacja o literackiej emeryturze Alice Munro. Decyzja autorki, ze względu na jej wiek, jest zapewne zrozumiała, jednak mimowolnie wzbudza również w czytelniku żal i poczucie niedosytu. Po wydanym ostatnim zbiorze opowiadań, wspaniałym i bardzo osobistym „Drogim życiu”, owa tęsknota jest jak najbardziej usprawiedliwiona. Na szczęście jednak polski czytelnik, nierozpieszczany wcześniej przez regularnie ukazujące się książki Munro, tym razem może odczuć sporą satysfakcję. Przed nim bowiem jeszcze nie mała lista tytułów, które nigdy wcześniej nie gościły na polskim rynku książki.
Jednym z takich zbiorów opowiadań, bo w przypadku Munro mówimy tylko o krótkich formach, jest wydana w 1990 roku i nagrodzona Trillium Book Award „Przyjaciółka z młodości”. To dziesięć historii, które otwiera tytułowe opowiadanie. Owa przyjaciółka jest koleżanka matki. Los drwiąco odmówił jej życia, na które czekała. Dla narratorki Flora staje się obiektem rozmyślań i prób zrozumienia jej pokornej życiowej postawy. Na dalszych stronicach poznajemy związek Neila i Brendy, kawałek z życia obiecującej poetki, podróżującą śladami zmarłego męża Hazel, losy małżeństwa Murray’a i Barbary, smutnego w głębi swego serca wielebnego Austina Cobbetta; towarzyszymy w podróży statkiem matce i córce, przyglądamy się życiu Morrisa, Joan i Matyldy, a na koniec znów powracamy do motywu przyjaźni i zdrady, w dwóch opowiadaniach – „Inaczej” i „Peruka”.
Opowieści nie są tak osobiste, jak te w „Drogim życiu”. Czytelnikowi może brakować stałych motywów Munro – lisiej farmy, koni, życia w małych kanadyjskich miasteczkach i prób ich porzucenia. Styl i forma są jednak te same, a całość układa się w jedną opowieść oraz analizę przyjaźni i znajomości z drugim człowiekiem. Praktycznie bohaterów wszystkich opowiadań w mniejszym lub większym stopniu determinuje przeszłość. Cofamy się narracją, jak w przytaczanej historii Flory z „Przyjaciółki z młodości”, opowiadanych przez Neila perypetii z młodzieńczych lat, czy podróży w czasy przyjaźni Anity i Margot.
Munro przeprowadza analizę postaci, a bohaterowie idąc w głąb czasu, próbują przede wszystkim wkroczyć w głąb znanym im niegdyś osób. Poznanie drugiego człowieka okazuje się jednak zadaniem niełatwym. Postaci napotykają na trud koniecznej analizy również i własnego zachowania. A jeszcze bardziej niemożliwym, niż poznanie drugiej osoby, okazuje się poznanie samych siebie. Mimo wszech przewijającego się motywu przyjaźni, związków i wielu bliskich relacji, bohaterów otacza poczucie samotności. Każdy jest odrębną jednostką, której nawet najbliżsi nie są w stanie nigdy w pełni znać. Uderza to przede wszystkim w zakończeniu opowiadania „Zdjęcie lodu”, w którym Austin Cobbett znany przez całą lokalną społeczność, jest na tyle wszystkim obcy, by mogli uwierzyć w jego kłamstwo o jego planowanym nowym szczęśliwym życiu. Podejmowane decyzje niejednokrotnie zmuszają bohaterów do zastanowienia nad właściwością objętych przez nich dróg. Lecz gdyby istniała możliwość ponownego wyboru, los wydaje się i tak determinować ludzkie poczynania – wybór byłby więc niezmienny. A jednak pozostaje poczucie, że życie nie powinno toczyć się właśnie tak, choć nie do końca wiadomo jak. - Inaczej – odpowiada Georgia. I jakby się zawstydziła własnych słów, wybucha śmiechem, chcąc obrócić wszystko w żart.
Zapewne nikomu, kto zetknął się z prozą Munro nie trzeba udowadniać jej mistrzostwa w tworzeniu krótkich form. Jej opowiadania gwarantują zawsze niezwykłą ucztę doznań, podanych poprzez przytaczanie codziennych prawd. Prostota wyrazu i ponadczasowość wymowy przy opowiadaniu o najtrudniejszych tematach jest kwintesencją prozy kanadyjki. Według „Atlantic Monthly” Munro to jedna ze współczesnych pisarek, którą czytać się będzie i za sto lat. Jej proza broni się sama, bez względu na liczne nagrody i długo wyczekiwanego Nobla. Choć oczywiście, jak co roku, za Nobla dla Alice Munro trzymam kciuki!
Monika Samitowska-Adamczyk
Oceny
Książka na półkach
- 890
- 811
- 274
- 47
- 24
- 17
- 16
- 16
- 10
- 8
Opinia
Czuję, że zaczynam coraz lepiej rozumieć prozę Alice Munro. Rozumieć, a co za tym idzie – doceniać. Po lekturze Przyjaciólki z młodości, czyli zbioru opowiadań wydanych po raz pierwszy w 1990 roku, a wznowionych całkiem niedawno przez Wydawnictwo Literackie, zachwycona sposobem kreślenia świata i ludzkich problemów przez tę kanadyjską pisarkę, jestem pewna, że mam do czynienia z literaturą wyjątkową, która sprawia, że mimo preferowania grubych powieści, potrafię z prawdziwą przyjemnością oddać się lekturze krótkich form literackich.
Przyjaciółka… to nieco odmienny od dotychczas przeze mnie czytanych zbiorów miniatur literackich autorstwa Munro. Przede wszystkim mniej osobisty, z bardziej skąpą ilością autobiograficznych wtrętów i lejtmotywów. Choroba matki nie jest już tak często zaznaczana, nie spotkamy też lisiej fermy i zapachu zwierzęcych trucheł. Przede wszystkim jednak nie natkniemy się na wybijającą się narrację pierwszoosobową, wyraźnie konkurującą z tą czyniącą obserwacje w trzeciej osobie. Czytając opowiadania ze zbioru Przyjaciółka… miałam wrażenie poznawania bardziej neutralnej formy pisarskiej Munro, bez tych małych czytelniczych powrotów do domu, osiąganych dzięki lejtmotywom. Jednak poszczególne cząstki niniejszego tomu również spaja swojego rodzaju klamra, na którą obok znanego mi już zabiegu pisarskiego Munro, czyli genialnych obserwacji ciała i duszy, składają się różne odcienie takich zjawisk jak przyjaźń, zdrada, czy przeszłość determinująca teraźniejszość. I kiedy wydawać by się mogło, że na tematy te napisano już wszystko, a nowo powstająca „cała reszta” jest już tylko powielaniem sprawdzonych schematów – kanadyjska pisarka zdecydowanie wychodzi poza kanon ogólnie przyjętej typowości, przemycając swoje surowe, chłodne obserwacje. Doskonałością pod tym względem jest opowiadanie Jabłka i pomarańcze, traktujące o małżeńskiej zdradzie zaistniałej… bez zdrady. Autorka osiąga w nim wręcz hitchcockowski suspens, sprawiając, że zaangażowanie czytelnika staje się maksymalne. Munro kulminuje akcję za pomocą starannie odmierzanego napięcia, podawanego nam na malutkich łyżeczkach. Niczego nie jest tu za dużo ani za mało, smakujemy powoli każdy akapit i mamy wrażenie, że sama autorka pisząc to zacierała ręce i złośliwie chichotała wiedząc, na jaką cierpliwość wystawi czytelnika.
Całośc recenzji dostępna jest na stronie: http://www.noircafe.pl/alice-munro-przyjaciolka-z-mlodosci/.
Czuję, że zaczynam coraz lepiej rozumieć prozę Alice Munro. Rozumieć, a co za tym idzie – doceniać. Po lekturze Przyjaciólki z młodości, czyli zbioru opowiadań wydanych po raz pierwszy w 1990 roku, a wznowionych całkiem niedawno przez Wydawnictwo Literackie, zachwycona sposobem kreślenia świata i ludzkich problemów przez tę kanadyjską pisarkę, jestem pewna, że mam do...
więcej Pokaż mimo to