Miałam wątpliwości, czy lektura książki „Rozważna i romantyczna” da mi satysfakcję, ponieważ doskonale znam fabułę dzięki filmom, które stanowią moją żelazną kolekcje na półce z filmami ( ten zrealizowany przez BBC jak i w nowszej wersji). Na domiar złego nie mogłam zbudować własnej wizji bohaterów, bo w moim mózgu kołatały się twarze postaci filmowych, przeplatane raz jedną wersją filmową raz drugą.
Na szczęście okazało się że kunsztowny styl pisarski Jane Austen przeważył i przeczytałam książkę z przyjemnością. Sposób, w jaki autorka wykreowała charaktery postaci jest imponujący; każda z nich jest inna, wyrazista (może troszkę przerysowana) ma dobre cechy i złe. Starsza siostra, Eleonora stała się ostatecznie moją faworytką i po lekturze książki polubiłam ją jeszcze bardziej. Podobało mi się to, jak bardzo ciepło i tkliwie przedstawione zostało siostrzane uczucie między Marianną i Eleonorą. Ale przede wszystkim podobał mi się styl, w jakim jest napisana książka: klasyczny, misterny ale nie archaiczny. Niektóre fragmenty zostały napisane dowcipnie, w prześmiewczy sposób ukazujące skłonność niektórych postaci do plotek lub ich braki intelektualne i obyczajowe.
Książka daje okazję do refleksji, jak bardzo i szybko zmienia się świat. Można także mieć nadzieję, że przynajmniej niektóre zmiany idą w dobrym kierunku.
Polecam lekturę bo daje wytchnienie i relaks, czyta się bardzo szybko, lekko i przyjemnie.

Miałam wątpliwości, czy lektura książki „Rozważna i romantyczna” da mi satysfakcję, ponieważ doskonale znam fabułę dzięki filmom, które stanowią moją żelazną kolekcje na półce z filmami ( ten zrealizowany przez BBC jak i w nowszej wersji). Na domiar złego nie mogłam zbudować własnej wizji bohaterów, bo w moim mózgu kołatały się twarze postaci filmowych, przeplatane raz...