Kawał literatury sensacyjnej. Pociągnął bym chyba tylko inaczej wątek z pamiętnikiem Meachuma, i ukazał go na końcu.

Kawał literatury sensacyjnej. Pociągnął bym chyba tylko inaczej wątek z pamiętnikiem Meachuma, i ukazał go na końcu.

Książka zaczyna być ciekawą dopiero po około 300stu stronach.

Książka zaczyna być ciekawą dopiero po około 300stu stronach.

Zmusiłem się by dokończyć książkę. Pomimo atrakcyjnej farmy, fabułą kładą główne postacie. Treść można skomentować krótko: geniusz zła kontra superbohater. Geniuszem zła jest były pracownik CIA ( a jakże ),superbohaterem starzejący się, kulawy snajper, co oczywiście nie przeszkadza by wyprzedzał przeciwnika "trzy ruchy na przód", zabijał wyszkolonych komandosów zarówno rosyjskich jak i amerykańskich i z każdej opresji wychodząc zwycięsko pokonawszy praktycznie samotnie ( lub z niewielką pomocą przyjaciół ) wszystkich wrogów.

Zmusiłem się by dokończyć książkę. Pomimo atrakcyjnej farmy, fabułą kładą główne postacie. Treść można skomentować krótko: geniusz zła kontra superbohater. Geniuszem zła jest były pracownik CIA ( a jakże ),superbohaterem starzejący się, kulawy snajper, co oczywiście nie przeszkadza by wyprzedzał przeciwnika "trzy ruchy na przód", zabijał wyszkolonych komandosów zarówno...

Dobra na wakacyjną lekturę. Niezbyt wciągająca ale sprawnie napisana historia. Bardzo solidny warsztat i ciekawy pomysł.

Dobra na wakacyjną lekturę. Niezbyt wciągająca ale sprawnie napisana historia. Bardzo solidny warsztat i ciekawy pomysł.

Powieść Stephena Huntera dotyczy tematu, który, moim zdaniem, nie jest tak silnie zakorzenionym w Polsce, co w Stanach, prawie popkulturowym zdarzeniem - zabójstwem prezydenta J. F. Kennedy'ego w roku 1963. Na długo zanim sięgnęłam po tę historię, przeczytałam "Dallas '63", w którym również osią fabuły został ww. zamach, co pozwoliło mi na poznanie faktów z nim związanych, bo rzecz jasna, pozostałe wątki są czystą fikcją. Podobnie jak w "Trzeciej kuli", z tą różnicą, że tutaj nie znajdziemy wątków paranormalnych (nie licząc jednej rozmowy z podtekstem "a co, jeśli..."). Hunter skupił się na archetypie samotnego mściciela, mającego nadzieję na rozwiązanie zagadki podsuniętą przez postać poboczną, czyli kto tak naprawdę zabił prezydenta, kto jest odpowiedzialny za jedno ze słynniejszych wydarzeń XX wieku? Punkt wyjścia intrygujący, co w opowiadaniu może pójść nie tak?

Cóż, parę rzeczy by się znalazło. Czytałam wcześniejsze opinie, zgadzam się z tym twierdzącymi, że częste, rozwlekłe opisy rodzajów broni, ich części składowych, nabojów, można by okroić do minimum. Nie każdy czytelnik jest znawcą na takim poziomie, co autor, tym bardziej, iż taka wiedza jest mocno specyficzna i nietrudno zanudzić nią czytającego, wplatając dywagacje głównego bohatera o tych detalach między właściwą akcję. Druga kwestia - z informacji zawartych na okładce i obwolucie książki dowiemy się, że ta pozycja należy do sagi związanej z postacią Boba Lee Swaggera. To tłumaczy, dlaczego niektóre zdania brzmią jak wyrwane z kontekstu, zwłaszcza w przypadku zdarzeń sprzed lat. Bez znajomości wcześniejszych powieści (a w Polsce raczej nie wszystkie zostały wydane). trudne może być zrozumienie, kim są postaci wymieniane w dialogach. Opowieść jest nierówna, z jednej strony średnio ciekawe losy mściciela, podróże po kraju i świecie w celu odkrycia prawdy, przeplatane jego rozmyślaniami o Oswaldzie oraz momentami, gdy Swagger ma uchodzić w czytelniku za niezniszczalnego i intelektualnie przewyższającego tropiących go czarnych charakterów. Bardziej intrygująco robi się, gdy dowiadujemy się, kto "naprawdę" stoi za udanym zamachem na Kennedy'ego. Owszem, ma to miejsce w połowie powieści, jednak dla mnie to żadna wada. Może to zasługa okrojenia tematyki balistycznej. Spowiedź głównego złego brzmi przekonująco, na tyle, że zaczęłam zastanawiać się, czy to faktycznie wciąż fikcja. Dzięki takiemu rozwiązaniu opowieść płynie znacznie szybciej, niż na początku.

Podsumowując - "Trzecia kula" nie należy do wybitnych powieści z gatunku thrillera, jednak czytelnicy interesujący się balistyką, zamachem na JFK lub teoriami spiskowymi z tym związanymi z pewnością sięgną po nią. Nie będę wspominać jej źle, całkiem dobrze bawiłam się podczas czytania, lecz jednorazowa lektura w zupełności wystarczy.

Powieść Stephena Huntera dotyczy tematu, który, moim zdaniem, nie jest tak silnie zakorzenionym w Polsce, co w Stanach, prawie popkulturowym zdarzeniem - zabójstwem prezydenta J. F. Kennedy'ego w roku 1963. Na długo zanim sięgnęłam po tę historię, przeczytałam "Dallas '63", w którym również osią fabuły został ww. zamach, co pozwoliło mi na poznanie faktów z nim związanych,...

Temat był bardzo ciekawy, zaintrygował mnie od pierwszych stron, była tajemnica, świadomość istnienia wielu teorii spiskowych na ten temat, a mimo to rzetelnie chciał podać coś nowego. Niestety kiedy już w połowie główny zły, został odkryty i snuł opowieść pt"To ja to wszystko zrobiłem! miałem w opór pieniedzy więc mogłem zrobić wszystko", poczułem się rozczarowany, a cała intryga została zabita w połowie książki, przez co finał raz że był przewidywalny, a dwa wogóle mnie nie obchodził.
Straszny zawód.

Temat był bardzo ciekawy, zaintrygował mnie od pierwszych stron, była tajemnica, świadomość istnienia wielu teorii spiskowych na ten temat, a mimo to rzetelnie chciał podać coś nowego. Niestety kiedy już w połowie główny zły, został odkryty i snuł opowieść pt"To ja to wszystko zrobiłem! miałem w opór pieniedzy więc mogłem zrobić wszystko", poczułem się rozczarowany, a cała...

O Kennedym skupuje wszystko w ciemno. Tak też było z "trzecią Kulą" pana Huntera. Zobaczyłem tytuł, zobaczyłem okładkę, kliknąłem 'kup teraz' w ciemno i... jakież było moje rozczarowanie kiedy po wizycie listonosza okazało się, że nie jest to literatura faktu, a opowieść fabularyzowana. Całe szczęście trwało ono tylko do momentu, w którym zacząłem czytać. Książka jest genialna. Stara się ona rozwiązać zagadkę śmierci Kennedego w najbardziej racjonalny sposób, ignorując głupoty teorii spiskowych, jednocześnie podając tok rozumowania głównego bohatera. Mimo, że momentami akcja nie wylewa się jak w filmach o suberbohaterach Marvela, to jednak czyta się to świetnie, szybko i bardzo przyjemnie. Ja sam mam trochę odmienną teorię na to, co mogło się wydarzyć '63 w Dallas, co jednak nie wykluczyło faktu, że w trakcie czytania musiałem przyznać przed sobą, że jest to jakaś teoria i faktycznie cokolwiek sie wtedy stało, mogło to tak wyglądać, jak opisał to pan Hunter (chociaż po przeczytaniu, ja nadal obstaje przy swojej wersji wydarzeń). A czy mam jakieś zarzuty? chyba tylko jeden- w książce nie ma w ogóle Kennedego. Jest to historia tylko i wyłącznie skupiająca się na tym KTO i JAK zabil 35 prezydenta USA, tyle. Niby autor rzuca jakiś akapit DLACZEGO, ale wydaje mi się to wyjaśnienie baaardzo na odczepne, żeby w ogóle coś było. podsumowując, pozycja świetna, godna polecenia.

PS. Nie polecam osobom, które nie są zainteresowane samą sprawą zabójstwa, nie polecam również od niej zaczynać, mimo że to nie jest literatura faktu, a fabuła. Takie osoby książka może po prostu zanudzić, wydać się, że jest o niczym.

O Kennedym skupuje wszystko w ciemno. Tak też było z "trzecią Kulą" pana Huntera. Zobaczyłem tytuł, zobaczyłem okładkę, kliknąłem 'kup teraz' w ciemno i... jakież było moje rozczarowanie kiedy po wizycie listonosza okazało się, że nie jest to literatura faktu, a opowieść fabularyzowana. Całe szczęście trwało ono tylko do momentu, w którym zacząłem czytać. Książka jest...

Zabójstwo Kennedy'ego to temat rzeka. Ciekawy, sensacyjny itd. Ale czytając tą książkę odniosłem wrażenie że to raczej pozycja dla miłośników militariów. Bez większych emocji.

Zabójstwo Kennedy'ego to temat rzeka. Ciekawy, sensacyjny itd. Ale czytając tą książkę odniosłem wrażenie że to raczej pozycja dla miłośników militariów. Bez większych emocji.

Osobiście uważam, że autor wymyślił bardzo zgrabny "spisek" i ładnie go wpasował do znanych już faktów historycznych, przez co suma sumarum wyszła ciekawa akcja.
Poza tym sporo dowiedziałam się o działaniu samej broni i podstawowych zasadach balistyki - bardzo szczegółowe opisy broni jak dla mnie nie zakłócały pozostałych wątków, a jedynie zachęciły mnie do poczytanie lub przynajmniej sprawdzenie niektórych kwestii poruszonych w książce.
No i oczywiście nie omieszkam poczytać dzieł wspomnianego w powieści Władimira Władimirowicza Nabokowa - kto wie czy nie w oryginale?

Osobiście uważam, że autor wymyślił bardzo zgrabny "spisek" i ładnie go wpasował do znanych już faktów historycznych, przez co suma sumarum wyszła ciekawa akcja.
Poza tym sporo dowiedziałam się o działaniu samej broni i podstawowych zasadach balistyki - bardzo szczegółowe opisy broni jak dla mnie nie zakłócały pozostałych wątków, a jedynie zachęciły mnie do poczytanie lub...

Książka podejmuje naprawdę ciekawy temat. Widać,że autor solidnie przygotował się do napisania tej pozycji. Jego wiedza budzi wrażenie.
Niestety mam wrażenie,że za dużo tu szczegółów, a za mało akcji. Osobiście nie jestem fanką broni, i momentami męczyły mnie kolejne opisy dotyczące pistoletów itp. Całość nieco się dłuży, nie wciąga jak powinna.

Książka podejmuje naprawdę ciekawy temat. Widać,że autor solidnie przygotował się do napisania tej pozycji. Jego wiedza budzi wrażenie.
Niestety mam wrażenie,że za dużo tu szczegółów, a za mało akcji. Osobiście nie jestem fanką broni, i momentami męczyły mnie kolejne opisy dotyczące pistoletów itp. Całość nieco się dłuży, nie wciąga jak powinna.