rozwińzwiń

Los człowieka

Okładka książki Los człowieka Michaił Szołochow
Okładka książki Los człowieka
Michaił Szołochow Wydawnictwo: Państwowy Instytut Wydawniczy literatura piękna
48 str. 48 min.
Kategoria:
literatura piękna
Tytuł oryginału:
Sud'ba czełowieka
Wydawnictwo:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania:
1983-01-01
Data 1. wyd. pol.:
1983-01-01
Liczba stron:
48
Czas czytania
48 min.
Język:
polski
ISBN:
8306002156
Tłumacz:
Irena Piotrowska
Tagi:
opowiadania rosyjskie II wojna światowa obóz koncentracyjny Andriej Sokołow Wania
Średnia ocen

7,0 7,0 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,0 / 10
27 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
858
556

Na półkach:

Co mogę powiedzieć o tym krótkim opowiadaniu Michaiła Szołochowa ? Mam mieszane uczucia, historia na pewno jest przejmująca, w końcu opisuje nieszczęścia spowodowane przez wojnę, ale za dużo w niej patosu . Bohaterstwo rosyjskich żołnierzy, ich sukcesy, nieugiętość i waleczność pachną propagandą komunistyczną. Abstrahując od tego opowiadanie miało też swoje dobre strony i wzruszające momenty , ogólnie rzecz biorąc jestem bardziej za niż przeciw.

Co mogę powiedzieć o tym krótkim opowiadaniu Michaiła Szołochowa ? Mam mieszane uczucia, historia na pewno jest przejmująca, w końcu opisuje nieszczęścia spowodowane przez wojnę, ale za dużo w niej patosu . Bohaterstwo rosyjskich żołnierzy, ich sukcesy, nieugiętość i waleczność pachną propagandą komunistyczną. Abstrahując od tego opowiadanie miało też swoje dobre strony i...

więcej Pokaż mimo to

avatar
39
26

Na półkach:

Krótka i bywają wspaniałe opisy, zdania. Opowieść w dwójnasób interesująca — informatywnie i postawowo.

Krótka i bywają wspaniałe opisy, zdania. Opowieść w dwójnasób interesująca — informatywnie i postawowo.

Pokaż mimo to

avatar
197
197

Na półkach: ,

Nowela o tragicznej historii człowieka w obliczu wojny, o przytłaczającym nieszczęściu, które może spotkać jedną osobę i o tym jak można przetrwać każdy okrutny zakręt losu.
W takiej konstrukcji rodem z Conrada, narrator w pierwszej wiośnie powojennej, gdzieś nad Donem, w błocie, czekając na prom czy łódź, słucha opowieści napotkanego mężczyzny, który wędruje z małym chłopcem.
Napisane to jest z czysto rosyjską poetyką, jakby z połączeniem prostoty, niemal prostactwa, z romantyzowaniem tej odpychającej nas rzeczywistości, z elementami rosyjskiego nihilizmu, nabożnego traktowania alkoholu, upartego trwania i trzymania się życia, z jakąś melodią przywodzącą na myśl monotonne, puste przestrzenie. Niby prosto, ckliwie, ale jednak wzruszająco, a nie odpychająco. I daje się to odbierać bez ideologicznego sznytu, nie jest on nachalnie obecny.
Na swój sposób to uniwersalna opowieść o tragizmie wojny, która przetoczyła się po radzieckich przestrzeniach i zmiażdżyła ludzkie żywoty. Zapada w pamięć.

Nowela o tragicznej historii człowieka w obliczu wojny, o przytłaczającym nieszczęściu, które może spotkać jedną osobę i o tym jak można przetrwać każdy okrutny zakręt losu.
W takiej konstrukcji rodem z Conrada, narrator w pierwszej wiośnie powojennej, gdzieś nad Donem, w błocie, czekając na prom czy łódź, słucha opowieści napotkanego mężczyzny, który wędruje z małym...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1236
735

Na półkach: ,

Michaił Szołochow to kontrowersyjny laureat Literackiej Nagrody Nobla (1965). Zasłynął ze skrajnie ortodoksyjnych wypowiedzi i publikacji, a jego dwa najważniejsze teksty („Los człowieka“ i „Cichy Don“) nigdy nie zostały obronione przed tytułem plagiatu dzieł Fiodora Kriukowa. A jednak — choć odpycha od siebie poglądami oraz działaniami — jego literatura wciąż przyciąga ludzi. Czy to kwestia jedynie ciekawości Noblem? A może zasługa pogłębienie psychiki bohaterów na bardzo dobrym poziomie? Mogę odpowiadać jedynie za siebie, a mnie do sięgnięcia po mikropowieść „Los człowieka“ skusiły oba te aspekty oraz to, że od lat miałam ją na półce, wiecznie odkładaną na kiedyś.

Szołochow stworzył opowieść o człowieku, który walczył w armi radzieckiej i został pojmany do niewoli. Snuje historię o zostawieniu ukochanej rodziny, by walczyć o ojczyznę; o potępieniu dla ludzi bez honoru (którzy chcą wydawać oficerów czy komunistów); o zwykłej jednostce wrzuconej do świata przemian społecznych i politycznych; o nagrodzie, jaka czeka (rosyjskiego żołnierza) człowieka, który zostaje wierny (ojczyźnie) swoim zasadom; o samotności i niemożności odnalezienia się w powojennej rzeczywistości. Bywa brutalnie i bywa wzruszająco. Przede wszystkim jednak bywa po prostu okej.

„Czyście widzieli kiedykolwiek oczy jak gdyby przysypane popiołem, tak pełne nieuleczalnego śmiertelnego smutku, że trudno w nie patrzeć?“

Niekoniecznie lubię tę powieść, a już na pewno nie lubię autora, ale przyznaję, że — odbicie zachowań społecznych oraz subtelności, jakie wydają się nieważne, a kształtują całą rzeczywistość — zasługuje na każde słowo uznania, które widziałam. Tyle że całość pachnie propagandą, a przez to traci na odbiorze, bo robi się zbyt pod tezę, co umniejsza wiarygodności przeżyć. Przez to staje się bardziej nijaka niż dobra. Nie mówiąc już o tym, że taka laurka ku czci radzieckiego komunizmu męczy. I bywa obrzydliwa. Po prostu.

.
przekł. (według wydania z roku 1975) Irena Piotrowska

Michaił Szołochow to kontrowersyjny laureat Literackiej Nagrody Nobla (1965). Zasłynął ze skrajnie ortodoksyjnych wypowiedzi i publikacji, a jego dwa najważniejsze teksty („Los człowieka“ i „Cichy Don“) nigdy nie zostały obronione przed tytułem plagiatu dzieł Fiodora Kriukowa. A jednak — choć odpycha od siebie poglądami oraz działaniami — jego literatura wciąż przyciąga...

więcej Pokaż mimo to

avatar
26
25

Na półkach:

Bardzo ładne, ciekawy język

Bardzo ładne, ciekawy język

Pokaż mimo to

avatar
140
135

Na półkach:

Pięknie opisane losy głównego bohatera, chociaż w wielu miejscach wątki moim zdaniem mocno naciągane; książka miała mieć swój propagandowy wydźwięk zgodnie (nie zawaham się użyć tego określenia) z linią partii. Piękne i wzruszające zakończenie - w taki wątek (adopcja dziecka bezp. po wojnie) mogę akurat uwierzyć

Pięknie opisane losy głównego bohatera, chociaż w wielu miejscach wątki moim zdaniem mocno naciągane; książka miała mieć swój propagandowy wydźwięk zgodnie (nie zawaham się użyć tego określenia) z linią partii. Piękne i wzruszające zakończenie - w taki wątek (adopcja dziecka bezp. po wojnie) mogę akurat uwierzyć

Pokaż mimo to

avatar
315
232

Na półkach: ,

LOS CZŁOWIEKA, to piękne, wzruszające opowiadanie. Wielokrotnie pisałem że nie jestem fanem krótkiej formy (opowiadania) ale jest mały wyjątek, to właśnie opowiadania rosyjskich pisarzy które czytam, bo są najlepsze jak dla mnie na świecie, to mistrzowie krótkiej formy o czym możemy się przekonać czytając Los człowieka Szołochowa. Gorąco polecam.

LOS CZŁOWIEKA, to piękne, wzruszające opowiadanie. Wielokrotnie pisałem że nie jestem fanem krótkiej formy (opowiadania) ale jest mały wyjątek, to właśnie opowiadania rosyjskich pisarzy które czytam, bo są najlepsze jak dla mnie na świecie, to mistrzowie krótkiej formy o czym możemy się przekonać czytając Los człowieka Szołochowa. Gorąco polecam.

Pokaż mimo to

avatar
565
558

Na półkach:

Jest to 91 tom z serii Koliber wydawnictwa Książka i Wiedza, czytam wydanie szesnaste z 1985 roku mające nakład aż 150 000 egzemplarzy. Michał Szołochow to Rosjanin ze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Lata jego dorosłego życia są poświęcone pisarstwu. Jest laureatem literackiej Nagrody Nobla (1965 rok). Jego najbardziej znana powieść to czterotomowy "Cichy Don". Popularne opowiadanie "Los człowieka" jest zekranizowane. Akcja rozgrywa się nad górnym Donem. Podoba mi się przykład dobrej i troskliwej żony zawarty na pierwszych stronach. Ogólnie przytłacza bieda i przygnębiające losy bohaterów; brak nowoczesności, surowy klimat rosyjskiej przyrody. Trzeba lubić ten rodzaj literatury, bo inaczej ciężko jest przebrnąć przez treść książki. Uważam, że rosyjskie pisarstwo jest specyficzne. Głównym tematem są wspomnienia z czasu drugiej wojny światowej (niedawno skończonej). Jak widać wojna jest ogromnym nieszczęściem dla każdego z osobna spośród wszystkich bohaterów opowiadania; dzieci czasem nieświadome okoliczności również mocno cierpią.

Jest to 91 tom z serii Koliber wydawnictwa Książka i Wiedza, czytam wydanie szesnaste z 1985 roku mające nakład aż 150 000 egzemplarzy. Michał Szołochow to Rosjanin ze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Lata jego dorosłego życia są poświęcone pisarstwu. Jest laureatem literackiej Nagrody Nobla (1965 rok). Jego najbardziej znana powieść to czterotomowy...

więcej Pokaż mimo to

avatar
2882
589

Na półkach: ,

Książka wybitna. Perełka rosyjskiego noblisty. Piękne w swojej prostocie, poruszające opowiadanie, które jest wielkim protestem przeciw wojnie. Ogromna ludzka tragedia opowiedziana bez patosu. Film jest równie dobry, nie da się na nim nie płakać.

Książka wybitna. Perełka rosyjskiego noblisty. Piękne w swojej prostocie, poruszające opowiadanie, które jest wielkim protestem przeciw wojnie. Ogromna ludzka tragedia opowiedziana bez patosu. Film jest równie dobry, nie da się na nim nie płakać.

Pokaż mimo to

avatar
448
213

Na półkach: ,

Krótkie opowiadanie zrealizowane w formie "historii w historii". Opisane są losy wojenne radzieckiego weterana IIWŚ, Andrieja Sokołowa. Młodość i szczęśliwa rodzina, mobilizacja, walka, niewola, ocieranie się o śmierć podczas pracy przymusowej w III Rzeszy, brawurowa ucieczka... Historia nie ma optymistycznego zakończenia, bo nasz bohater dowiaduje się, że nie ma do czego wracać. Został tylko syn, który też jest w wojsku. Nie było dane im się spotkać...
Złamany Andriej trafia nad Don, gdzie wegetuje, aż spotyka dziecko. Małego sierotę, który staje się dla niego "nową nadzieją" na cel w życiu. Połączenie dwóch brutalnie potraktowanych przez los jednostek ma wydźwiek optymistyczny, jednak nie można nie zauważyć subtelnej, a jednak wyraźnej propagandy komunistycznej.

Krótkie opowiadanie zrealizowane w formie "historii w historii". Opisane są losy wojenne radzieckiego weterana IIWŚ, Andrieja Sokołowa. Młodość i szczęśliwa rodzina, mobilizacja, walka, niewola, ocieranie się o śmierć podczas pracy przymusowej w III Rzeszy, brawurowa ucieczka... Historia nie ma optymistycznego zakończenia, bo nasz bohater dowiaduje się, że nie ma do czego...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    783
  • Chcę przeczytać
    297
  • Posiadam
    231
  • Ulubione
    20
  • Literatura rosyjska
    18
  • Nobliści
    13
  • 2013
    6
  • Rosja
    5
  • Rosyjska
    4
  • Literatura Rosyjska
    4

Cytaty

Więcej
Michaił Szołochow Los człowieka Zobacz więcej
Michał Szołochow Los człowieka Zobacz więcej
Michaił Szołochow Los człowieka Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także