Opublikowano również na: http://www.kulturalna.warszawa.pl/kapuscinski,1,4659.html?locale=pl_PL

Grecja. Gorzkie pomarańcze intryguje samym tytułem. Ten zapadający w pamięć oksymoron świetnie oddaje sytuację pięknego kraju w fazie głębokiego kryzysu. Dionisios Sturis wprowadza czytelnika w swoją własną Grecję - jako ktoś, kto pozostawił tam wspomnienia i rodzinę, ma do czego wracać i o kim opowiedzieć. Rzetelność dziennikarza radiowego, która pomaga autorowi w wyłonieniu gorzkiej rzeczywistości dnia codziennego – problemów z imigrantami, finansami i polityką Grecji, miesza się tu z otwartością i umiejętnością zjednywania sobie ludzi, dając szansę zaistnieć kilkunastu niesamowitym historiom.
Sturis ujmuje opisem wyspy Ikarii, na której czas się zatrzymał i nie trzeba się już spieszyć, wzrusza opowieściami krewnych, którzy przeżyli wojnę domową jak wygnańcy, w innym, obcym kraju, oraz wprowadza w zadumę nad losami tych, którzy na co dzień dzielnie próbują walczyć z bezrobociem i polityczną ruiną.
Splecenie wątku autobiograficznego z reporterskim to jedna z najmocniejszych stron Gorzkich pomarańczy. Pozwala czytelnikowi na przedarcie się przez skorupę europejskich stereotypów o „leniwym kraju z wielkim ego”, daje możliwość zajrzenia do domów i tawern, w głowy i serca współczesnych Greków.

Opublikowano również na: http://www.kulturalna.warszawa.pl/kapuscinski,1,4659.html?locale=pl_PL

Grecja. Gorzkie pomarańcze intryguje samym tytułem. Ten zapadający w pamięć oksymoron świetnie oddaje sytuację pięknego kraju w fazie głębokiego kryzysu. Dionisios Sturis wprowadza czytelnika w swoją własną Grecję - jako ktoś, kto pozostawił tam wspomnienia i rodzinę, ma do...