Akurat ta bajka Grimma zawsze mi się podobała.

Akurat ta bajka Grimma zawsze mi się podobała.

Krótka bajka o tym że zwierzęta też zasługują na szacunek i trzeba a nie dbać jak o siebie samego. Jednak dziwnym zabiegiem było wywalanie prosa, soczewicy i grochu na ścieżce w lesie, w końcu czemu ten drwal nie zorientował się po pierwszym razie że wszystko to co wyrzuca zjadają ptaki?.

Krótka bajka o tym że zwierzęta też zasługują na szacunek i trzeba a nie dbać jak o siebie samego. Jednak dziwnym zabiegiem było wywalanie prosa, soczewicy i grochu na ścieżce w lesie, w końcu czemu ten drwal nie zorientował się po pierwszym razie że wszystko to co wyrzuca zjadają ptaki?.

W sercu lasu żył sobie drwal. Drwal miał żonę z którą to żoną wychowywał trzy córki. Jak to drwal – pracował w lesie całymi dniami i powracać na posiłki zwyczajnie nie miał czasu, toteż prosił żonę, żeby ta wysyłała do niego dzieci z posiłkiem. Rozumem nie grzeszył, zatem wpadł na błyskotliwy pomysł, aby drogę do miejsca swego pobytu wysypywać najpierw pszenicą, potem soczewicą, w końcu grochem. Jako, że żyjemy w XXI wieku i żaden bajkowy chwyt już nas nie zaskoczy, dobrze wiemy jak kończą się takie pomysły. Gdy dziewczynki ruszały w drogę, ziaren już nie było. Błądziły zatem, każda z osobna (bo matka słała je w las pojedynczo) i pod wieczór trafiały do tajemniczej chatki pośrodku lasu. I my już dobrze wiemy, że tajemnicza chatka pośrodku lasu może okazać się w gruncie rzeczy czymkolwiek, najczęściej czymś zupełnie innym, niż wydaje nam się na pierwszy rzut oka. Gdy pierwsza dziewczynka nie wróciła do domu, rodzice byli co prawda zaniepokojeni, ale nie przeszkodziło im to w wyekspediowaniu kolejnej dnia następnego – przecież soczewica jest większa niż pszenica, dziewczynka się nie zgubi... prawda?

W chatce w środku lasu mieszka staruszek z ogromną, rozlewającą się po całym stole brodą, a wraz z nim trzy zwierzęta: kura, kogut i krowa. Za każdym razem wędrująca dziewczyna przyjmowana jest z otwartymi ramionami i poproszona o przygotowanie posiłku. Dwie z nich robią coś nie tak i spotyka je za to kara, dopiero trzecia zajmuje się wszystkim jak należy. Ale tak przecież musi być – z „Braciszka i siostrzyczki” pamiętamy przecież o co chodzi w takich potrójnych próbach. Trzeciego podejścia dokonuje najmłodsza z sióstr (motyw najmłodszego dziecka odnoszącego największy sukces),jak powiadają jej rodzice (zbytnio nie martwiąc się zniknięciem dwóch starszych córek) tej nic się nie stanie – jest najmądrzejsza i najsprytniejsza, znajdzie drogę i wyjście z ewentualnych tarapatów.

I tak się też staje. Ale to nie mądrość i spryt stają się rozwiązaniem całej zagadki. We wszystkim od początku chodziło o... o zwyczajne bycie dobrym. Tak więc to dobroć i łagodność najmłodszej siostry okazują się tutaj być cnotami najważniejszymi, to one sprawiają, że leśna chata okazuje się być czymś zupełnie innym, niż wydawało się z początku. Czym? Rzecz jasna nie powiem! Sprawdźcie sami!

_____________________________________________________

Autopromocja:
https://www.facebook.com/statekglupcow/

W sercu lasu żył sobie drwal. Drwal miał żonę z którą to żoną wychowywał trzy córki. Jak to drwal – pracował w lesie całymi dniami i powracać na posiłki zwyczajnie nie miał czasu, toteż prosił żonę, żeby ta wysyłała do niego dzieci z posiłkiem. Rozumem nie grzeszył, zatem wpadł na błyskotliwy pomysł, aby drogę do miejsca swego pobytu wysypywać najpierw pszenicą, potem...

"Zwierzęta też ludzie" jak to mawia moja żona. Po przeczytaniu tej bajki stwierdzam, że coś w tym jest. A tak na serio - pamiętajmy o zwierzakach, one też zasługują na szacunek. Bardzo chciałbym posiadać umiejętność dr. Dolittle rozmawiania zwierząt - ciekawe czego bym się dowiedział.

"Zwierzęta też ludzie" jak to mawia moja żona. Po przeczytaniu tej bajki stwierdzam, że coś w tym jest. A tak na serio - pamiętajmy o zwierzakach, one też zasługują na szacunek. Bardzo chciałbym posiadać umiejętność dr. Dolittle rozmawiania zwierząt - ciekawe czego bym się dowiedział.