Sięgnęłam po tą książkę z czystego sentymentu dla książek Alex Kavy i przywiązania do głównej bohaterki Maggie O’Dell . Niestety ostatnich kilka książek z serii naprawdę mocno mnie rozczarowało. Dlatego naprawdę mile się zaskoczyłam czytając „Płomienie śmierci”. Znów poczułam ten dreszczyk emocji jaki towarzyszył mi czytając chociażby „Dotyk zła” czy „W ułamku sekundy”, choć wątek podpaleń był dosyć przewidywalny to seria tajemniczych morderstw przy autostradach zdecydowanie to rekompensuje bo w końcu (!) w „Płomieniach śmierci” mamy do czynienia z prawdziwym seryjnym mordercą który wciąga w swoją grę główną bohaterkę- tego właśnie mi brakowało w ostatnich powieściach Kavy. Zakończenie staje się preludium do kolejnej części i daje ogromne nadzieje, że będzie naprawdę dobra. Stąd też chyba moja wysoka ocena dla tej książki ...

Z przykrością muszę jednak stwierdzić, że niestety coraz mniej lubię samą Maggie O’Dell. Jej postać staje się niezwykle irytująca. Cała seria dzieje się na przestrzeni kilku lat ale Maggie praktycznie wcale się nie zmienia, nie ewoluuje. Ciągle stoi w jednym miejscu! Niezadowolona i niezdecydowana boryka się z tymi samymi problemami i demonami. Niestety myślę, że autorka przestała mieć pomysł na tę bohaterkę. Szkoda, bo potencjał był ogromny.Mam wrażenie, że na siłę stara się jej "dokopać", dorzucając kolejne traumy z którymi jej bohaterka musi się borykać.

Sięgnęłam po tą książkę z czystego sentymentu dla książek Alex Kavy i przywiązania do głównej bohaterki Maggie O’Dell . Niestety ostatnich kilka książek z serii naprawdę mocno mnie rozczarowało. Dlatego naprawdę mile się zaskoczyłam czytając „Płomienie śmierci”. Znów poczułam ten dreszczyk emocji jaki towarzyszył mi czytając chociażby „Dotyk zła” czy „W ułamku sekundy”,...