Tak jak podobał mi się tom pierwszy, tak i ten przypadł mi do gustu. Nadal mamy bohatera, który ani nie jest dobry, ani miły. Więcej elementów świata zostaje tutaj przedstawione i wyjaśnione, ale akcja wciąż pędzi. Na tle historii o herosach zbawiających świat wciąż tchnie pewną oryginalnością.
Największą wadą jest jednak to, że szczegóły szybko zacierają się. A szkoda, bo potencjał spory to ma.

Tak jak podobał mi się tom pierwszy, tak i ten przypadł mi do gustu. Nadal mamy bohatera, który ani nie jest dobry, ani miły. Więcej elementów świata zostaje tutaj przedstawione i wyjaśnione, ale akcja wciąż pędzi. Na tle historii o herosach zbawiających świat wciąż tchnie pewną oryginalnością.
Największą wadą jest jednak to, że szczegóły szybko zacierają się. A szkoda, bo...

Rzadko kiedy zdarza się mi, że prosta - na pierwszy rzut oka - opowieść zamienia się nagle w potężną, ciężką i mądrą opowieść o drodze skrzywdzonego człowieka. Większość złych wyborów w tej opowieści nagle po czasie okazuje się albo dobrym wyborem, albo tak naprawdę jedynym …. Dziwny bohater - niby zły do szpiku kości, a jednak potrafi się obronić, potrafi obronić swoje czyny i wybory. Dawno nie wynotowałem z książek tak wiele cytatów jak z tych trzech tomów.

Rzadko kiedy zdarza się mi, że prosta - na pierwszy rzut oka - opowieść zamienia się nagle w potężną, ciężką i mądrą opowieść o drodze skrzywdzonego człowieka. Większość złych wyborów w tej opowieści nagle po czasie okazuje się albo dobrym wyborem, albo tak naprawdę jedynym …. Dziwny bohater - niby zły do szpiku kości, a jednak potrafi się obronić, potrafi obronić swoje...

No i mam lekkie problem. Książka jest świetna, żeby nie było :) niemniej jest lepsza i gorsza od poprzedniej. Jest lepsza bo wiele wyjaśnia, rozkręca fabułę i odpowiada na pytanie gdzie jest ten świat,a ta koncepcja jest naprawdę dobra. Dużo zwrotów akcji, klimat leje się gęsto, jest super. Niemniej jednak parę tematów jest aż przesadzonych, rozwleczonych miejscami a te poważne skrócone do jednego zdania. Zrobiło się troszkę nierówno.
Niemniej nasz bohater dorósł i to widać, czyta się świetnie. 600+ stron przeleciało jak nowelka.
Polecam, choć ma swoje bolączki, ale przymknijcie oko, będziecie się świetnie bawić

No i mam lekkie problem. Książka jest świetna, żeby nie było :) niemniej jest lepsza i gorsza od poprzedniej. Jest lepsza bo wiele wyjaśnia, rozkręca fabułę i odpowiada na pytanie gdzie jest ten świat,a ta koncepcja jest naprawdę dobra. Dużo zwrotów akcji, klimat leje się gęsto, jest super. Niemniej jednak parę tematów jest aż przesadzonych, rozwleczonych miejscami a te...

Taka sama jak część 1. Psychodeliczna, jeszcze więcej tekstu ale mało treści. Moim zdaniem mało wciągające I chaotyczne opowiadanie. Ogólnie nic stymulującego umysł i wyobraźnię. Książka jaką się zapomina błyskawicznie, bo nie zostawia niczego wartego przemyśleń.

Taka sama jak część 1. Psychodeliczna, jeszcze więcej tekstu ale mało treści. Moim zdaniem mało wciągające I chaotyczne opowiadanie. Ogólnie nic stymulującego umysł i wyobraźnię. Książka jaką się zapomina błyskawicznie, bo nie zostawia niczego wartego przemyśleń.

Dwa razy dłuższa od poprzedniej, ale też trochę lepsza. Jednak mimo wszystko w dalszym ciągu można tutaj mówić o ocenie w skali przeciętności i to raczej tej dolnej.
Postacie poboczne wciąż są tylko pustym tłem, dostajemy trochę więcej informacji co do świata oraz historii, ale w bardzo oszczędny sposób, a szkoda, bo jest to chyba najciekawszy element książki. Głównego bohatera w dalszym ciągu nie da się polubić, chociaż nie przejawia już tak psychopatycznych skłonności. Mnóstwo tu jego wewnętrznych zmagań. Serię zapewne dokończę tylko z zasady, aby móc ją "odhaczyć".

Dwa razy dłuższa od poprzedniej, ale też trochę lepsza. Jednak mimo wszystko w dalszym ciągu można tutaj mówić o ocenie w skali przeciętności i to raczej tej dolnej.
Postacie poboczne wciąż są tylko pustym tłem, dostajemy trochę więcej informacji co do świata oraz historii, ale w bardzo oszczędny sposób, a szkoda, bo jest to chyba najciekawszy element książki. Głównego...

Końcówka pozamiatała.

Końcówka pozamiatała.

Przyjemna, lekka książka, która jednak ma swoje wady. Główną postacią jest Jorg i całość świata jest zarysowana tylko z jego perspektywy. Czuje się, że ten świat poza nim nie istnieje. Jest kilka logicznych potknięć, kilka osi czasu nie zawsze łatwo śledzić. Dodatkowo, wszystkie inne postacie poboczne, są bardzo słabo zarysowane i w kilka chwil po przeczytaniu, praktycznie się o nich zapomina. Jak o tych postaciach, tak i o całej książce bardzo szybko można zapomnieć.

Niemniej, jeżeli szuka się lekkiego przerywnika fantasy, z antybohaterem w roli głównej, to jak najbardziej polecam. Nie jest to dzieło wybitne, się sprawiło mi przyjemność.

Przyjemna, lekka książka, która jednak ma swoje wady. Główną postacią jest Jorg i całość świata jest zarysowana tylko z jego perspektywy. Czuje się, że ten świat poza nim nie istnieje. Jest kilka logicznych potknięć, kilka osi czasu nie zawsze łatwo śledzić. Dodatkowo, wszystkie inne postacie poboczne, są bardzo słabo zarysowane i w kilka chwil po przeczytaniu, praktycznie...

Już pierwszy tom mnie nie zachwycił. Wychodzi tu jednak moja okropna przypadłość, czyli to, że prawie nigdy nie porzucam serii. Tak więc w końcu musiałem się zabrać za ten tom.
Wydaje mi się, że jeśli podobało się wam rozpoczęcie to "Król Cierni" również powinien przypaść wam do gustu. Ten wpis będzie jednak opinią osoby, która całej trylogii raczej nie lubi (mimo, iż nie uważam jej za słabą). No więc mając to za sobą, zaczynajmy.
Pochwalić autora muszę za łagodniejszy ton. Jorg nie jest już, aż takim psychopatą, a jednocześnie wciąż jest bardzo dobrze nakreśloną postacią. Sama historia (mimo, iż nie jestem jej fanem),również wydaje się bardziej dojrzała. Dobra zmiana.
I tu pochwały się kończą. Fabuła jest rozbita na dwie linie czasowe. Abstrahuje od tego, że nie jest ciężko się pogubić, ale takowe rozłożenie fabularnych akcentów sprawiło, że nie potrafiłem zaangażować się w żaden wątek. Ponadto czasem dostajemy tu rozdziały będące wpisami w pamiętniku jednej z postaci. Moim zdaniem jest to motyw zupełnie niepotrzebny, który jeszcze bardziej rozwadnia (i tak już rozwodnioną) historię.
Z postaciami drugoplanowymi jest nieco lepiej niż w poprzednim tomie. Mimo tego, nie zmienia to faktu, iż nie pamiętam żadnego z nich.
Wspomnę jeszcze, że bardzo mocno odczułem tu "syndrom tomu drugiego". Uczucie przejściowości i tego, że mamy tu bardziej do czynienia z pomostem łączącym rozpoczęcie i zakończenie, a nie samodzielną opowieścią towarzyszyło mi przez cały czas.
Tom drugi mnie nie powalił. Mimo kilku interesujących konceptów i całkiem oryginalnego świata, nie potrafiłem czerpać jakiejkolwiek przyjemności z lektury. Nie jest to zła książka i rozumiem, że może się podobać. Jest to po prostu historia wybitnie nie dla mnie.
Więcej o całym cyklu mówię w tym materiale.
Miłego dnia!

Już pierwszy tom mnie nie zachwycił. Wychodzi tu jednak moja okropna przypadłość, czyli to, że prawie nigdy nie porzucam serii. Tak więc w końcu musiałem się zabrać za ten tom.
Wydaje mi się, że jeśli podobało się wam rozpoczęcie to "Król Cierni" również powinien przypaść wam do gustu. Ten wpis będzie jednak opinią osoby, która całej trylogii raczej nie lubi (mimo, iż nie...

Coś koło Wikingów ,trolle i ślimaki do jedzenia .Ebook.Świetna

Coś koło Wikingów ,trolle i ślimaki do jedzenia .Ebook.Świetna

Takie fantasy lubię.

Takie fantasy lubię.