poupychałem nieśmiertelność
po kieszeniach
wieczność
zmieściła się w szufladzie
resztki zostały
ochłapy mówią
chcący wszystkiego
a to przecież fragmenty
a to przecież jedyność

Intrygująca..to chyba najlepsze określenie.Bo my to zbiór momentów,chwil,ułamków.Najczęściej nie stoimy obok,nie zauważamy ile w tym jest wtórności i sztampy.Autentyczność to nie priorytet,ale raczej wada.Bo po kiego nam 7 miliardów autentyków?Oj,kłopot tylko i zamieszanie.Jesteśmy tylko obrazem,więc nie wychylajmy łba poza ramy.

poupychałem nieśmiertelność
po kieszeniach
wieczność
zmieściła się w szufladzie
resztki zostały
ochłapy mówią
chcący wszystkiego
a to przecież fragmenty
a to przecież jedyność

Intrygująca..to chyba najlepsze określenie.Bo my to zbiór momentów,chwil,ułamków.Najczęściej nie stoimy obok,nie zauważamy ile w tym jest wtórności i sztampy.Autentyczność to nie priorytet,ale raczej...

Książka Toma McCarthy "Resztki" to bardzo oryginalna propozycja. Książka ta opowiada zawiłą historię pewnego mężczyzny, który w niewyjaśnionych okolicznościach obrywa " czymś " w głowę. Po wybudzeniu ze śpiączki i długotrwałej rehabilitacji okazuje się że mężczyzna w ramach rekompensaty ma otrzymać astronomiczną kwotę pieniędzy. Bohater przeznacza pieniądze na odtworzenie scen ze swojej przeszłości. Sceny te odtwarzane są nieprzerwanie, aż do uzyskania zadowalającego efektu, przez wynajęte specjalne w tym celu osoby.
W efekcie nie dowiadujemy się wiele o samym wypadku. Książka nie oczarowała ani nie rozczarowała, nie sięgnęła bym po nią raz druki.

Książka Toma McCarthy "Resztki" to bardzo oryginalna propozycja. Książka ta opowiada zawiłą historię pewnego mężczyzny, który w niewyjaśnionych okolicznościach obrywa " czymś " w głowę. Po wybudzeniu ze śpiączki i długotrwałej rehabilitacji okazuje się że mężczyzna w ramach rekompensaty ma otrzymać astronomiczną kwotę pieniędzy. Bohater przeznacza pieniądze na odtworzenie...

Jak można tak bardzo sknocić dobry pomysł na historię jej wykonaniem? Odpowiedź znajdziemy czytając "Resztki". Wielkie książki mają to do siebie, że pomimo tego, iż mogą się nam nie spodobać, to czujemy, że ta literatura to coś wyjątkowego. Nie dajcie się zwieść szumnym cytatem z Zadie Smith na okładce, jakoby byłaby to książka dekady. Oj nie...

Jak można tak bardzo sknocić dobry pomysł na historię jej wykonaniem? Odpowiedź znajdziemy czytając "Resztki". Wielkie książki mają to do siebie, że pomimo tego, iż mogą się nam nie spodobać, to czujemy, że ta literatura to coś wyjątkowego. Nie dajcie się zwieść szumnym cytatem z Zadie Smith na okładce, jakoby byłaby to książka dekady. Oj nie...

Książka dobra, bardzo zawiła pod względem formy i przekazu. Często powtarzające się sekwencje - powtórzenia sytuacji, notoryczne wspominanie o tych samych rzeczach i odczuciach, systematyczne wyliczenia - mogą wydawać się nieco nudnawe, dostrzegam w tym jednak zabieg, mający na celu jeszcze mocniejsze uwydatnienie opisywanych wydarzeń, a konkretnie powtarzalności, którą między innymi zajmuje się główny bohater. Rozwlekłość opisów, to jak autor przeciąga tok wydarzeń, jest, wg mnie, również podkreśleniem - bohater często wspomina o rozwlekaniu chwili, rozciąganiu jej w czasie, delektowaniu się nią.
Ciężko mi określić co sądzę o tej powieści, widzę w niej jednak przejaw geniuszu. Wszystko w niej jest pokrętne, zawiłe, tak jak w prawdziwym życiu z resztą. Rzecz polega na zrozumieniu, rozkładaniu na czynniki pierwsze, które następnie trzeba analizować, by zrozumieć poszczególne elementy i ich działanie. Celem bohatera jest właśnie to zrozumienie, osiągnięcie poczucia rzeczywistości, realne odczuwanie sytuacji, ukazanie rzeczy takimi jakie są. Ten, który tym wszystkim kręci zatraca się w tym, osiąga wręcz stan, który spokojnie można określić szaleństwem, chce co raz więcej i więcej, upaja się realnością osiąganą w swoim mniemaniu.
Przeczytanie "Resztek" narzuca też myśl, że życie to gra, w której ludzie to aktorzy. Każdy z nas odgrywa swoje role, jest aktorem. Kręcenie tą machiną to trudna gra. Bohater zapragnął być w niej Bogiem, co doprowadziło do takich wydarzeń, a nie innych. Wychodzi więc na to, że rzeczywistość to szaleństwo, chaos.

Książka dobra, bardzo zawiła pod względem formy i przekazu. Często powtarzające się sekwencje - powtórzenia sytuacji, notoryczne wspominanie o tych samych rzeczach i odczuciach, systematyczne wyliczenia - mogą wydawać się nieco nudnawe, dostrzegam w tym jednak zabieg, mający na celu jeszcze mocniejsze uwydatnienie opisywanych wydarzeń, a konkretnie powtarzalności, którą...

Zaciekawił mnie opis z tyłu książki i pomysł na fabułę, więc nastawiłam się na coś wyjątkowego i napisanego z wielkim drygiem. W trakcie czytania zniechęcił mnie wewnętrzny świat głównego bohatera, który wprawdzie na początku trochę bawił, ciekawił czy nawet zachęcał do refleksji, to jednak z czasem okazał się nużący i ziejący brakiem rokowań poprawy.

Zaciekawił mnie opis z tyłu książki i pomysł na fabułę, więc nastawiłam się na coś wyjątkowego i napisanego z wielkim drygiem. W trakcie czytania zniechęcił mnie wewnętrzny świat głównego bohatera, który wprawdzie na początku trochę bawił, ciekawił czy nawet zachęcał do refleksji, to jednak z czasem okazał się nużący i ziejący brakiem rokowań poprawy.

Książka jak sen wariata. Ciekawy pomysł, dużo wspaniałych spostrzeżeń i angielskiego humoru. Wnikliwa analiza poszczególnych, odgrywanych wielokrotnie sytuacji może nie być dobrą pozycją dla ludzi ceniących sensację. W tą książkę trzeba się wczuć.

Książka jak sen wariata. Ciekawy pomysł, dużo wspaniałych spostrzeżeń i angielskiego humoru. Wnikliwa analiza poszczególnych, odgrywanych wielokrotnie sytuacji może nie być dobrą pozycją dla ludzi ceniących sensację. W tą książkę trzeba się wczuć.

Nie umiem się wypowiedzieć na temat tej książki. Nie jestem nawet stwierdzić czy mi się podobała czy nie. Bardzo dziwna książka. Nie wiedziałam, co jest tam rzeczywiste, a co jest tylko ułudą.

Nie umiem się wypowiedzieć na temat tej książki. Nie jestem nawet stwierdzić czy mi się podobała czy nie. Bardzo dziwna książka. Nie wiedziałam, co jest tam rzeczywiste, a co jest tylko ułudą.

To chyba jedyna książka, przy której miałam ochotę wpaść do środka tylko po to by uderzyć głównego bohatera w twarz i krzyknąć przy tym ''ogarnij się!'' Bardzo dobry pomysł na historię, jednakże za dużo czasu nic się nie działo.

To chyba jedyna książka, przy której miałam ochotę wpaść do środka tylko po to by uderzyć głównego bohatera w twarz i krzyknąć przy tym ''ogarnij się!'' Bardzo dobry pomysł na historię, jednakże za dużo czasu nic się nie działo.

Nic nowego nie powiem ponad to, co w poprzednich recenzjach - świetny pomysł zabity (no, nie aż tak źle, ale mocno poturbowany) straszliwie nudnym językiem i brakiem akcji.

Nic nowego nie powiem ponad to, co w poprzednich recenzjach - świetny pomysł zabity (no, nie aż tak źle, ale mocno poturbowany) straszliwie nudnym językiem i brakiem akcji.

Bohaterowie: 6/10
Akcja: 6/10
Sposób pisania autora: 4/10
Okładka: 5/10
Kreatywność: 9/10

Bohaterowie: 6/10
Akcja: 6/10
Sposób pisania autora: 4/10
Okładka: 5/10
Kreatywność: 9/10