Jestem po lekturze setu liczącego 13 tomów. Zatem należy się krótkie podsumowanie.
Szacunek Panie Weber! Czytając cykl miałem wrażenie że zostałem przeniesiony w czasie z okresu wojen napoleońskich i przygód Horatio Hornblowera autorstwa C.S. Forestera do dalekiej przyszłości.
Niezłe tempo akcji.
Ku mojemu zaskoczeniu młócka i rąbanka wśród efektownych eksplozji laserów i reaktorów stanowi chyba mniej niż 1/4 zawartości cyklu za to pozostałe wątki prywatne i polityczne są całkiem ciekawe i wcale nie nużą.
Ruszam na poszukiwania 14 tomu.

Jestem po lekturze setu liczącego 13 tomów. Zatem należy się krótkie podsumowanie.
Szacunek Panie Weber! Czytając cykl miałem wrażenie że zostałem przeniesiony w czasie z okresu wojen napoleońskich i przygód Horatio Hornblowera autorstwa C.S. Forestera do dalekiej przyszłości.
Niezłe tempo akcji.
Ku mojemu zaskoczeniu młócka i rąbanka wśród efektownych eksplozji laserów i...

Suszyłam ząbki, jak ci źli dostawali bęcki, aż miło. Cykl się robi coraz bardziej polityczny

Suszyłam ząbki, jak ci źli dostawali bęcki, aż miło. Cykl się robi coraz bardziej polityczny

I znowu zaczęła się akcja. Tym razem sprzymierzone z Manticore Heaven, razme odpierają podstępną agresję biurokratów z Ligi Solarnej :-). Nie wszystko jednak idzie zgodnie z planem. Mesa wraz z Manpower miesza i knuje. Ta część sagi podobała mi sie bardziej niż 3 poprzednie części. Przeczytałem w ciągu 3 dni. Polecam.

I znowu zaczęła się akcja. Tym razem sprzymierzone z Manticore Heaven, razme odpierają podstępną agresję biurokratów z Ligi Solarnej :-). Nie wszystko jednak idzie zgodnie z planem. Mesa wraz z Manpower miesza i knuje. Ta część sagi podobała mi sie bardziej niż 3 poprzednie części. Przeczytałem w ciągu 3 dni. Polecam.

przeczytałem tę książkę już trzeci raz. Podoba mi się ze względu na pokazanie mechanizmów podejmowania decyzji zarówno w Lidze Solarnej jak i w Gwiezdnym Imperium Manticore. Momentami te machanizmy są nadto uproszczone i trochę naiwne ale książka jest elementem całego cyklu i bardzo dobrze ją się czyta.

przeczytałem tę książkę już trzeci raz. Podoba mi się ze względu na pokazanie mechanizmów podejmowania decyzji zarówno w Lidze Solarnej jak i w Gwiezdnym Imperium Manticore. Momentami te machanizmy są nadto uproszczone i trochę naiwne ale książka jest elementem całego cyklu i bardzo dobrze ją się czyta.

Po poprzednich tomach, gdy burza była w sferze przypuszczeń, a akcja troszkę się wlekła (chodź u Cachata i Zilwickiego sporo się działo). Teraz mamy już zwiastuny burzy i dynamikę właściwą dla cyklu.Stosunkowo mało walki, dużo polityki i intryg jak na średnią "harrigtonową", ale czyta się szybko i przyjemnie. Mnie osobiście przeszkadzały dwie rzeczy 1) czasami nie potrzebne opisy (ślubu, pobudki honor),wolałbym kolejny rozdział o działaniach Ligi niż o ślubie księcia i kolorze oraz kroju sukienki ślubnej. 2) Czytając ten tom wiedziałem, że nie ma kolejnego w głównym nurcie i jedynie zostaje Cień Wolności oraz Kocioł Duchów, a potem długo nic i nie wiadomo kiedy ciąg dalszy, ale ten będzie na pewno.

Po poprzednich tomach, gdy burza była w sferze przypuszczeń, a akcja troszkę się wlekła (chodź u Cachata i Zilwickiego sporo się działo). Teraz mamy już zwiastuny burzy i dynamikę właściwą dla cyklu.Stosunkowo mało walki, dużo polityki i intryg jak na średnią "harrigtonową", ale czyta się szybko i przyjemnie. Mnie osobiście przeszkadzały dwie rzeczy 1) czasami nie potrzebne...

Czekam na ciąg dalszy ... ;)

Czekam na ciąg dalszy ... ;)

Oj! Gdybym zaczynał lekturę cyklu od tego odcinka nie doczytał bym nawet do połowy. I byłoby po Honor. Liczę, że w następnym tomie autor odbije się od dna.

Oj! Gdybym zaczynał lekturę cyklu od tego odcinka nie doczytał bym nawet do połowy. I byłoby po Honor. Liczę, że w następnym tomie autor odbije się od dna.

Dawno nie miałem okazji czytać taki kiepskiej książki ze świata Honor Harrington. Być może na moją opinie wpłyną fakt bardzo magnesowego potraktowania samej Honor. Jak na tyle stron było zdecydowanie za dużo Ligi Solarnej, a za mało Honor.

Dawno nie miałem okazji czytać taki kiepskiej książki ze świata Honor Harrington. Być może na moją opinie wpłyną fakt bardzo magnesowego potraktowania samej Honor. Jak na tyle stron było zdecydowanie za dużo Ligi Solarnej, a za mało Honor.

Jeżeli ktoś chce przeczytać tę książkę w oderwaniu od pozostałych z cyklu "Honor Harrington" - zdecydowanie odradzam! No i jeśli sądzić po zakończeniu przed nami kolejne co najmniej 2-3 tomy :)
Nie jestem wielbicielką gatunku "space opera", w dodatku jeszcze "military space opera", ale ta seria od pierwszego tomu mnie oczarowała. Nawet nie będę próbować zrozumieć rzucanych terminów technicznych, opisy zasad działania różnych urządzeń to dla mnie niemal czarna magia (z fizyki najlepiej rozumiem jabłko Newtona...),ale wszystko podane jest z takim humorem, że z zapartym tchem wracam do poszczególnych tomów. Ten nie będzie wyjątkiem.
Jak napisałam wcześniej - kto nie zapoznał się z poprzednimi częściami, może pogubić się w gąszczu postaci, państw, ich wzajemnych zależności i relacji. Jednak dla znawców tematu jest to pozycja obowiązkowa w historii ulubionej bohaterki i światów, w których żyje. Tym razem Mesa i Manpower wspominane są wielokrotnie, ale zaledwie 2-3 razy jesteśmy świadkami scen z udziałem członków tej organizacji. Najważniejszy jest zaostrzający się konflikt z Ligą Solarną, która powoli i boleśnie uświadamia sobie, że zbyt długo polegała na opinii niezwyciężonego mocarstwa. Oczywiście, nieoczekiwany pokój między Manticore i Haven wywołuje też spore zamieszanie, ale dosyć szybko widoczne są jego pierwsze efekty.
Znakomita książka, polecam :)

Jeżeli ktoś chce przeczytać tę książkę w oderwaniu od pozostałych z cyklu "Honor Harrington" - zdecydowanie odradzam! No i jeśli sądzić po zakończeniu przed nami kolejne co najmniej 2-3 tomy :)
Nie jestem wielbicielką gatunku "space opera", w dodatku jeszcze "military space opera", ale ta seria od pierwszego tomu mnie oczarowała. Nawet nie będę próbować zrozumieć rzucanych...

Kolejny odcinek (space) opery mydlanej. Zważywszy na to, że seria jumpnęła sharka już jakiś czas temu, czyta się całkiem dobrze. Miło, że w końcu ukazał się kolejny tom "głównego" wątku Honnorverse, który posuwa całą akcję do przodu. Całość, jak to zwykle u Webera bywa, czyta się lekko, łatwo i przyjemnie. Reasumując: jeśli dotrwałeś w lekturze już tak daleko, na pewno warto sięgnąć po "Zwiastun burzy".

Kolejny odcinek (space) opery mydlanej. Zważywszy na to, że seria jumpnęła sharka już jakiś czas temu, czyta się całkiem dobrze. Miło, że w końcu ukazał się kolejny tom "głównego" wątku Honnorverse, który posuwa całą akcję do przodu. Całość, jak to zwykle u Webera bywa, czyta się lekko, łatwo i przyjemnie. Reasumując: jeśli dotrwałeś w lekturze już tak daleko, na pewno...