Podszedłem do niej z góry nastawiony negatywnie. Byłem pewny, że Ozzy trochę podkoloruje i wyjdzie na nie takiego złego gościa. A tu szok - nawet w swoich wspomnieniach stary Ozzy wychodzi na postać jednoznacznie negatywną. Szanuje za szczerość, chociaż w niektóre historie nadal nie chce mi się wierzyć. Nie potrafię też pozbyć się wrażenia, że nie da się zapamiętać, nawet szczątkowo, tylu wydarzeń i rozmow, więc spora część jest zmyślona. Książka to jednak kawał historii rocka, szczególnie brytyjskiego i wspaniała przestroga przed uzaleznieniami.

Podszedłem do niej z góry nastawiony negatywnie. Byłem pewny, że Ozzy trochę podkoloruje i wyjdzie na nie takiego złego gościa. A tu szok - nawet w swoich wspomnieniach stary Ozzy wychodzi na postać jednoznacznie negatywną. Szanuje za szczerość, chociaż w niektóre historie nadal nie chce mi się wierzyć. Nie potrafię też pozbyć się wrażenia, że nie da się zapamiętać, nawet...

Lubię Ozzy'ego, zarówno solowe płyty (dwie pierwsze szczególnie),jak i w ramach Black Sabbath. Czytając tę książkę człowiek niejeden raz się uśmiechnie, jakie rzeczy można odwalać będąc pod wpływem różnych specyfików. Niejeden też raz przychodzi refleksja - ile nałogi zabierają momentów z życia prywatnego, gdy się jest tak zrobionym, że nie pamięta się nawet tak ważnych chwil jak urodziny dzieci.

Z tą autobiografią mam jeden problem - nazywa się Sharon Osbourne. Każdy kto choć trochę interesował się nie tylko samą muzyką Ozzy'ego ale kulisami jego kariery wie, jaką osobą jest Sharon. Tak jak pisał ktoś w innej opinii, jest to osoba, która wydaje się kontrolować wszystko - zarówno samego Ozzy'ego jak i całe otoczenie wokół. Piosenkarz sam na łamach książki przyznaje, że nie wyobraża sobie życia bez niej i jednym z największych strachów w życiu był ten, że go opuści. Znając dwie strony medalu sporu o tantiemy z pierwszych solowych albumów pomiędzy państwem Osbourne a Bobem Daisleyem i Lee Kerslake, wyłania się obraz, przepraszam za przekleństwo "zaborczej suki", która posunęła się do tego, że zatrudniła muzyków żeby nagrać partie Boba i Lee od nowa, by im nie płacić. Fani jednak jasno powiedzieli, co na ten temat sądzą i mieli w dupie nowo nagrane wersje.

Podobnie sprawa ma się ze spuścizną Randy'ego Rhoades'a. Jego mama Dolores, ewidentnie po jego śmierci nie przepadała za państwem O. Niestety dla fanów, państwo O. wydaje się są w posiadaniu i mają prawa do materiałów z czasów gdy Randy grał z Ozzym i nie są skorzy do upublicznienia ich.

Reasumując - czuć bardzo wyraźnie, że publikacja ta była wydana pod pełną kontrolą Sharon, na pewno żadne ze słów na kartach tej książki nie mogło by się znaleźć bez jej zgody, gdyż niestety wydaje się, że Ozzy będąc osobą skorą do uzależnień jest niejako w pewien sposób ubezwłasnowolniony.

Mój ideał książki o Ozzym składałby się z dwóch rzeczy - pierwsza to zbiór śmiesznych anegdotek, historii o tym ile wypił i przećpał Ozzy - tutaj książka w pełni dowozi. Druga to więcej poważniejszych informacji (szczególnie z okresu solowej kariery) - jak powstawały płyty, jak układały się jego relacje z muzykami, skąd brał inspiracje do różnych utworów, większej próby zmierzenia się z trudną kwestią praw autorskich do piosenek. No i tutaj zdecydowanie jest niedosyt, jak pisali inni - trochę próba wybielenia się.

Lubię Ozzy'ego, zarówno solowe płyty (dwie pierwsze szczególnie),jak i w ramach Black Sabbath. Czytając tę książkę człowiek niejeden raz się uśmiechnie, jakie rzeczy można odwalać będąc pod wpływem różnych specyfików. Niejeden też raz przychodzi refleksja - ile nałogi zabierają momentów z życia prywatnego, gdy się jest tak zrobionym, że nie pamięta się nawet tak ważnych...

Ozzy - gigant rocka, legendarny Osbourne, opowiedział nam swoje życie- pełne szaleństwa, przebojów, upadków i powrotów.
Czułąm się, jakbym miała bilet w pierwszym rzędzie na najbardziej oczekiwany koncert w życiu, tylko że w wersji pisanej.

Od dziecięco- młodzieńczych przygód w Birmingham, przez czasy kultu Black Sabbath, aż po szalone przygody solowe.
Ta autobiografia jest rollercoasterem emocji. Masz tu wszystko - od śmiechu (tego chyba jest najwięcej – taki dystans do siebie to jakaś magia) przez głębokie refleksje, aż po momenty, gdy zastanawiasz się, czy tak właściwie to w ogóle mogło się wydarzyć.

Nie brakuje jego najlepszych opowieści - nie może chłopina powiedzieć, że miał nudne życie.
Jednak doskonale opisuje też historię walki, przezwyciężenia trudności i znalezienia światełka na końcu tunelu.

On zawsze miał ten niezwykły talent do podnoszenia się po upadkach, jakby miał kilka żyć.

Dla fanów to obowiązkowa lektura. Ale nawet jeśli fanem nie jesteś, może dopiero odkrywasz świat potężnych rockowych brzmień, to ta książka zapewni Ci przyjemną jazdę, o której ciężko będzie zapomnieć.
Oj jak bardzo jednak przydałaby się aktualizacja. Książka z 2009 roku,a jak wiemy, w ciągu 15 lat się zmieniło mnóstwo - także nastąpiła reaktywacja Black Sabbath z Ozzym, była płyta, światowa trasa...

Jeśli jednak czujesz, że twoje życie potrzebuje rockowego wstrząsu, to śmiało polecam tę książkę. Przygotuj się na niezapomnianą trasę z królem ciemności!

Stay rockin'!

Ozzy - gigant rocka, legendarny Osbourne, opowiedział nam swoje życie- pełne szaleństwa, przebojów, upadków i powrotów.
Czułąm się, jakbym miała bilet w pierwszym rzędzie na najbardziej oczekiwany koncert w życiu, tylko że w wersji pisanej.

Od dziecięco- młodzieńczych przygód w Birmingham, przez czasy kultu Black Sabbath, aż po szalone przygody solowe.
Ta autobiografia...

Cała książka to komedia życia pt. Ozzy Osbourne, zdrowo można się uśmiać są również elementy tragiczne, każda sława powodzenie wlecze za sobą swój proporcjonalny mroczny cień i Ozzy komedia i Ozzy tragedia i o tym jest ta książka.

Cała książka to komedia życia pt. Ozzy Osbourne, zdrowo można się uśmiać są również elementy tragiczne, każda sława powodzenie wlecze za sobą swój proporcjonalny mroczny cień i Ozzy komedia i Ozzy tragedia i o tym jest ta książka.

Ta autobiografia perfekcyjnie przypomina, że czytanie książek to też przede wszystkim rozrywka i beztroska przyjemność. Radosna narracja naszego ulubionego narkomana Ozziego silnie wciąga czytelnika. Uniknę tutaj porównania, bo w przypadku tej książki z wciąganiem można porównać mnóstwo ;)

Ta autobiografia perfekcyjnie przypomina, że czytanie książek to też przede wszystkim rozrywka i beztroska przyjemność. Radosna narracja naszego ulubionego narkomana Ozziego silnie wciąga czytelnika. Uniknę tutaj porównania, bo w przypadku tej książki z wciąganiem można porównać mnóstwo ;)

Byłoby 10/10 gdyby polskie tłumaczenie nie psuło znaczenia wypowiedzi. Autobiografie polecam czytać w oryginale. A sam Ozzy i jego historia..? No cóż, faktycznie szok, że ten człowiek jeszcze żyje! Peace&rock and roll!

Byłoby 10/10 gdyby polskie tłumaczenie nie psuło znaczenia wypowiedzi. Autobiografie polecam czytać w oryginale. A sam Ozzy i jego historia..? No cóż, faktycznie szok, że ten człowiek jeszcze żyje! Peace&rock and roll!

kurde, dobrze sie to czytalo, ale to straszne, ze tacy ludzie istnieja

kurde, dobrze sie to czytalo, ale to straszne, ze tacy ludzie istnieja

Ebook

Ebook

Moja ulubiona autobiografia i jedna z ulubionych książek ever.
Świetnie napisana, prosto, w punkt, wulgarnie. Ozzy miał bardzo barwne życie, sam na wstępie zaznacza, że ktoś inny po takich używkach jak on dawno by już nie żył. Książka dwa razy przeze mnie przeczytana. Zabawna, szalona i niesamowita.
Nie tylko dla fanów głównego bohatera i Black Sabbath.
Polecam

Moja ulubiona autobiografia i jedna z ulubionych książek ever.
Świetnie napisana, prosto, w punkt, wulgarnie. Ozzy miał bardzo barwne życie, sam na wstępie zaznacza, że ktoś inny po takich używkach jak on dawno by już nie żył. Książka dwa razy przeze mnie przeczytana. Zabawna, szalona i niesamowita.
Nie tylko dla fanów głównego bohatera i Black Sabbath.
Polecam

Świetnie napisana autobiografia. Już od pierwszych stron Ozzy wciąga nas w swój zwariowany, wydawałoby się nierealny świat i pewnie wielu czytelników wertując kolejne strony książki zadawało sobie pytanie "Jak to jest możliwe?! Czy to w ogóle się wydarzyło? Czy on czasem nie ubarwia?" - ja myślę, że wszystko to, co Ozzy opowiedział w swojej autobiografii wydarzyło się naprawdę. Poza tym, że jest alkoholikiem, narkomanem, lekomanem i hipochondrykiem z niezliczoną ilością przeróżnych, dziwnych zdarzeń, jest też zwykłym facetem, kochającym mężem, ojcem i dziadkiem, oddanym przyjacielem i po prostu wrażliwym, dobrym człowiekiem. Sam w książce niejednokrotnie podkreśla, że jego "pajacowanie" i robienie z siebie błazna pomogło mu w wielu sytuacjach przezwyciężyć strach i nieśmiałość. I myślę, że warto przeczytać tę pozycję nie tylko dla tych mnogich, zwariowanych historii, ale głównie dlatego, by poznać Ozziego z tej drugiej, moim zdaniem znaczenie ciekawszej strony - jako człowieka takiego, jak wielu z nas.

Świetnie napisana autobiografia. Już od pierwszych stron Ozzy wciąga nas w swój zwariowany, wydawałoby się nierealny świat i pewnie wielu czytelników wertując kolejne strony książki zadawało sobie pytanie "Jak to jest możliwe?! Czy to w ogóle się wydarzyło? Czy on czasem nie ubarwia?" - ja myślę, że wszystko to, co Ozzy opowiedział w swojej autobiografii wydarzyło się...