Futbol to już nie jest rozrywka dla wybranych. Teraz futbol to spektakularne przedstawienia dla mas. To "cyrk" próżności. Miejsce dla najbardziej twardych , wytrwałych i charyzmatycznych postaci.
Jednym słowem - futbol to biznes. Tu , by znajdować się czołówce trzeba zacisnąć zęby i walczyć, Sama walka nie wystarczy. Trzeba zwyciężać, i to nie raz , a wielokrotnie.
Gdyby zapytać o dwóch czołowych "graczy" w tym meczu, to odpowiedzi mogły by brzmieć tak - Jose Mourinho oraz Pepe Guardiola. Dwaj trenerzy. Dwaj rywale, Dwa odmienne charaktery. Dwa różne strategie "dowodzenia" swoją drużyną. Inni, ale mający taki sam cel - zdobywać kolejne trofea i wnoszenia drużyny na szczyt popularności i chwały.

Jose Mourinho jest synem piłkarza. Podobnie , jak ojcie Jose także chciał nim być. Jednak nie wykazywał się większymi umiejętnościami i zrezygnował z bycia piłkarzem I został trenerem.
Znany ze swojego ciętego, bezpośredniego słownictwa. Nawet za swoje słowne zaatakowanie sędziego podczas meczu został usunięty z ławki. Był trenerem Realu Madryt. W czerwcu tego roku, po odejściu Sir Alexa Fergusona przejął stanowisko trenera Chelsea.

Natomiast Josep "Pep" Guardiola, to nie tylko trener Bayern Monachium , ale także piłkarz, który na swoim koncie ma wiele sukcesów podczas gry w reprezentacji Hiszpanii.
Jest on postrzegany w środowisku, jako osoba spokojna, ceniąca swoich piłkarzy, ale umiejąca zagrzać ich do walki. Można tu przytoczyć przykład z 20 kwietnia 2010 roku, gdy w meczu Inter Mediolan- FC Barcelona , Barca była w defensywie.
Wówczas Pep Guardiola zamiast ostrej reprymendy podopiecznym podziękował im za cały wysiłek, który wkładają w tę grę. Wlał w ich serca otuchę oraz zapewnił, że nawet w sytuacji porazki świat się nie kończy. I będzie kolejny mecz i szansa na zwycięstwo.
Słowa uznania z ust trenera zmotywowały zespół i Barca wygrała.

I tak oto, te dwie odmienne postawy dwóch czołowych przywódców, dwóch najlepszych drużyn zachęciły Juana Carlosa Cubeiro oraz Leonor Gallardo do napisania książki pt. "Mourinho vs. Guardiola". Po tytule można by się spodziewać, że jest to książka biograficzna. Aczkolwiek polemizowałabym z takim stwierdzeniem. Wszak jest tu porównanie dwóch, różnorodnych podejść do "zarządzania zespołem", ale jest to bardziej książka naukowa, biznesowa, o prowadzeniu zespołów pracowników, aniżeli o sporcie.

Autorzy podzielili książkę na części- prolog, wstęp, czterech części oraz epilogu. Autorzy przytaczają myśli starożytnych filozofów, wyjaśniają naukowe pojęcia, ale także współczesnych specjalistów marketingu i zarządzania, jak np. Peter Drucker czy Warren Bennis.
Trenerzy stanowią tylko tło. Ich charakterystyka jest podstawą analizy i objaśnienia tez Cubeiro oraz Gallardo. Jest to książka bardziej przeznaczona dla ludzi, którzy zajmują się sprawami interpersonalnymi, aniżeli kibicami, którzy głębiej chcą poznać sylwetki swoich idoli.
NIe zmienia to faktu, że jest to ciekawa pozycja i może się spodobać, ale zależy to od tego, czego od pozycji oczekujemy.

Futbol to już nie jest rozrywka dla wybranych. Teraz futbol to spektakularne przedstawienia dla mas. To "cyrk" próżności. Miejsce dla najbardziej twardych , wytrwałych i charyzmatycznych postaci.
Jednym słowem - futbol to biznes. Tu , by znajdować się czołówce trzeba zacisnąć zęby i walczyć, Sama walka nie wystarczy. Trzeba zwyciężać, i to nie raz , a wielokrotnie.
Gdyby...