Rewelacja!. Świetne poczucie humoru. Stary, dobry Wilt wplątany w intrygę sąsiadów uwodzących mu żonę, co kończy się aferą, gdzie w roli głównej jest gumowa lalka Judy. Brawa dla inspektora Flinta, który dzięki Bogu nie zwariował.

"Nie wiem jak on to robi- powiedział - Można by pomyśleć, że jest niewinny. Ciekawe, kiedy zacznie prosić o adwokata.
-Nigdy- odparł Flint.-Na co mu adwokat? Gdyby korzystał z rad adwokata, już dawno wyciagnąłbym z niego prawdę. "

Polecam!

Rewelacja!. Świetne poczucie humoru. Stary, dobry Wilt wplątany w intrygę sąsiadów uwodzących mu żonę, co kończy się aferą, gdzie w roli głównej jest gumowa lalka Judy. Brawa dla inspektora Flinta, który dzięki Bogu nie zwariował.

"Nie wiem jak on to robi- powiedział - Można by pomyśleć, że jest niewinny. Ciekawe, kiedy zacznie prosić o adwokata.
-Nigdy- odparł Flint.-Na...

Powieść jest zabawna, to satyra głównie na ten nasz świat. Wilt jest nauczycielem angielskiego, który próbuje uczyć literatury mechaników, rzeźników, drwali itd z umiarkowanym powodzeniem. Żona Wilta to idealny przykład pustaka - dążąca do wszystkiego co aktualnie, modne, trzeba to mieć ... trzeba bywać, trzeba tak i tak uważać i tak wypada bo wszyscy "poważani" tak postępują... Oczywiście doprowadza to do serii nieporozumień... Cudowny dowcip 🙂 .

Powieść jest zabawna, to satyra głównie na ten nasz świat. Wilt jest nauczycielem angielskiego, który próbuje uczyć literatury mechaników, rzeźników, drwali itd z umiarkowanym powodzeniem. Żona Wilta to idealny przykład pustaka - dążąca do wszystkiego co aktualnie, modne, trzeba to mieć ... trzeba bywać, trzeba tak i tak uważać i tak wypada bo wszyscy "poważani" tak...

Dobre, ale nie aż tak, jak niektórzy piszą. Dla miłośników angielskiego humoru ale bardziej w klimacie "Bukietowej" i "Zgonu na pogrzebie" niż Monthy Pythona.

Dobre, ale nie aż tak, jak niektórzy piszą. Dla miłośników angielskiego humoru ale bardziej w klimacie "Bukietowej" i "Zgonu na pogrzebie" niż Monthy Pythona.

Mam zwyczaj czytać wieczorem i nocą, jednak w tym przypadku musiałam go zmienić, inaczej obudziłabym wszystkich sąsiadów. Wybuchów spazmatycznego wręcz śmiechu nie da się przy niej opanować. Nie przypominam sobie, bym kiedykolwiek czytała coś równie zabawnego.

Mam zwyczaj czytać wieczorem i nocą, jednak w tym przypadku musiałam go zmienić, inaczej obudziłabym wszystkich sąsiadów. Wybuchów spazmatycznego wręcz śmiechu nie da się przy niej opanować. Nie przypominam sobie, bym kiedykolwiek czytała coś równie zabawnego.

Trochę zwariowane, ale nawet zabawne momentami.

Trochę zwariowane, ale nawet zabawne momentami.

Dla mnie bomba!

Dla mnie bomba!

Śmiejmy się!!!
Tom Sharpe, autor tej książki, przez wiele lat pracował jako nauczyciel akademicki, a jak wiadomo, swoje środowisko zna się najlepiej. Wykładowcy college’u kojarzą się nam ze spokojnymi i inteligentnymi ludźmi. Nic bardziej mylnego. Henry Wilt jest trzydziestoczteroletni wykładowcą literatury w marnym college’u. Nie można mu odmówić wiedzy na temat literatury, a okaże się też genialny w erystyce. Natomiast jest życiowym fajtłapą, niepotrafiącym walczyć o siebie. Utknął na stanowisku wykładowcy, prowadząc kursy doszkalające dla rzeźników, dekarzy, monterów i innych grup robotników. Ktoś wymyślił, że powinni mieć wykłady z literatury, aby podnieść ich wrażliwość humanistyczną i zainteresować literaturą. Dla obu stron jest to droga przez mękę, gdyż uczniowie traktują ten przedmiot, jako zło konieczne i cały czas dają to odczuć Wiltowi. Chociaż okaże się, że i on może czerpać wiedzę od nich. Jego małżeństwo też jest porażką. Eva jest znudzoną żoną, siedzącą w domu i obwiniając o wszystko swojego męża. Wolny czas razem z innymi żonami poświęca najnowszym modom, jak joga i medytacje. Niestety nie grzeszy ona zbytnią inteligencją ani wyobraźnią. Wilt czuje się człowiekiem całkowicie przegranym, a o wszystko oskarża swoją żonę. W swojej wyobraźni pozbywa się jej i staje się człowiekiem szczęśliwym. Nadarza się okazja, aby wypróbować zbrodnię doskonałą. W tym samym czasie znika Eva, co jeszcze bardziej komplikuje sytuację. To wszystko doprowadza do najbardziej absurdalnych sytuacji. Jednak czy te wydarzenia nie będą mieć zbawiennego wpływu na Wilta?
Gdy zobaczyłam okładkę płyty i przeczytałam, że lektorem jest Wojciech Malajka, spodziewałam się dobrej zabawy. Świetnie się bawiłam, zaśmiewając się w głos. Każda z postaci wyrazista, przejaskrawiona, skupiająca różne stereotypy, a do tego przezabawne dialogi, gry słowne i sytuacyjne. Autor stworzył mieszankę wybuchową, gdzie nie sposób wybrać najbardziej absurdalną scenę, czy postać. Tempo jest takie, że czasami trudno zaczerpnąć powietrze między jednym a drugim wybuchem śmiechu. Zakochałam się w humorze przedstawionym przez autora. Uważam, że to najlepszy antydepresant.

Śmiejmy się!!!
Tom Sharpe, autor tej książki, przez wiele lat pracował jako nauczyciel akademicki, a jak wiadomo, swoje środowisko zna się najlepiej. Wykładowcy college’u kojarzą się nam ze spokojnymi i inteligentnymi ludźmi. Nic bardziej mylnego. Henry Wilt jest trzydziestoczteroletni wykładowcą literatury w marnym college’u. Nie można mu odmówić wiedzy na temat...

Są takie książki, do których wraca się częściej. Z których znamy całe partie na pamięć. Które otwieramy na dowolnej stronie i znajdujemy akapit potrafiący przynieść rozweselenie bądź sprawić, że problemy będą mniejsze. Taki jest „Wilt”, przydatny gdy potrzebujemy śmiechu, mimo że otoczenie wokół wesołe nie jest. To bardzo dobra, groteskowa odtrutka. Inaczej spojrzymy na świat patrząc na człowieka, przeciwko któremu sprzysięga się wszystko, praca zawodowa nie jest tą wymarzoną, a całe jego życie wygląda szaro i nader niepozornie. A na domiar złego towarzyszy mu małżonka, która swoim zachowaniem doprowadza do szewskiej pasji ;-) I tak w głowie głównego bohatera kiełkuje myśl, aby nowe życie zacząć od pozbycia się żony…
Uwaga: książka nasączona jest specyficznym, brytyjskim humorem, toteż nie wszystkim może przypaść do gustu. Nie polecałbym jej również osobom czułym na punkcie językowym, zwłaszcza gdy dochodzi do dość częstych dialogów na tle życie erotycznego. Ale patrząc z boku, jest to bardzo celna satyra na życie akademickie na uczelni mającej aspirację bycia Politechniką. Celnie ujawnia też miałkość prowadzonych w towarzystwie pseudo-intelektualnych dyskusji. Postaci w książce jawią się dość antypatycznie, ale przez to dość zabawnie. Osobiście najwięcej radości przyniosła inspektora Flinta – doprawdy wstrząsająca przenikliwość oraz metody śledcze :-) Z sentymentu i sympatii podnoszę notę do prawie „ósemki”

Są takie książki, do których wraca się częściej. Z których znamy całe partie na pamięć. Które otwieramy na dowolnej stronie i znajdujemy akapit potrafiący przynieść rozweselenie bądź sprawić, że problemy będą mniejsze. Taki jest „Wilt”, przydatny gdy potrzebujemy śmiechu, mimo że otoczenie wokół wesołe nie jest. To bardzo dobra, groteskowa odtrutka. Inaczej spojrzymy na...

Osobliwa, błyskotliwa i nawet trochę szokująca.

Osobliwa, błyskotliwa i nawet trochę szokująca.

Jedna z najzabawniejszych powieści jakie czytałem, bardzo brytyjskie poczucie humoru,znakomita rozrywka.Pierwsza mięsna rules !

Jedna z najzabawniejszych powieści jakie czytałem, bardzo brytyjskie poczucie humoru,znakomita rozrywka.Pierwsza mięsna rules !