Przyznam szczerze:spodziewałam się czegoś innego. Książka jest retrospekcją z pamiętnych wydarzeń. Ale nie zwykłym opowiadaniem w czasie przeszłym, co by mi nie przeszkadzało. Przeszkadza mi to, że: 1) jest to coś typu "w tamtym momencie, nie widziałem nadciągającej burzy,a przecież już powinienem widzieć ostrzegawcze znaki", albo "wtedy nie myślałam, że będzie to miało takie tragiczne skutki, a gdybym się postarała mogłabym temu zapobiec" - czuję, że coś się stanie, więc właściwie nie ma napięcia tajemnicy w książce i 2) opowiadają to trzy osoby równolegle, jak jedna jest niewygodna to zmieniamy bohatera i perspektywę, a w konsekwencji nie do końca rozumiemy co się dzieje w głowie głównych bohaterów. Z tyłu jest napisane: historia, która o mały włos nie skończyła się tragicznie. Przez to przeskakiwanie w osobach i spore też w czasie, kompletnie nie czułam tego "tragizmu", tu nagle niby robi się niebezpiecznie, a zaraz już hop siup i magicznym sposobem wszystko jest ułożone, wszyscy się zgadzają i w ogóle cud malina.
Okej, książka jest o poważnym problemie, i nawet nie była najgorsza, pomysł jest fajny ale wykonanie mogłoby być dużo lepsze.

Przyznam szczerze:spodziewałam się czegoś innego. Książka jest retrospekcją z pamiętnych wydarzeń. Ale nie zwykłym opowiadaniem w czasie przeszłym, co by mi nie przeszkadzało. Przeszkadza mi to, że: 1) jest to coś typu "w tamtym momencie, nie widziałem nadciągającej burzy,a przecież już powinienem widzieć ostrzegawcze znaki", albo "wtedy nie myślałam, że będzie to miało...

Życie nastolatków nie należy do najłatwiejszych. Obowiązki szkolne, domowe problemy, a do tego nowa szkoła, czyli elitarne liceum, którego wymaganiom trzeba sprostać. Jednym udaje się to lepiej innym wcale, przez co uciekają w świat imprez i intryg, które mogą doprowadzić do wielkiej tragedii. Na szczęście jest to książka ze szczęśliwym zakończeniem dająca młodzieży nadzieję na rozwiązanie ich własnych problemów, pokazująca przyjaznych dorosłych, którzy może i wymagają, ale też starają się pomóc w rozwiązaniu życiowych trudności. Tu mają nie lada wyzwanie: do elitarnej szkoły trafia biedna dziewczyna mieszkająca w domu dziecka. O śmierci ojca alkoholika i zniknięciu matki dziewczyna nie chce się dzielić z nowymi koleżankami i kolegami. Izolacja od klasy, znakomite wyniki w nauce i uwaga jednego z przystojnych chłopaków sprawiają, że dziewczyna staje się ofiarą złośliwości. To, że są one delikatne zawdzięcza swojej użyteczności: zawsze można od niej odpisać lekcje i zadania domowe. Czy w tej atmosferze jest szansa na pierwszą miłość, znalezienie przyjaciół i ułożenie sobie życia?
„Makary” Elżbiety Jodko – Kuli to opowieść o Ewie i Makarym pokazana z różnych perspektyw, przez co czasami czytamy o tym samym wydarzeniu, ale z nieco odmiennej strony. Takie podejście pozwoli młodemu czytelnikowi uświadomić sobie, że nie wszystko jest takie łatwe i proste lub tak bardzo beznadziejne jak się im wydaje. Dorośli, którzy często w wieku buntu stają się wrogami nastolatków tu są osobami, na których można polegać i mogą znaleźć wyjście z każdej sytuacji oraz dojrzeć do takich, a nie innych okoliczności.
Książka miejscami bardzo zabawna, miejscami sentymentalna pokazująca świat pierwszych licealnych miłości będzie doskonałą lekturą dla gimnazjalistów i licealistów.

Życie nastolatków nie należy do najłatwiejszych. Obowiązki szkolne, domowe problemy, a do tego nowa szkoła, czyli elitarne liceum, którego wymaganiom trzeba sprostać. Jednym udaje się to lepiej innym wcale, przez co uciekają w świat imprez i intryg, które mogą doprowadzić do wielkiej tragedii. Na szczęście jest to książka ze szczęśliwym zakończeniem dająca młodzieży...

Książka jest świetna, nie mogłam się wręcz od niej oderwać. Łatwo się ją czyta. Podoba mi się, że pokazuje realia życia w polskiej szkole, a także w domach dziecka. Pokazywanie jednej sytuacji/problemu z punktu widzenia różnych bohaterów z uwzględnieniem ich myśli, uczuć oraz środowiska nie jest może nowością, ale zostało to zrobione bardzo dobrze, tak dobrze, że to "skakanie" nie męczy, a uczy.
Polecam wszystkim, którzy lubią czytać o prawdziwym życiu.

Książka jest świetna, nie mogłam się wręcz od niej oderwać. Łatwo się ją czyta. Podoba mi się, że pokazuje realia życia w polskiej szkole, a także w domach dziecka. Pokazywanie jednej sytuacji/problemu z punktu widzenia różnych bohaterów z uwzględnieniem ich myśli, uczuć oraz środowiska nie jest może nowością, ale zostało to zrobione bardzo dobrze, tak dobrze, że to...

Ta książka mnie bardzo pochłonęła. Elżbieta napisała ją w lekkim stylu i to mi się w niej podoba. Książka jest w moim TOP 3. Polecam każdemu!

Ta książka mnie bardzo pochłonęła. Elżbieta napisała ją w lekkim stylu i to mi się w niej podoba. Książka jest w moim TOP 3. Polecam każdemu!

Polecam gorąco całą serię " Nastoletnie problemy" nie tylko mlodzieży ale też ich rodzicom :)

Polecam gorąco całą serię " Nastoletnie problemy" nie tylko mlodzieży ale też ich rodzicom :)

jedna z lepszych z tej serii.
urocza

jedna z lepszych z tej serii.
urocza