Kilka dni z BB i... Pierwsze "o nie!" powiedziałam do siebie (już na pierwszej niemalże stronie), gdy zorientowałam się, że wszystkie przypisy są na końcu książki. Nie lubię tego, zaburza mi to rytm czytania. Kolejne "o nie!", gdy np. słowa piosenek nie są nigdzie przetłumaczone, nawet na końcu książki ;) To naprawdę spore niedopatrzenie ze strony tłumacza, bo nie każdy, sięgając po tę książkę, musi być wielkim fanem Bardot, by znać z tej miłości francuski. "O nie!" nr 3 pojawia się w momencie, gdy pisząc o tej ikonie kina, mody i muzyki w jakiś sposób umniejsza się wizerunkom innych ciekawych kobiet tego świata.
Te pięć gwazdek to za ładne wydanie, ze świetnymi zdjęciami i za próbę pokazania ówczesnej Europy pokieraszownanej wciąż kulturowo, moralnie i politycznie po wojnie. Napisałam "próbę", bo to wszystko jest pomiędzy superlatywami o samej BB i prarafrazami superlatywów. I jak najbardziej - podziwiam Bardot za to, co osiągnęła w swoim życiu,jest przeciekawa, ale czy to musi być mi tak wyłożone łopatologicznie?

Reasumując: mimo pewnych rzeczy, które mi nieco przeszkadzały, to cieszę się, że "(...) Bóg stworzył kobietę", TAKĄ kobietę.

Kilka dni z BB i... Pierwsze "o nie!" powiedziałam do siebie (już na pierwszej niemalże stronie), gdy zorientowałam się, że wszystkie przypisy są na końcu książki. Nie lubię tego, zaburza mi to rytm czytania. Kolejne "o nie!", gdy np. słowa piosenek nie są nigdzie przetłumaczone, nawet na końcu książki ;) To naprawdę spore niedopatrzenie ze strony tłumacza, bo nie każdy,...