Kompleksy? Która z nas ich nie ma. Bo figura nie ta, za dużo kilogramów, za mało odwagi, nieśmiałość, brak tej czy innej umiejętności… Łatwo ulec przeświadczeniu o własnej słabości, poddać się biernie biegowi wydarzeń, ukryć w mało widocznym miejscu, ułożyć „jakoś” życie, pójść do przeciętnej pracy (ważne, że w ogóle jest!) i przetrwać. Ale czy to jest prawdziwe życie, to, o którym marzyłyśmy jako małe dziewczynki? Chrissie Wellington udowadnia nam swoją historią, że można inaczej! Tak bardzo inaczej, że wydaje się to niemożliwe… 
    
„Bez ograniczeń” to historia kobiety, która jako nastolatka walczyła z wieloma kompleksami związanymi z własnym wyglądem i niezdarnością, spędziła wiele lat podróżując po świecie w poszukiwaniu swojego miejsca i misji, by w końcu zostać urzędniczką państwową. Wtłoczona w elegancką garsonkę, pomiędzy dziesiątkami podobnych sobie, nie potrafiła żyć naprawdę… Wrodzony upór, niewyobrażalna wręcz umiejętność dążenia do realizacji własnych planów, pozwoliły jej zmienić życie. Chrissie porzuciła ostatecznie spokojną, pewną i dobrze płatną pracę, by zostać… zawodową sportsmenką - triathlonistką. I to nie byle jaką, wybrała bowiem najtrudniejszy dystans, nie bez powodu zwany Ironmanem. I tutaj wypada zaznaczyć, że składa się na niego 3,86 km pływania, 180,2 km jazdy na rowerze oraz bieg maratoński, czyli 42,195 km). Niewyobrażalne? Dla zwykłych ludzi z pewnością, ale nie dla Chrissie, która zwyciężyła w dziesiątkach takich zawodów, kilkukrotnie poprawiła rekord świata i sięgała po mistrzostwo świata przez kilka lat z rzędu.
    
Książka jest zapisem jej zmagań z samą sobą, własnymi ograniczeniami, także związanymi z brakiem wiary w siebie. To brawurowe świadectwo odwagi porzucenia bezpiecznego i poukładanego życia, by oddać serce temu, co się kocha, bez żadnej gwarancji, że plan się powiedzie. Bo na co mogła liczyć zwykła urzędniczka, która porzuca pracę, żeby oddać się zawodowej karierze sportowej? Chrissie się udało, ale ogrom pracy i wyrzeczeń, które włożyła w ten sukces, dosłownie zapiera dech. Relacje z poszczególnych zawodów, niewyobrażalnej walki z czasem i bólem, czytane w domowym zaciszu brzmią zupełnie niewiarygodnie, niczym patetyczny film akcji. A jednak ta drobna kobieta naprawdę tego dokonała! To wydaje się zupełnie nieprawdopodobne. Trudno się zatem dziwić, że książka otrzymała tytuł „Bez ograniczeń” – dla jej autorki żadne ograniczenia zdają się nie mieć znaczenia: strach, upływ czasu, choroba czy kontuzja. Wszystko jest możliwe, jeśli tylko potrafimy o to zawalczyć. I z takim przeświadczeniem pozostawiła mnie ta lektura. Naprawdę warto po nią sięgnąć – dla sportowców będzie nieocenioną motywacją, dla domatorów niezwykła przygodą. A może jakiemuś czytelnikowi doda odwagi, by wreszcie zmienić swoje życie?

Katarzyna Marondel