Piękna okładka za którą ukrywa się pełna emocji i wspaniałych opisów historia kobiety, która ruszyła na poszukiwanie samej siebie. Bardzo duże wrażenie zrobiła na mnie ta powieść.

Piękna okładka za którą ukrywa się pełna emocji i wspaniałych opisów historia kobiety, która ruszyła na poszukiwanie samej siebie. Bardzo duże wrażenie zrobiła na mnie ta powieść.

Sięgnęłam po książkę zachęcona filmem i zafascynowana PCT. Myślałam, że w powieści znajdę więcej opisów przyrody, drogi, ludzi na trasie, zachwytu naturą Stanów Zjednoczonych. Tymczasem dotarłam do strony 80/469 i, znudzona oraz poważnie zniechęcona grafomańskimi porównaniami ("zajęło mi lata, by znów znaleźć sobie miejsce pomiędzy dziesiecioma tysiącami rzeczy"; "Czulam, że w środku rozsypuje się jak zwiędły kwiat na wietrze. Z każdym ruchem mięśni odrywał się ze mnie kolejny płatek".) oraz powtórzeniami, zaczęłam wertować następne rozdziały, szukając fragmentów ciekawszych (tj. opisów szlaku, a nie ego bohaterki). Bez kitu, książka moglaby być o co najmniej połowę chudsza. Opisy przemyśleń autorki/bohaterki przebijają długością nawet opisy przyrody u Sienkiewicza. Są treści, które nadają się do pamiętniczka lub dla terapeuty, a niekoniecznie do książki - bo zwyczajnie nie są interesujące. A dodam, że pochodzę z pokolenia, które obowiązkowo czytało "Pamiętnik narkomanki" i płakało.
Jakie to smutne, że autorka pokonała taki kawał dzikich ostępów Ameryki, a czytelnikowi zaserwowała głównie opisy swojej bezmyślności, stanów emocjonalnych, otartych stóp i nieumiejętnego pakowania plecaka. Co gorsza, pisze o tym w takim tonie, jak gdyby się tym chwaliła (zapakowalam profesjonalny aparat, choc nie jestem fotografką, haha). Zdumiewa mnie, że przyroda na trasie opisana jest niezwykle zdawkowo, natomiast autorka podaje mnóstwo innych szczegółów: ile kilometrów zrobiła od startu, za ile kilometrów ma najbliższy wodopój , co je na kolację, ile ma otarć i pęcherzy. Jeśli już opisuje trasę to albo w kartograficznych detalach (tu przekraczam drogę krajową numer 123, tutaj widać pasmo takich gór , a na północy pasmo takich gór),albo zdawkowo lub - co gorsza - grafomańsko. Na przykład - o pustyniach pisze tak: "były złożone i skomplikowane, niewytłumaczalne i niepodobne do niczego". Na następnej stronie opisuje góry: "były, jak się teraz zorientowałam, złożone i skomplikowane, niewytłumaczalne i niepodobne do niczego". Jaki obraz pojawi się w wyobraźni czytelnika, który przeczyta takie opisy? Ja widziałam albo googlemaps, albo autorkę spadającą w przepaść po tym, jak ją w nią popchnęłam.
Odpadłam przy kolejnym opisie narzekań na plecak, przeczytawszy 25%.
Spragniona doświadczenia dzikości szlaku PCT, finalnie odpaliłam amatorski reportaż z yt, i było to o niebo lepsze i wartościowsze niż opisy Cheryl Strayed.

Sięgnęłam po książkę zachęcona filmem i zafascynowana PCT. Myślałam, że w powieści znajdę więcej opisów przyrody, drogi, ludzi na trasie, zachwytu naturą Stanów Zjednoczonych. Tymczasem dotarłam do strony 80/469 i, znudzona oraz poważnie zniechęcona grafomańskimi porównaniami ("zajęło mi lata, by znów znaleźć sobie miejsce pomiędzy dziesiecioma tysiącami rzeczy"; "Czulam,...

Cheryl dała radę, od zera niemal, ale pokonała Pacific Crest Trial.
Powieść czyta się dobrze, wciąga - droga też wciąga.

Cheryl dała radę, od zera niemal, ale pokonała Pacific Crest Trial.
Powieść czyta się dobrze, wciąga - droga też wciąga.

Opowieść o pokonywaniu drogi. Dosłownej, ale i mentalnej. Myślę, że książka będzie lepsza w odbiorze dla osób, którym wątek wędrówek górskich jest bliski - ale to nie warunek. Tak czy siak warto sięgnąć i spróbować przejść PCT razem z Cheryl. :)

Opowieść o pokonywaniu drogi. Dosłownej, ale i mentalnej. Myślę, że książka będzie lepsza w odbiorze dla osób, którym wątek wędrówek górskich jest bliski - ale to nie warunek. Tak czy siak warto sięgnąć i spróbować przejść PCT razem z Cheryl. :)

Książka Września 2022 w Klubie Czułej Czytelniczki.

Jedna z moich ulubionych książek w kolekcji Klubu Czułej Czytelniczki. Autobiograficzna powieść drogi i kultowy bestseller, do którego uwielbiam wracać.

Ta historia nie ma spektakularnych wlotów i upadków, bo naprawdę opowiada o wędrówce. Doświadczona śmiercią mamy i rozpadem małżeństwa Cheryl wyrusza na szlak i pisze, o tym co widzi, kogo spotyka, co czuje i myśli, i jak zmienia się w drodze. Jak dojrzewa, uspokaja i wraca do miejsca, w którym znowu jest sobą.

A to, że Droga dzieje się w latach 90-tych (o czym czasem zapomina się czytając),w czasach, gdy mapy wciąż były papierowe i nie mogłaś nikomu wysłać pinezki ze swoją lokalizacją, dodaje jej jeszcze więcej surowego uroku.

Książka Września 2022 w Klubie Czułej Czytelniczki.

Jedna z moich ulubionych książek w kolekcji Klubu Czułej Czytelniczki. Autobiograficzna powieść drogi i kultowy bestseller, do którego uwielbiam wracać.

Ta historia nie ma spektakularnych wlotów i upadków, bo naprawdę opowiada o wędrówce. Doświadczona śmiercią mamy i rozpadem małżeństwa Cheryl wyrusza na szlak i pisze, o...

Nie miałam wielkich oczekiwań co do tej książki. Natomiast mile się zaskoczyłam. Ciężko było mi się od niej oderwać. Jest wielowymiarowa, szczera, nieco przygodowa. Książka drogi, ale nie tylko o PCT. Szczerzę wierzę że ten szlak ją uzdrowił w pewien sposób.

Nie miałam wielkich oczekiwań co do tej książki. Natomiast mile się zaskoczyłam. Ciężko było mi się od niej oderwać. Jest wielowymiarowa, szczera, nieco przygodowa. Książka drogi, ale nie tylko o PCT. Szczerzę wierzę że ten szlak ją uzdrowił w pewien sposób.

Otrzymałam tę książkę w prezencie urodzinowym, co jest bardzo miłe samo w sobie i na wstępie już dobrze mnie do niej nastawiło.
Cóż się więc kryje pod tą bardzo ładną okładką? Jest to powieść autobiograficzna autorki, opisująca stosunkowo niedługi, ale ciekawy kawałek jej życia. Cheryl w wieku dwudziestu kilku lat czuła się nieco pogubiona. Śmierć jej matki, z którą była bardzo emocjonalnie związana, była dla niej psychicznym wstrząsem, z którym nie bardzo umiała sobie poradzić. Do tego doszedł rozpad małżeństwa, zawartego kilka lat wcześniej - i nie, nie chodziło o to, że z jej mężem było coś nie tak. Przeciwnie, był naprawdę świetnym facetem. To Cheryl z jakichś przyczyn nie mogła się powstrzymać przed fizycznym zdradzaniem go tu i tam, a kiedy w końcu mu o tym opowiedziała, ich związek nie wytrzymał i podjęli decyzję o rozwodzie. Mimo tego, pozostali w przyjacielskiej relacji. Jest to w sumie dość ciekawy wątek, moim zdaniem Cheryl mogła cierpieć na nimfomanię i być może pomogłaby jej wtedy odpowiednia terapia. Po rozwodzie Cheryl poznała jeszcze kogoś, z kim weszła w świat heroiny i to już był spory krok w stronę zmarnowania sobie życia. To wszystko, co napisałam, to jest jedynie wstęp, taka sytuacja początkowa tej książki. Jej faktyczna akcja rozpoczyna się, gdy w wyniku splotu okoliczności, Cheryl postanawia wyruszyć w pieszą wędrówkę przez PCT - Pacific Crest Trail ( https://en.wikipedia.org/wiki/Pacific_Crest_Trail ) Jest to ekstremalnie długa trasa trekkingowa poprzez góry Ameryki, łącząca granicę meksykańską z granicą kanadyjską.
"Dzika droga" jest - zgodnie z tytułem - książką drogi. Szczerze mówiąc, trochę się uśmiechałam z powątpiewaniem na samym początku, kiedy Cheryl zgromadziła cały swój ekwipunek, z którym miała zamiar wyruszyć, spakowała go do plecaka, po czym okazało się, że z ledwością jest w stanie ten plecak podnieść. Pomyślałam sobie - dziewczyno, totalnie nie wiesz, co robisz, jeśli zamierzasz godzinami chodzić po górach z bagażem, którego podniesienie sprawia ci taką trudność. Ja trochę w życiu pochodziłam po górach, ale autorka książki przed swoją wielką wyprawą - chyba nie za bardzo. Tak czy owak, ona naprawdę porwała się na to, może w dużej mierze dzięki tej nieświadomości :P Droga obfituje w czysto fizyczne zmagania, ciekawe spotkania z ludźmi, piękno dzikiej przyrody. Jest trochę niebezpiecznych sytuacji, trochę pechowych przypadków i trochę szczęśliwych trafów. Ogólnie fajnie mi się to czytało, rzadko w sumie jakoś trafiam w książkach na tego typu tematykę, ale opis tej wyprawy - zwłaszcza, że to prawdziwe wydarzenia - przykuł moją uwagę.

Otrzymałam tę książkę w prezencie urodzinowym, co jest bardzo miłe samo w sobie i na wstępie już dobrze mnie do niej nastawiło.
Cóż się więc kryje pod tą bardzo ładną okładką? Jest to powieść autobiograficzna autorki, opisująca stosunkowo niedługi, ale ciekawy kawałek jej życia. Cheryl w wieku dwudziestu kilku lat czuła się nieco pogubiona. Śmierć jej matki, z którą była...

Daje nadzieję, wiarę i siłę do potyczek z codziennością. Bo czyż życie nie jest ciągłym zaczynaniem od nowa?

Daje nadzieję, wiarę i siłę do potyczek z codziennością. Bo czyż życie nie jest ciągłym zaczynaniem od nowa?

Najpierw obejrzałam film ale jak zwykle książka wygrywa. Jedyny minus jeśli o mnie chodzi to za dużo opisów.

Najpierw obejrzałam film ale jak zwykle książka wygrywa. Jedyny minus jeśli o mnie chodzi to za dużo opisów.

Czytałam stęskniona za byciem w drodze. O sile ducha i potrzebie zmiany, i terapeutycznej wartości czasu w samotności.

Czytałam stęskniona za byciem w drodze. O sile ducha i potrzebie zmiany, i terapeutycznej wartości czasu w samotności.