Wielu tej lektury wspominać dobrze nie będzie, prawdopodobnie przez nagromadzenie przebogatych opisów. Natomiast w moim przypadku, choć nie lubię romansów, czytanie dzieła Orzeszkowej z traumą nic wspólnego nie miało - może dlatego że mam problem z syntetycznym ujmowaniem myśli na rzecz gawędziarstwa.

Jednak nie jest tak, iż w moim odczuciu książka ta nie ma minusów. Roboczym tytułem miał być 'Mezalians' - a tego za bardzo nie da się odczuć przy okazji zapoznawania się z kolejami miłości bohaterów. Więcej za to takich motywów można znaleźć w legendzie o Cecylii i Jana, jednak to wciąż za mało jak na wątek, który w zamyśle miał być głównym. Może być też trudna w odbiorze dla osób, którym obce jest pojęcie oraz założenia pozytywizmu, czy pracy organicznej. Jednak sam przekaz rekompensuje to w całości.

Trafia do mnie to nieco sentymentalne ujęcie tematyki przez autorkę, a także nie przeszkadza mi jej moralizatorstwo, język pełen patosu oraz idealizacja sprawy powstańczej.

Wielu tej lektury wspominać dobrze nie będzie, prawdopodobnie przez nagromadzenie przebogatych opisów. Natomiast w moim przypadku, choć nie lubię romansów, czytanie dzieła Orzeszkowej z traumą nic wspólnego nie miało - może dlatego że mam problem z syntetycznym ujmowaniem myśli na rzecz gawędziarstwa.

Jednak nie jest tak, iż w moim odczuciu książka ta nie ma minusów....