Na zabicie czasu nawet ok ale żeby jakoś bardzo zachwycala i wciagala to jednak nie

Na zabicie czasu nawet ok ale żeby jakoś bardzo zachwycala i wciagala to jednak nie

Bardzo przeciętna książka. Mnie nie porwała.

Bardzo przeciętna książka. Mnie nie porwała.

Rozczarowanie. Po tej książce spodziewałam się zupełnie czego innego. A tu tak naprawdę oprócz wszechobecnych nazw kosmetyków (głównie ton wszelkiej maści szminek) nie ma nic.... Zmęczyłam, czekając z utęsknieniem na ostatnią kartkę.

Rozczarowanie. Po tej książce spodziewałam się zupełnie czego innego. A tu tak naprawdę oprócz wszechobecnych nazw kosmetyków (głównie ton wszelkiej maści szminek) nie ma nic.... Zmęczyłam, czekając z utęsknieniem na ostatnią kartkę.

Przychodzę dziś do Was z recenzją książki, która kompletnie nie pasuje do pochmurnych, deszczowych dni, ale jest na nie prawie idealna. Dostałam ją od zaprzyjaźnionej blogerki Adrianny z Tajemnicze książki, do której zapraszam Was już teraz, klikając TUTAJ otworzy się Wam druga karta z jej blogiem. A więc. Sporo czasu leżała na mojej półce, kiedy wyciągnęłam ją wyżej, do tych, które aktualnie czytam, bądź są w stosie do przeczytania w najbliższym czasie. Nie wiedziałam, czego się po niej kompletnie spodziewać, więc była to dla mnie nie lada gratka.

Claire Cook – urodziła się w Aleksandrii w stanie Wirginia. Ma siedmioro rodzeństwa. Swoją pierwsza powieść pisała w samochodzie czekając na powrót córki z pływalni. Jej powieść Facet z ogłoszenia – został zekranizowany. Obecnie mieszka z mężem i psem w Massachusetts.

Claire Cook – W pełni lata

Bella – stylistka, kosmetyczka – ma to we krwi. Jednak nie spodziewała się, że Craig – jej były mąż, którego nadal darzy uczuciem zwiąże się z jej… przyrodnią siostrą. Pała nienawiścią do obojga, jednak w pewnej chwili zaświeca się lampka. Kobieta postanawia, że czas zmienić swoje życie. Poznaje Seana, który pomaga jej w biznesie. Mimo iż wypierają się, chyba nie tylko interesy ich łączą… Czy kobieta zapomni o swoim byłym mężu? Czy przestanie go kochać, a siostrę nienawidzić?

Zaczynając jak zwykle od okładki, musze przyznać, że ma w sobie coś z lata. Jasne barwy, które są przyjemne: błękit, zieleń czy biel komponuje się fantastycznie z upalnym latem. Rower, kapelusz, torba – mi kojarzy się z beztroskimi latami, w których nic mnie nie trapiło i mogłam spędzać cały dzień siedząc na zewnątrz, na słońcu i bawić się – jak dziecko.
Co do samego wydania nie mam zastrzeżeń, literówek nie zauważyłam. Jest to wydanie kieszonkowe (czyt. pomniejszone) wydanie, które ma więcej stron, mniejszą czcionkę, chociaż na okładce napisane jest „duża czcionka”. Jak na takie wydanie, jest całkiem przyzwoicie. Odstępy są zachowane, więc czytało mi się szybko i przyjemnie.

Z kolei przechodząc do samej autorki, z którą nie miałam do czynienia… Musze przyznać, że całkiem tak źle nie było. Owszem, jakieś zgrzyty były, nie sposób o nich nie wspomnieć, ale jak na kolejnego nowego autora jest nawet bardzo dobrze. Jedyne, co mnie raziło, to to, że na początku nie mogłam zgrać się z tym, co pisała pani Cook. Jakoś nie potrafiłam wejść w rytm stylu autorki, który nie jest najgorszy. Prosty w odbiorze, który sprawia, że czyta się naprawdę szybko. Banalny język, który jesteśmy w stanie bez żadnych przeszkód rozumieć. Niestety nie mogłam wejść do świata bohaterów, bo gdzieś tam daleko w mojej duszy, ale jednak, myślałam o swoich przyziemnych sprawach, które utrudniały mi skupienie się stricte na książce. Lektura nie pozwoliła mi przeżywać wszystkiego, co przechodzą bohaterowie – ale nie od razu przecież Kraków zbudowali – może z innymi powieściami jest inaczej. Niemniej jednak sama pisarka pokazała swój potencjał i go wykorzystała. Z czego ogromnie się cieszę.

Gdyby zapytano mnie o postacie, jakie były, miałabym z tym nieco kłopotu. A mianowicie wiem, kto, co i jak, ale wydawało mi się to trochę nierealistyczne. Tylu kosmetyczek, stylistów, fryzjerów w rodzinie? To trochę mało wiarygodne, bo przeważnie zawsze jest chociaż jedna osoba, która ma odmienny sposób postrzegania świata, która czymś innym się interesuje. No, ale mniejsza. Nie byli płytcy, ale nieco niedopracowani. Czasami ich zachowanie było tak przewidywalne, że to mnie Az bolało. W sumie przewidziałam koniec książki, mimo iż później autorka próbowała wyprowadzić mnie na manowce – ja się nie dałam. Co do samej Belli jestem skłonna zrozumieć jej ból, frustrację… Nie każdemu zdarza się taki przypadek jak naszej głównej bohaterce. Denerwowało mnie to, że ciągle malowała usta inną szminką, innym odcieniem – no ileż można mieć tych pomadek do ust? Ale okej. Zaś z kolei przechodząc do Seana zjawił się jak grom z jasnego nieba. Nie wiadomo skąd, po co, na co i czemu tak nagle. Ale jego pojawienie się dodało nieco tempa w lekturze, więc za to mu chwała. Reszta bohaterów tak jak i Sean, czy Bella jakoś nie zyskali mojej sympatii. Wyjątkiem była Perełka/ Cannoli. Ona mnie w sobie rozkochała. Ale nie zdradzę Wam, kto to – sami musicie sięgnąć po lekturę i się dowiedzieć.

Jak wspominałam, momentami książka wydaje się mocno monotonna – bo nie ma w lekturze żadnej akcji. Czasami ostrzejsze teksty są tym motorkiem, a czasami po prostu nic. Czytałam ją na raty, tak – ja czytałam na raty. Nadszedł wrzesień, pełno szkolnych obowiązków, studniówka, egzamin zawodowy, matura – wszystko, co kiedyś wydawało się odległe jest tuż za rogiem, a mnie ubyło ¾ wolnego czasu, co miałam jeszcze w zeszłym roku szkolnym. Mimo wszystko walczę. Pomimo deszczu za oknem, dokończyłam czytać powieść i jakie są moje wrażenia? Najgorsza nie jest, najlepsza też nie. Gdzieś tak po środku. Chwilami idzie się zaczytać, jednak żadnych wartości mi nie przekazała, niczego nie nauczyła, zwykły zapychacz czasu i oderwanie się po części od prywatnego naszego bajzlu.

Powieść o nieco zdesperowanej, złej głównej bohaterce, która nie potrafi otrząsnąć się z rozwodu. Nie potrafi zaakceptować sytuacji, w jakiej się znalazła. Jednak w pewnym momencie decyduje się na zmianę. A kilka ich będzie. Ta książka to perypetie kobiety, która mogłaby być któraś z nas, jeśli macie takie upodobania, jak Bella.
Reasumując polecam ją wszystkim, których deszcz za oknem irytuje tak bardzo, że potrzebujecie nie uzależniającej, banalnej historii na zbicie złego humoru. Książka, która wpuści do waszego życia na chwilę trochę słońca, które przebije ten deszcz za oknem.

Mam pytanie do Was, czy czytaliście tę lekturę? Jakie macie o niej zdanie? Chociaż bardziej ciekawi mnie to, czy polecacie jakiś inny tytuł tej pisarki? Piszcie śmiało!

Przychodzę dziś do Was z recenzją książki, która kompletnie nie pasuje do pochmurnych, deszczowych dni, ale jest na nie prawie idealna. Dostałam ją od zaprzyjaźnionej blogerki Adrianny z Tajemnicze książki, do której zapraszam Was już teraz, klikając TUTAJ otworzy się Wam druga karta z jej blogiem. A więc. Sporo czasu leżała na mojej półce, kiedy wyciągnęłam ją wyżej, do...

„W pełni lata” Claire Cook
Lekka książka na wakacyjny dzień. Główna bohaterka Bela rozwiedziona makijażystka postanawia już więcej nie tracić czasu na żadnego mężczyznę. Oczywiście od razu poznaje przystojnego interesującego Seana Rayana, który proponuje jej stworzenia własnego zestawu do makijażu.
Oprócz głównej bohaterki czytelnik poznaje jej liczną rodzinę, również rozwiedzionych rodziców, rodzone i przyrodnie rodzeństwo. Wszyscy (poza matką) pracują w salonie, którego założycielem jest wspólny ojciec - zafascynowany włoską kulturą - Lucky. Jedna z przyrodnich sióstr jest zresztą obecną kochanką byłego męża Beli.
Książka z cyklu „lekkich miłych i przyjemnych”. Opowiastka o dojrzewającym romansie, któremu na drodze stają różne przeciwności losu, a w tle wiele porad dotyczących makijażu.
Lektura jak znalazł na deszczowy dzień latem.

„W pełni lata” Claire Cook
Lekka książka na wakacyjny dzień. Główna bohaterka Bela rozwiedziona makijażystka postanawia już więcej nie tracić czasu na żadnego mężczyznę. Oczywiście od razu poznaje przystojnego interesującego Seana Rayana, który proponuje jej stworzenia własnego zestawu do makijażu.
Oprócz głównej bohaterki czytelnik poznaje jej liczną rodzinę, również...

Moim zdaniem książka przegadana. Męczyłam się bardzo, żeby dotrwać do końca. Historia schematyczna, łatwo domyśleć się zakończenia.

Moim zdaniem książka przegadana. Męczyłam się bardzo, żeby dotrwać do końca. Historia schematyczna, łatwo domyśleć się zakończenia.

Lekka, zabawna nic dodać.

Lekka, zabawna nic dodać.

Książka, która oprócz dobrego podejścia do makijażu i opisu dość szalonej rodzinki, intrygi z udziałem najbardziej kolorowego psa świata, jest lekka, łatwa i przyjemna.
Nie ma w sobie nic, co by sprawiło, że chciałabym ja przeczytać drugi raz, aczkolwiek raz przeczytana daje miłego kopa.

Nie do końca przypadła mi do gustu - jeżeli chodzi o tolerancyjność to jest wspaniała, jeżeli chodzi o kosmetyki - to jest genialna, jeżeli natomiast chodzi o romans to jest strasznie słaba.

Książka przypomina typowy harlequin, aczkolwiek bez rewelacji.

Dałam jej 5/10, bo czasem mnie bawiła, ale polecam tylko tym, którzy akurat nic nie robią i mają czas na takie luźne klimaty.

Książka, która oprócz dobrego podejścia do makijażu i opisu dość szalonej rodzinki, intrygi z udziałem najbardziej kolorowego psa świata, jest lekka, łatwa i przyjemna.
Nie ma w sobie nic, co by sprawiło, że chciałabym ja przeczytać drugi raz, aczkolwiek raz przeczytana daje miłego kopa.

Nie do końca przypadła mi do gustu - jeżeli chodzi o tolerancyjność to jest wspaniała,...

Fajna i lekka książka, przyjemnie się czyta. Opowiada historię Belli, która jest córką człowieka, który uważa się za Włocha i miał już trzy żony, a z każdą kilka dzieci. Bella ma dwoje rodzeństwa (zwykłego) i kilkoro przyrodniego, w tym Sophię, która jak się okazało, ma romans z mężem Belli (w zasadzie byłym mężem). Kobieta jest wściekła zarówno na swojego byłego męża, jak i przyrodnią siostrę, której nie potrafi wybaczyć. Co gorsza, cała jej rodzina pracuje w salonach fryzjerskich, które założył ojciec, więc trudno Belli unikać spotkań z Sophią.
Bella ma dosyć mężczyzn, ale coś się zmienia, gdy poznaje Seana Ryana. Mimo, iż facet jest bardzo przystojny, Bella nie ułatwia mu zadania i jest wobec niego opryskliwa.
Po kilku wydarzeniach i spędzonych ze sobą godzinach między Bellą a Seanem prawie dochodzi do pocałunku lecz przeszkadza im w tym były mąż Belli.
Jak rozwinie się znajomość Belli i Seana? Co się wydarzy, gdy Bella dowie się, że mężczyzna jest jednym z inwestorów próbujących przegnać rodzinny interes z budynku na wybrzeżu i postawić w jego miejsce apartamentowiec?
Czy Bella w końcu pogodzi się ze zdradą siostry i zdoła jej przebaczyć?
Co będzie z Perełką - pieskiem, którego Bella zabrała pewnej okrutnej i niewdzięcznej pannie młodej?

Fajna i lekka książka, przyjemnie się czyta. Opowiada historię Belli, która jest córką człowieka, który uważa się za Włocha i miał już trzy żony, a z każdą kilka dzieci. Bella ma dwoje rodzeństwa (zwykłego) i kilkoro przyrodniego, w tym Sophię, która jak się okazało, ma romans z mężem Belli (w zasadzie byłym mężem). Kobieta jest wściekła zarówno na swojego byłego męża, jak...

W porównaniu z poprzednią książką tej autorki nie powaliła mnie nie kolana. Jednak jest to lekka lektura, faktycznie można dowiedzieć się kilku ciekawostek na temat makijażu, ale mam wrażenie, że książka na tyle odbiega od polskich standardów, że ciężko się z nią utożsamić (natryskowe nakładanie podkładu - kto o tym słyszał? ja niestety nie...).

W porównaniu z poprzednią książką tej autorki nie powaliła mnie nie kolana. Jednak jest to lekka lektura, faktycznie można dowiedzieć się kilku ciekawostek na temat makijażu, ale mam wrażenie, że książka na tyle odbiega od polskich standardów, że ciężko się z nią utożsamić (natryskowe nakładanie podkładu - kto o tym słyszał? ja niestety nie...).