"Cinder" przeczytałam prawie rok temu i bardzo mi się podobała, dlatego nie mam pojęcia, czemu po kontynuację sięgnęłam tak późno. Ale najważniejsze jest to, że wreszcie udało mi się powrócić do tej serii - i nie żałuję.
Ziemia zostaje zaatakowana przez Lunę, babcia Scarlet zostaje porwana, Cinder próbuje wydostać się z więzienia razem z Thornem - krótko mówiąc, wszystko się komplikuje. Cinder już znamy, natomiast Scarlet autorka wprowadza dopiero teraz. Jej życie było normalne do momentu zniknięcia jej babci, z którą żył na farmie przez prawie całe życie. Nigdy nie miała pojęcia o tym, ile spraw - i zagrożeń - jest związanych z tym wszystkim. Natrafia na Wilka, który wydaje się mieć przydatne informacje - dlatego wspólnie z nim próbuje rozwiązać zagadkę.
Książka jest świetna, naprawdę. Cinder uwielbiałam już od samego początku i przyjemnie było znów o niej czytać, a kapitan Thorne to świetna postać i cieszę się, że autorka go wprowadziła. Scarlet i Wilk również wzbudzili moją sympatię, chociaż na początku podchodziłam do nich sceptycznie. Akcja zaczyna się już na pierwszych stronach powieści i trwa w napięciu aż do samego końca, przez co od lektury praktycznie nie da się oderwać - ja całość przeczytałam praktycznie jednym tchem, zarywając całą noc. Ale, cóż, dla niektórych książek warto odmówić sobie snu, prawda?
Zawsze obawiam się sięgania po kontynuację dobrej powieści, ponieważ wielokrotnie stanowią rozczarowanie i psują dobre wrażenie wywarte przez poprzedni tom - tymczasem "Scarlet" bez problemu podtrzymuje poziom "Cinder", jeśli nawet nie podnosi poprzeczki wyżej. Polecam, naprawdę warto przeczytać!

"Cinder" przeczytałam prawie rok temu i bardzo mi się podobała, dlatego nie mam pojęcia, czemu po kontynuację sięgnęłam tak późno. Ale najważniejsze jest to, że wreszcie udało mi się powrócić do tej serii - i nie żałuję.
Ziemia zostaje zaatakowana przez Lunę, babcia Scarlet zostaje porwana, Cinder próbuje wydostać się z więzienia razem z Thornem - krótko mówiąc, wszystko...