Na wstępie zaznaczę odnosząc się do opinii poprzedników, że za punkt wyjścia przyjmuję założenie - ktoś kto sięga po biografię Ben Guriona, wie choć "z grubsza" kim był, a także posiada elementarną wiedzę na temat Bliskiego Wschodu w tym okresie.
Toteż jeżeli ktoś jest zainteresowany pogłębieniem wiedzy na temat powstania państwa Izrael, chciałby dowiedzieć się czegoś więcej o tarciach między i wewnątrz partyjnych w powstającym dopiero państwie żydowskim, jak najbardziej może sięgnąć po lekturę. Na pewno ma ona tą przewagę nad pozycjami naukowymi traktującymi o tej tematyce, że czyta się łatwo, szybko i przyjemnie - napisana jest dobrze, ze swadą.
Z drugiej jednak strony zastanawiam się, po co ktoś pisze takie książki. Wiedza zawarta w tej konkretnej, nie jest wiedzą tajemną, nigdzie nie dostępną. Nie jest to też nowatorski punkt widzenia, łamiący stereotypy. Po prostu Szimon Peres miał potrzebę napisać hymn pochwalny dla swojego wieloletniego szefa, a nade wszystko mentora politycznego i wybrał taką formę. Przeczytawszy całe 248 stron, znalazłem raptem jedno zdanie, że Ben Gurion popełnił kiedykolwiek błąd - i zaraz później dowiedziałem się, że błąd ten wynikał wyłącznie z jego wrodzonej szlachetności.
Reasumując, na pewno czas poświęcony na przeczytanie tej pozycji, nie będzie czasem straconym, ale także nie uznałbym jej za lekturę obowiązkową.

Na wstępie zaznaczę odnosząc się do opinii poprzedników, że za punkt wyjścia przyjmuję założenie - ktoś kto sięga po biografię Ben Guriona, wie choć "z grubsza" kim był, a także posiada elementarną wiedzę na temat Bliskiego Wschodu w tym okresie.
Toteż jeżeli ktoś jest zainteresowany pogłębieniem wiedzy na temat powstania państwa Izrael, chciałby dowiedzieć się czegoś...