Podsumowanie losów Asi i jej rodziny. Mimo niewierności Kemala, gdy tylko sprawa ich ślubu wisi na włosku, Asia wspaniałomyślnie mu wybacza. Nareszcie ich związek zostaje przypieczętowany i jednym z milszych elementów książki jest opis przygotowań do wesela i samego ślubu. Jednocześnie Asia dalej tłumaczy zapiski swoich antenatek. Dość nieprawdopodobne jest takie zagęszczenie wybitnych osobistości wśród protoplastów rodu. poznajemy losy wnuczki Sofie, Aurory, która oczywiście musiała zajść w ciążę z samym Galileuszem. Pomagałą mu w studiach medycznych, które go kompletnie nie interesowały i zyskała dostęp do wiedzy zakazanej dla kobiet w jej czasach. Miała dobrego męża i czarna owieczkę- córkę Olimpię, która wsławiła się jako kochanka ówczesnego papieża. tylko wnuczka Adela mogła odziedziczyć talent uzdrawiania. Ciekawie przedstawione były też losy Madelaine, dwórki Marii Leszczyńskiej, czyli królowej Francji. Sprzymierzała się też z licznymi metresami króla, jak np z Madame Pompadour, pragnąc zwiększać swoje wpływy i wypromować córkę Caro, która niestety nie miała żadnych talentów, czego zaślepiona matka nie widziała. Właśnie tło historyczne, meandry losów poszczególnych kobiet stanowią dla mnie największy walor tej książki. Na tle nieprzeciętnych antenatek Joasia i jej kłopoty wypadają blado, choć interesujący jest wątek porwania Kamili.
Ogólnie powieść utrzymuje nie tak wysoki poziom co poprzedniczki, ale zgrabnie podsumowuje wcześniejsze wątki i romans z Kemalem.

Podsumowanie losów Asi i jej rodziny. Mimo niewierności Kemala, gdy tylko sprawa ich ślubu wisi na włosku, Asia wspaniałomyślnie mu wybacza. Nareszcie ich związek zostaje przypieczętowany i jednym z milszych elementów książki jest opis przygotowań do wesela i samego ślubu. Jednocześnie Asia dalej tłumaczy zapiski swoich antenatek. Dość nieprawdopodobne jest takie...